صدای رپ ایرانی همچنان از زیرزمین به گوش میرسد
برنامه «گنگ» علی ضیا و حضور شایع، خواننده معروف رپر در ایران برنامه باز هم پرونده موضوع فعالیت رپرها در ایران را باز کرده است. رپرهایی که به واسطه مدل فعالیت خود بیشتر در فضای مجازی و جمعهای خودمانی فعالیت دارند. رپی که اعتراضی بودن آن و همچنین استفاده از واژهها و الفاظی جلوی مجوز دادن را برای آنها گرفته است.
• قصه فعالیت رسمی رپرها به شکل رسمی از سال گذشته علنی شد، سال گذشته در جشنواره موسیقی فجر اعلام شد؛ گروههای رپ میتوانند در بخش مجزا حضور داشته باشند، اما هیچ گروهی فراخوان جشنواره را پر نکرد. دلیلش شاید اصلاحیههایی است که باید رپرها رعایت میکردند و یک بخش نیز مربوط به فعالیت خود رپرها میشد. موسیقی که نسل جدید و حتی برخی علاقمندان آن هستند و هر جامعهای ناگزیر است آن را بپذیرد.
• در سالهای اخیر هم برخی از رپرها به خاطر این که مجوز نداشتن با حضور در برخی از نمایشها فعالیت کردند. اما هیم فعالیت باعث شد که یا اجرای تئاتر نیمه کاره بماند و یا از همان اول متوقف شود.
• موسیقی رپ در ایران همواره جزء ممنوعهها به شمار میرود و برخی هنرمندان در این حوزه به علت نداشتن موقعیت مناسب برای فعالیت از کشور خارج شدهاند. علاوه بر تئاتر، برخی رپرها هم وارد سریالهای نمایش خانگی شدند، اما نه به عنوان خواننده رپ بلکه به عنوان بازیگر. البته در برخی موارد نیز ما رپهای مجاز را در برنامههای تلویزیونی ندیدیم که البته اقبالی به همراه نداشت.
• نسخههای اصلاح شده نیز در برنامههای شبکه نمایش خانگی از جمله «خندوانه» یا «کارناوال» دیده شد. یا صدای رپرهای معروفی، چون یاس در برخی از سریالها پخش شد.
• بعدها عنوان شد که برخی از رپرها از دفتر موسیقی مجوز فعالیت گرفتند، مجوزی که در عمل به مرحله اجرای رپ در یک سالن کنسرت نرسید. تابستان سال جاری بود که «محمود سالاری» معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد گفت: هنوز مجوزی برای موسیقی رپ صادر نشده است. مجوزی برای اثری صادر شده است که پاپ بوده است و آن خوانندهای که مشهور به رپخوانی است در آن اثر رپ نخوانده و ژانرش پاپ است. در حقیقت ما به موسیقی پاپ او مجوز دادیم. دو اسم دیگری هم که مطرح شده بود را بررسی کردم، آن دو خواننده هم قرار بر این بود که اگر در گونه پاپ بخوانند مجوز بگیرند.
• با همه اوصاف ماجرای فعالیت رپرهای زیرزمینی که طرفداران نسل جدید را با خود دارند در سالنهای موسیقی و به شکل رسمی موضوعی است که در رفت و آمد هر دولت مطرح میشود، اما تا کنون هیچ جواب منطقی دریافت نشده و تمام وعدهها و صحبتها در کاغذ باقی مانده است. یک سبک موسیقی با حساسیتهای ویژه که باید پذیرفت باید تکلیفش را روشن کرد. نه آنکه حضورشان حتی در یک برنامه گفتوگو محور آنقدر جنجالی شود و حواشی را به وجود بیاورد. سبک موسیقی که اگر رسمی نباشد کسی نمیتواند جلوی شنیدنش را از نوجوانان و جوانان امروز ایرانی بگیرد.
