هدیه اداره‌کل ارشاد قزوین به خبرنگاران؛ ۹ عدد چیپس!
مراسم نکوداشت روز خبرنگار در شرایطی توسط اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین در شامگاه ۱۶ مردادماه برگزار شد که هدیه پایانی این مراسم برای خبرنگاران یک بسته چیپس بود.
موضوعی که بدون تردید بیش از آنکه مصداق تکریم جایگاه خبرنگاران باشد، مصداق بی احترامی به جایگاه و شخصیت خبرنگاران است و باید برای ساماندهی به این نگاه دون شأن ارشاد فکری کرد.
انتظار از اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین این است که در برخورد با جایگاه و منزلت خبرنگاران یک تغییر ریل اساسی داشته باشد تا خبرنگاران هم‌استانی احساس کنند ارگانی که باید خانه دوم آنها باشد، جایگاه آنها را محترم می‌شمارد و در غیر این‌صورت باید مدیریت ارشد استان بین استمرار این رویه از سوی مدیران ارشاد و حمایت از خبرنگاران یکی را انتخاب کند.
علی اصغر رضایی فعال رسانه‌ای در صفحه شخصی خود با انتشار ویدویی نوشت: تجلیل خبرنگاران قزوین با اهدای یک کارتن چیپس؛ آفرین به اداره ارشاد قزوین!
مدیرکل ارشاد قزوین مردود شد
علیرضا ضرغامی مدیر خبرگزاری تسنیم در استان قزوین در صفحه شخصی خود نوشت: هم اکنون به اصطلاح جشن روز خبرنگار در حال برگزاری است، یک هفته جامعه رسانه قزوین به یکدیگر و سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف انتقاد کردند؛ که چرا پول به فلان جا دادید و به ما ندادید. اما حالا متولى مطبوعات یعنی ارشاد و شخص مدیرکل آن با برگزاری جشنی که بسیاری از خبرنگاران واقعی در لیست آن نیستند نشان داد تا چه حد از مرحله پرت است جشن و پذیرایی و کارت هدیه و ارزانی خودتان ولی اگر این بودجه به اسم خبرنگاران و رسانه‌ها جذب شده. اینجانب علیرضا ضرغامی مدیر خبرگزاری تسنیم اعلام می‌کنم که دروغ می‌گویند.
در تاکستان چیپس مصرف زیادی دارد
علی ورسه مدیرمسئول پایگاه خبری رسالت قلم و نماینده خانه مطبوعات در شهرستان تاکستان با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام نوشت: مجموعه خبرنگاران شهرستان تاکستان به نوبه خود از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بابت اهدای یک کارتن چیس در روز خبرنگار که مصرف زیادی در این خطه دارد تشکر نموده، رجای واثق داریم این هدیه ارزشمند شما در هنگام مصرف فراموش نشده و بر شادی ما اضافه خواهد نمود.
حیدر ولی‌زاده، مدیرمسئول پایگاه خبری عصر قزوین هم در واکنش به اقدام اداره‌کل ارشاد در اعطای هدیه چیپس به خبرنگاران گفت: اگر به چیپس علاقه خیلی‌زیای دارید، بیایید خبرنگار شوید.
همچنین دادگر خانبانی، مدیر نمایندگی روزنامه اطلاعات در استان قزوین هم نوشت: در روز خبرنگار، اداره ارشاد قزوین با اهدای یک کارتن چیپس، از "قلم‌های بیدار" تقدیر کرد. نه لوحی، نه یادداشتی، نه حتی یک جمله تشکر. فقط یک کارتن مقوایی، پر از چیپس‌های ارزان‌قیمت، با تاریخ مصرف محدود. انگار گفته باشند: "نه شما مهمید، نه کارتون. فقط ساکت بمونید و نمک‌گیر. " چیپس‌ها میان خبرنگار‌ها تقسیم شد. بعضی گرفتند، بعضی لبخند زدند، بعضی فقط نگاه کردند. هیچ‌کس چیزی نگفت؛ چون گفتن هم دیگر فایده‌ای ندارد. روز خبرنگار گذشت. چیپس‌ها خورده شد. بی‌حاشیه، بی‌جایزه، بی‌ارزش. درست مثل خیلی از گزارش‌هایی که هرگز دیده نشدند.
محمدرضا جباری مدیر خبرگزاری برنا در قزوین با انتقاد به هدیه اداره ارشاد قزوین نوشت: برگزاری مراسم روز خبرنگار در قزوین با حواشی انتقادی و توزیع هدیه‌ای نامناسب، هم زیرسوال بردن توان تیم مدیران دست اندرکار مراسم و هم بی توجهی به شان خبرنگار است.
توزیع بسته‌ای خوراکی (چند عدد چیپس) بود که همه را شوکه کرد، ضمن تشکر از دست اندرکاران پیگیری دریافت هدیه و بانی آن یکی از واحد‌های بزرگ تولیدی، براستی این چند بسته خوراکی نیز در شان خبرنگاران نبود و این وضعیت تکریم خبرنگار نیست.
کاش به صورت نمادین یکی از همین بسته‌هایی که تقدیم خبرنگاران استان قزوین شد را به یکی از همین مدیران میانی که در مراسم حاضر بودند تقدیم کرده و بگویید «هدیه روز خبرنگار ازسوی ما به شماست» اگر ناراحت نشدند و آن را شایسته خود و یا ما دانستند، ما هم می‌پذیریم و حرفی برای گفتن نداریم.
بایستی در جلسات شورای اطلاع رسانی و نشست‌های تخصصی رئیس خانه مطبوعات با استاندار، مدیرکل ارشاد، معاون سیاسی امنیتی یک بار برای همیشه برای حل مشکلات خبرنگاران در حد توان و بضاعت استان و نیز برگزاری یک مراسم تکریمانه اقدام کرد.
واقعا اگر یک تیم مدیریتی در استان نتواند و یا نخواهد یک مراسم معمولی برای خبرنگار برگزار کند برای حل چالش‌های دیگر چه خواهد کرد؟ مگر آن که بپذیریم هم فرهنگ و هنر و رسانه همچنان مظلوم و فقط بعنوان یک ابزار برای دیگران است و قرار نیست جایگاهش تکریم شود.
یک شاخه گل و یک لبخند کافی بود!
همچنین روح الله اصل بیگی، پیشکسوت حوزه رسانه با این عنوان نوشت: پل میان خبرنگاران و مسئولان، دوطرفه است، نه یک طرفه.
این فعال رسانه ادامه داد: یک سال با همه خوشی‌ها، ناخوشی‌ها، ناملایمتی‌ها و تلاش‌های فراوان منتظر می‌مانی تا روزت فرا برسد. با خودت می‌گویی شاید امروز کسی با لبخندی و یک شاخه گل به استقبالت بیاید و با زبان شیرین بگوید «روزت مبارک». اما آن روز که می‌رسد، نه گلی هست و نه لبخندی… فقط انگار با یک بچه طرف هستند که شکلاتی در دستش می‌گذارند تا سرگرم شود، یا اگر شکلات نخواستی، یک بسته چیپس به تو بدهند و بگویند با این مشغول باش!
تو مدیر فرهنگ هستی، طبق عرف اگر بخواهی به کسی تبریک بگویی یا مراسمی برگزار کنی، حداقل با یک شاخه گل و شیرینی به دیدارش می‌روی، نه با یک بسته چیپس. چیپس برای سرگرمی بچه‌هاست. در روزی که به جامعه رسانه و خبر تعلق دارد، باید بعد از یک سال که این جماعت در گرما و سرما، دور و نزدیک، پای تک تک کلمات شما مسئولان نشسته و حتی گزافه گویی بعضی از مسئولان را شنیده و آنها را منتشر کرده‌اند، حداقل نیم روز یا حتی یک ساعت پای درد دلشان بنشینی، حتی اگر، بعضی‌ها گزافه بگویند.
غروب پنجشنبه، ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۴ در قزوین، روز خوبی برای خبرنگاران نبود. وقتی رئیس خانه مطبوعات از دغدغه‌ها و مشکلات گفت، هم نماینده شهر و هم استاندار، به جای شنیدن، پریشان شدند و موضع گرفتند. مقابل رئیس خانه ایستادند، در حالی که می‌توانستند به راحتی از این حرف‌ها عبور کنند و به خواسته‌های جامعه رسانه‌ای حاضر در مراسم توجه نشان دهند.
در این مراسم، استاندار از مدیرکل فرهنگش دفاع کرد، در حالی که انتظار می‌رفت از خبرنگاران و خانه شان حمایت کند. نماینده شهر هم که شکایت قضایی از رئیس خانه دارد، به پاسخگویی پرداخت و دیگر خبرنگاران حاضر در مراسم را ندید، با این که می‌توانست حداقل با بزرگ‌منشی خود در این روز، از شکایتش گذشت نموده و با اعلام آن، یک لبخند بر لبان خبرنگاری بنشاند، در حالی که خطاب رئیس خانه، مدیرکل فرهنگ و ارشاد بود.
آقای استاندار و نماینده محترم! ورزش زیرمجموعه فرهنگ است، کمی هم مانند ورزش و سایر امور به فرهنگ توجه نمائید و به فکر تأمین منابع مالی هم تراز با آنان برای فرهنگ باشید. اما در این دیار به فرهنگ و فعالان فرهنگی بهایی داده نمی‌شود و ریالی برایشان هزینه نمی‌گردد. مگر نباید شما حامی این قشر باشید؟ چرا نیستید؟ مگر خبرنگار به چیپس نیاز دارد؟ مگر نباید مدیری که چنین هدیه‌ای در روز خبرنگار می‌دهد، توبیخ شود و نه حمایت؟
مگر این استان شورای اطلاع رسانی، شورای اندیشه ورز، کمیته رسانه‌ای یا خانه مطبوعات ندارد که چنین مراسم‌هایی پیش از برگزاری با جزئیات بررسی شود تا این همه حاشیه درست نکند؟ خبرنگاران چیزی بیشتر از دیگر صنوف نمی‌خواهند؛ خانه، حقوق ثابت، بیمه و تسهیلات حداقلی. تاکنون چه کرده‌اید؟ اگر کاری برایشان نمی‌کنید لا اقل زخمی بر دل و پیکرشان نزنید.
شما بخوانید یک کارتن چیپس
جعفر بخشی بی‌نیاز، نویسنده و روزنامه نگار با انتشار متنی در فضای مجازی نوشت: روز پنج شنبه شانزدهم مرداد ماه سال ۱۴۰۴ حدود ساعت ۶ عصر کلی خبرنگار و خانواده رسانه مهمان ویژه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. از قبل هم پیام‌های تبریک و پاسداشت روز خبرنگار از سوی مدیران ارشد استان تمام فضای مجازی و رسانه‌ای را پوشاند تا خبر از یک برنامه ویژه و غافلگیر کننده دهد.
نهاد‌های متولی این دعوت هم خوشبختانه همانند گذشته ادارات و نهاد‌هایی بودند که در ریخت و پاش‌های سخاوتمندانه دست حاتم طایی را از پشت بسته بودند. کم و کیف اجرای برنامه و حواشیِ آن بماند برای فرصتی بهتر. اما در پایان اهالی سخت کوش و تلاشگر رسانه هدیه بسیار نفیسی را از مسئولان استانی دریافت کردند که بعید میدانم تا آخر عمرشان فراموش کنند. شما بخوانید یک کارتن چیپس.
محمدمهدی توکل، خبرنگار ارشد و عضو اصلی خانه مطبوعات استان قزوین با انتشار متنی در کانال خود نوشت: مدت‌ها شنیده بودیم که در چند بخش استان قزوین، برای برگزاری مراسم روز خبرنگار برنامه‌ریزی می‌شود. با خودم گفتم: «حتماً امسال مراسمی در شأن و جایگاه خبرنگاران خواهد بود.»
ساعت ۱۷:۲۰ به همراه استاد علی محمدی، رئیس اسبق خانه مطبوعات، وارد سالن شدیم. تا آن لحظه فقط ۱۰ تا ۱۵ نفر نام‌نویسی کرده بودند؛ در حالی که مراسم قرار بود ۱۷:۳۰ آغاز شود. اما با ۵۰ دقیقه تأخیر شروع شد، چون هم میزبان (مدیرکل ارشاد) و هم مهمان ویژه (استاندار قزوین) دیر رسیدند.
مدیرکل ارشاد در میان صحبت‌هایش از قلم خبرنگار گفت و ناگهان خبر داد که یک «بسته هدیه» خودجوش از طرف یک شرکت تولیدی برای خبرنگاران رسیده است. آن لحظه کسی نفهمید ماجرا چیست.
اما در پایان مراسم، وقتی کارتن سبک هدایا را گرفتیم و یکی از خبرنگاران در سالن غذاخوری با عصبانیت دو پا رویش رفت، حقیقت برملا شد: چیپس! بله… روز خبرنگار را با چیپس گرامی داشتند!
واقعاً حرکت نوآورانه‌ای بود؛ چون تا حالا کسی مراسم تجلیل را با تنقلات سوپرمارکتی جمع‌بندی نکرده بود!
اما شیرینی این چیپس (که البته بیشتر بوی بی‌اعتنایی می‌داد) خیلی زود با سخنان آقای سید مصطفی جعفری، رئیس خانه مطبوعات، به تلخی گرایید. او محکم و بی‌پرده گفت: از کم‌لطفی‌های ارشاد، از بی‌توجهی مدیریت و از مسئولانی که گویا یادشان رفته خبرنگار هم شهروند این استان است.
بله، آیین روز خبرنگار با طعم چیپس! خیلی هم خوشمزه نبود!
حرف‌های جعفری محکم و کوبنده بود و دقیقاً به دل نشست.
حرف من به عنوان خبرنگار و مجری که سال‌ها در این مراسم‌ها بوده‌ام، این است:
بزرگواران! خدا قوت، ولی چرا با لجبازی با خانه مطبوعات و برای رفع تکلیف اداری، چنین مراسم بی‌روح و پر از اشکالی برگزار کردید؟
به جای سخنرانی‌های کلیشه‌ای مدیرکل، نماینده مجلسی که هیچ‌وقت توضیح نمی‌دهد برای خبرنگاران چه کرده، و استانداری که حرف‌های تکراری جلساتش را این‌بار در روز خبرنگار تحویل داد، می‌توانستید یک میزگرد واقعی بگذارید. دو ساعت، فقط دو ساعت، وقت می‌گذاشتید تا خبرنگاران سوال بپرسند و جواب بشنوند. ولی انگار شنیدن حرف خبرنگار، سخت‌تر از پیدا کردن چیپس در انبار کارخانه بود!
۳۶۵ روز سال، ما خبرنگاران پشت خبر‌های این استان می‌دویم. سهم‌مان از روز خبرنگار فقط یک بسته چیپس بود؟!
امیدواریم همان‌طور که رئیس خانه مطبوعات گفت، ماه‌های آینده شاهد مراسمی باشیم که واقعاً در شأن خبرنگاران باشد نه با طعم چیپس، بلکه با مزه احترام.
خانه مطبوعات خانه ماست، ولی درِ این خانه برای شما هم باز است… اگر جرأت شنیدن داشته باشید.
