کد خبر: ۱۰۲۸۱۶۱
تاریخ انتشار : ۲۰ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۳

«آواتارِ» جدید، ۱۹۰۷ صفحه موسیقی دارد!

طول «آواتار» جدید ساخته جیمز کامرون سه ساعت و پانزده دقیقه است و سه ساعت و چهار دقیقه و شانزده ثانیه موسیقی دارد که در نوع خودش رکوردی محسوب می‌شود.
«آواتارِ» جدید، ۱۹۰۷ صفحه موسیقی دارد!
آفتاب‌‌نیوز :

وقتی «آواتار: آتش و خاکستر» در ۱۹ دسامبر به سینما‌ها برسد، نقطهٔ اوج پروژه‌ای خواهد بود که سیمون فرنگلن آهنگساز دهه‌ها روی آن کار کرده است؛ کسی که در «آواتار» (۲۰۰۹) به‌عنوان تنظیم‌کننده و ترانه‌سرا همکاری داشت و موسیقی متن «آواتار: راه آب» (۲۰۲۲) را نوشت. با توجه به این‌که «آتش و خاکستر» بلندپروازانه‌ترین و پیچیده‌ترین فیلمِ این مجموعه از نظر فنی و تماتیک به کارگردانی جیمز کامرون محسوب می‌شود، تعجبی ندارد که بزرگ‌ترین چالش حرفه‌ای فرنگلن هم بوده است.

فرنگلن در گفت‌و‌گو با ایندی‌وایر گفت: «از نظر مقیاسِ چیزی که باید ارائه می‌دادیم، این موسیقی از هر کاری که تا حالا کرده‌ام بزرگ‌تر است.» او توضیح داد که نخستین قطعهٔ موسیقی برای «آتش و خاکستر» را هفت سال پیش نوشته و بخش عمدهٔ کار در دو سال و نیم اخیر انجام شده است؛ دوره‌ای که در آن ۱۹۰۷ صفحه موسیقی نوشته است. «فیلم سه ساعت و پانزده دقیقه طول و سه ساعت و چهار دقیقه و شانزده ثانیه موسیقی دارد؛ بنابراین می‌شود گفت حدود ده دقیقه مرخصی بابت رفتار خوب دارم.»

همانند بسیاری از فیلم‌های کامرون، «آواتار: آتش و خاکستر» از ژانری به ژانر دیگر می‌پرد و گسترهٔ احساسی پهنی را در بر می‌گیرد؛ از اکشن پرشور تا رمانس صمیمانه و سوگ‌وارگی. فرنگلن باید موسیقی‌ای می‌ساخت که بتواند عمق و گستردگی قصه‌گویی کامرون را همراهی کند؛ و این یعنی رجوع به مجموعه‌ای بسیار متنوع از سبک‌ها و تأثیرپذیری‌ها. اما همه‌چیز از شخصیت‌ها آغاز شد.

فرنگلن دربارهٔ زوج مرکزی داستان، جیک (سم ورثینگتن) و نیتیری (زویی سالدانا)، که در ابتدای روایت در غم فقدان فرورفته‌اند، می‌گوید: «باید از گسست میان این دو شروع می‌کردیم. در آغاز، وقتی با هم حرف می‌زنند، از دو خط ملودیک استفاده می‌کنم که از هم دور می‌شوند تا همیشه یک حس فاصلهٔ موسیقایی میان‌شان باقی بماند؛ بنابراین شما با یک‌سری تم‌های بسیار ریاضت‌کشانه و با رنگ‌آمیزی ظریف طرف هستید.»

در مقابل، وقتی فرنگلن موسیقی مربوط به باد-تاجران را خلق کرد ــ قبیله‌ای کوچ‌رو که در آسمان‌ها سفر می‌کنند ــ فرصت یافت که آزادانه سراغ تم‌های ماجراجویانه برود؛ در سنت فیلم‌های ماجراجویی هالیوود دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰. از آن‌جایی که باد-تاجران روی پرده مشغول نواختن ساز‌هایی دیده می‌شوند، فرنگلن نه‌تنها باید موسیقی اجرا‌های آنها را می‌نوشت، بلکه باید خودِ ساز‌ها را نیز طراحی و خلق می‌کرد.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین