آفتابنیوز : یکی از دستاوردهای جانبی این قضیه افزایش قدرت ایران و یا به طور کل شیعیان در منطقه است و ترکیه مطمئنا آن را خطری برای امنیت خود می داند. با این حال ایران و عراق در پی دستاورد نظامی در برابر ترکیه نیستند و ایران در هیچ کشور دیگری جز عراق نفوذ ندارد.
ترکیه دلایل زیادی برای نگرانی از افزایش قدرت شیعیان در همسایگی خود دارد. یکی از آنها افزایش مداخله آمریکا در منطقه است. دلیل دیگر اهداف هسته ای ایران است که در درازمدت می تواند ترکیه را هم دچار نگرانی کند.
در ضمن حکومت های ایران و ترکیه کاملا مخالف یکدیگرند و این موضوع ممکن است سبب شود که با گسترش اهداف اسلامی دولت محافظه کاران در منطقه، حکومت سکولار ترکیه هم تحت تاثیر قرار گیرد. هر چقدر این دو قطبی بودن بیشتر شود، سکولاریست های ترکیه از تأثیر ایران در منطقه نگران تر خواهند شد. حتی حضور دولتی اسلامی و میانه رو در ترکیه، ضدیت ایران و ترکیه را کاهش نخواهد داد.
همه این قضایا به این معنا نیست که ترکیه باید یا می خواهد سیاستی مقابله ای در برابر ایران یا شیعیان در پیش بگیرد. بلکه بالعکس همکاری و ارتباط با آنها می تواند رویکرد بهتری باشد. از این رو ترکیه باید سیاست هایی را دنبال کند که مانع از گسترش نفوذ شیعیان شود- البته اگر آنها چنین قصدی داشته باشند.
اگر تلاش های اخیر دولت و روشنفکران برای حل مسأله کردها به روش دموکراتیک نتیجه دهد، سیاست ترکیه در مقابل ایران و عراق هم با منافع بلند مدت همراه خواهد بود.