معاون حقوقی انجمن حمایت از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت:
چرا آمار مصدومان شیمیایی را منتشر نمی‌کنند؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: معاون حقوقی انجمن حمایت از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت، گفت: وقتی ما خودمان این افراد را به عنوان قربانی شیمیایی قبول نداریم، نمی‌توانیم در مجامع بین‌المللی به عنوان مدرک از آنها استفاده کنیم، ضمن اینکه با گذر زمان این افراد شهید می‌شوند و ما مدارکمان را از دست می‌دهیم.
معاون حقوقی انجمن حمایت از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت در واکنش به مصاحبه رئیس بنیاد شهید مبنی بر اینکه «آمار همه کسانی که در زمان جنگ تحمیلی شیمیایی شدند موجود است و کسی نمی‌تواند آن را کم یا زیاد کند، زیرا همان مشخص بوده که چه کسی در منطقه آلوده شده است و پرونده آنها موجود است» به خبرنگار ایلنا گفت: اگر آقای زریبافان این آمار را دارند چرا آن را منتشر نمی‌کنند و در اختیار انجمن‌ها قرار نمی‌دهند.
عثمان مزین گفت: در آن زمان آمار ساکنان سردشت 12 هزار نفر بوده است و از آنجایی که سردشت مرکز خرید روستاهای اطراف است، در زمان بمباران شاید 2هزار روستایی نیز در شهر بوده‌اند و طبق آمار پزشکان در آن زمان و طبق آمار دکتر فروتن و سخنان آیت‌الله رفسنجانی در خطبه‌های نماز جمعه، دو سوم کسانی که در آن زمان در شهر سردشت بوده‌اند، مصدوم شده‌اند، یک سال بعد نیز استانداری استان آذربایجان‌غربی اعلام کرد که در بمباران سردشت نزدیک به 10 هزار نفر مصدوم شده‌اند.
وی تاکید کرد: اما تعداد افرادی که بنیاد شهید تاکنون تاکید کرده است 1400 نفر است که می‌شود نزدیک به یک هفتم قربانیان شیمیایی سردشت.
وی با اشاره به اینکه افراد زیادی هستند که صورت سانحه و آثار شیمیایی دارند، اما از طرف بنیاد شهید شناسایی نشدند گفت: وقتی دولت در مجامع بین‌المللی ادعا می‌کند دو سوم مردم قربانی بمباران شیمیایی شدند باید بتواند در صورت لزوم آن را به اثبات برساند، شناسایی نکردن مصدومان شیمیایی جدا از هزینه‌هایی که برای خود مصدومان دارد، سبب می‌شود ایران سند زنده نداشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه مصدومان شیمیایی سردشت مدارک زنده‌ای هستند برای نشان دادن حمله عراق به نیروهای غیرنظامی، گفت: این نشان می‌دهد،عراق برخلاف ادعایی که می‌کند و برخلاف قوانین بین‌المللی به مناطق مسکونی حمله نظامی کرده است.
مزین افزود: وقتی ما خودمان این افراد را به عنوان قربانی شیمیایی قبول نداریم، نمی‌توانیم در مجامع بین‌المللی به عنوان مدرک از آنها استفاده کنیم، ضمن اینکه با گذر زمان این افراد شهید می‌شوند و ما مدارکمان را از دست می‌دهیم.
وی در پایان اشاره کرد: باید با قانون و برنامه کلیه قربانیان شیمیایی را شناسایی کنیم و حق و حقوق آنها را پرداخت کنیم.
معاون حقوقی انجمن حمایت از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت در واکنش به مصاحبه رئیس بنیاد شهید مبنی بر اینکه «آمار همه کسانی که در زمان جنگ تحمیلی شیمیایی شدند موجود است و کسی نمی‌تواند آن را کم یا زیاد کند، زیرا همان مشخص بوده که چه کسی در منطقه آلوده شده است و پرونده آنها موجود است» به خبرنگار ایلنا گفت: اگر آقای زریبافان این آمار را دارند چرا آن را منتشر نمی‌کنند و در اختیار انجمن‌ها قرار نمی‌دهند.
عثمان مزین گفت: در آن زمان آمار ساکنان سردشت 12 هزار نفر بوده است و از آنجایی که سردشت مرکز خرید روستاهای اطراف است، در زمان بمباران شاید 2هزار روستایی نیز در شهر بوده‌اند و طبق آمار پزشکان در آن زمان و طبق آمار دکتر فروتن و سخنان آیت‌الله رفسنجانی در خطبه‌های نماز جمعه، دو سوم کسانی که در آن زمان در شهر سردشت بوده‌اند، مصدوم شده‌اند، یک سال بعد نیز استانداری استان آذربایجان‌غربی اعلام کرد که در بمباران سردشت نزدیک به 10 هزار نفر مصدوم شده‌اند.
وی تاکید کرد: اما تعداد افرادی که بنیاد شهید تاکنون تاکید کرده است 1400 نفر است که می‌شود نزدیک به یک هفتم قربانیان شیمیایی سردشت.
وی با اشاره به اینکه افراد زیادی هستند که صورت سانحه و آثار شیمیایی دارند، اما از طرف بنیاد شهید شناسایی نشدند گفت: وقتی دولت در مجامع بین‌المللی ادعا می‌کند دو سوم مردم قربانی بمباران شیمیایی شدند باید بتواند در صورت لزوم آن را به اثبات برساند، شناسایی نکردن مصدومان شیمیایی جدا از هزینه‌هایی که برای خود مصدومان دارد، سبب می‌شود ایران سند زنده نداشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه مصدومان شیمیایی سردشت مدارک زنده‌ای هستند برای نشان دادن حمله عراق به نیروهای غیرنظامی، گفت: این نشان می‌دهد،عراق برخلاف ادعایی که می‌کند و برخلاف قوانین بین‌المللی به مناطق مسکونی حمله نظامی کرده است.
مزین افزود: وقتی ما خودمان این افراد را به عنوان قربانی شیمیایی قبول نداریم، نمی‌توانیم در مجامع بین‌المللی به عنوان مدرک از آنها استفاده کنیم، ضمن اینکه با گذر زمان این افراد شهید می‌شوند و ما مدارکمان را از دست می‌دهیم.
وی در پایان اشاره کرد: باید با قانون و برنامه کلیه قربانیان شیمیایی را شناسایی کنیم و حق و حقوق آنها را پرداخت کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۱۵:۱۳ - ۱۳۸۹/۰۵/۰۲
پاسخ
زورشان که به مجامع بین الملی نمیرسد! امار اعلام کنند هزینه باید بدهند! نه امار ونشانی! نه حقوق وهزینه درمانی! فرامرز حسینی 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید