کنایه آقای بازیگر به مهران احمدی | در مراسم وداع با پیکر کارگردان سریال‌های خاطره انگیز تلویزیونی چه گذشت؟
فرشید نوابی امروز، دوشنبه ۱۹ آبان در آیین تشییع و خاکسپاری زنده‌یاد مسعود رشیدی در بهشت زهرا، از این مراسم به عنوان مجلس تلخ یاد کرد و افزود: لازم می‌دانم این ضایعه دردناک را به خانواده زنده یاد و جامعه هنری تسلیت عرض کنم.
او افزود: آنچه باعث شد صحبت کنم، این بود که خواستم یادآوری کنم، این جمع نمونه بی‌رحمی سینماست. مسعود رشیدی تاوان نجابت، شرافت و انسانیت خودش و از همه مهمتر حجب و حیایش را داد. از سال ۷۵ با مسعود رشیدی کار کردم. اولین بار به من این اجازه را داد که مقابل دوربینش بروم و بعد از سال‌ها من را با سریال «جدال با سرنوشت» می‌شناسند.
نوابی با بیان این‌که مسعود، تاوان کم کاری هایش را داد، افزود: هنرمند دوبار می‌میرد. یک بار وقتی است که خانه‌نشین و گوشه‌نشین می‌شود و بار‌ها به او گفتم چرا به تلویزیون طرح نمی‌بری و می‌گفت «من کارگردان هستم و رویم نمی‌شود.» تهیه، کار کس دیگری است. بار‌ها تا نزدیکی تولید رفت و نشد.
او گفت: آنهایی که مسعود رشیدی را می‌شناسند، با او رفاقت داشتند و آنها که در این جمع هستند، می‌دانند چقدر نجیب و باوقار بود، اما در مورد بی رحمی سینما، خیلی از عزیزانی که منتظرشان بودم در این جمع باشند، نیستند و این دردناک است. همه ما یادمان می‌رود که پایان همه ما این است. زنده‌یاد داریوش مهرجویی هم که مسعود رشیدی دستیارش بود، همین‌جا هستند.
وی از بین کسانی که آنها را مورد نقد قرار داد، به مهران احمدی اشاره کرد و گفت: حق نیست کسانی که مسعود رشیدی اولین بار به آنها اجازه داد، مقابل دوربینشان بروند، اینجا نیستند. این رسمش نیست. اینجا هم دنبال برند و اسم می‌گردند. اگر آقای سلبریتی از دنیا رفته بود، الان همگی صف می‌کشیدید.
به گزارش ایرنا، مسعود رشیدی کارگردان قدیمی سینما و تلویزیون پس از مدت‌ها درگیر بودن با بیماری، صبح شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۴، در ۶۸ سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت.
از این نویسنده و کارگردان کرمانشاهی، آثاری، چون مجموعه‌های تلویزیونی «قلب یخی»، «روزگار وصل»، «شب شیشه‌ای»، «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» (اپیزود‌های تغییر، توبه، افشای راز٬ دعوت، تقدیر)، «ماجرا‌های آقای دوستی» (کاری مشترک با مسعود نوابی)، «جدال با سرنوشت»، «تنها در تاریکی»، «هفت گنج»، «مزه خوب کودکی»، «فرمان»، «باران بهاری»، «گلریزان» و «یلدا» به یادگار مانده است.
