حذف برخي رهبران طالبان و القاعده از فهرست تحريم سازما ن ملل؛
امنيت در افغانستان به قيمت مشكلات امنيتي در منطقه؟
نگراني از معطوف شدن طالبان و القاعده به حوزه قاچاق در منطقه
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب – سرويس بين الملل: بر اساس گزارش هاي منتشره، مرحله اول تلاش دولت كرزاي براي مصالحه با طالبان از طريق بازبيني فهرست تروريستهاي تحريم شده از طريق شوراي امنيت، وارد مرحله جديدي شده و سازمان ملل 10 نفر از اين افراد را از اين فهرست حذف كرده است. البته مرحله نهايي اين كار، راي كامل تمامي اعضاي شوراي امنيت به اين تصميم است.
در عين حال به نظر مي رسد اين عمل تنها در حد طالبان نمانده و القاعده را نيز در بر مي گيرد. بر اساس گزارش هاي منتشره، 21 سازمان مرتبط با القاعده و همچنين 14 عضو اين گروه تروريستي از فهرست سازمان ها و افراد مشمول تحريم سازمان ملل نيز در حذف شده اند.
نكته اخير، يعني حذف برخي از افراد مرتبط با القاعده، نشان مي دهد كه بحث فوق الذكر تنها به طرح كرزاي ختم نمي شود و ظاهرا هدفي گسترده تر را در بر مي گيرد و آن احتمالا مصالحه با بخشي از نيروهاي احتمالا معتدل تر و قابل مذاكره طالبان و القاعده است.
اما در خصوص اين موضوع، توجه به اين نكته مهم است كه آيا تضميني وجود دارد اين نيروها كه سال ها در سايه ايدئولوژي و نگاه اين دو سازمان قرار داشته و از رهبران آن به شمار مي روند، اساسا بتوانند در تحولات دموكراتيك افغانستان نقش صلح جويانه و دموكراسي خواهانه را ايفا نمايند؟
درست است كه افغانستان در حال حاضر بيش از همه به امنيت نياز دارد و اين موضوع بدون توجه به طالبان امكان پذير نيست، و شرط حذف نام اين افراد از فهرست تحریم شدگان، پذیرش قانون اساسی افغانستان و نفی خشونت است، اما آيا اين موضوع تضميني براي عدم تقويت و نفوذ طالبان و القاعده در افغانستان و منطقه است؟
با وجود عدم توفيق مهم و بنيادين نيروهاي نظامي خارجي مستقر در افغانستان در برقراري امنيت پايدار، و در حالي كه نظر مي رسد براي برقراري امنيت دولت كرزاي راهي جز اين كار ندارد، آيا تدبيري براي اين انديشيده شده كه اين نيروها در صورت خروج از فهرست تحريم شدگان سازمان ملل، با توجه به سابقه كار مخفي و نظامي، ايجاد نهادهاي مالي كه به طور غير مستقيم به تروريست ها كمك مي كرده اند و توانايي در سازماندهي هايي كه باب طبع گروه هاي قاچاق مواد مخدر و اسلحه و انسان و ... است، وارد چنين مناسباتي در ساير كشورهاي منطقه نشوند؟
به جز اين موضوع، اصلا به اين موضوع پرداخته نشده كه اين امتياز به نيروهاي طالبان و القاعده، دقيقا در قبال چه بده بستانهاي امنيتي و سياسي صورت گرفته است. آيا نيروهاي ائتلاف از توان اين نيروها براي ايجاد مشكلات براي همسايگان استفاده نخواهند كرد؟ آيا در قبال اين امتيازات و توافقات احتمالي ناشي از آن، اين نيروها به جاي توجه خود به داخل افغانستان، در مناسبات امنيتي، به سوي كشورهاي منطقه معطوف نخواهند شد؟ يا معطوف نخواهند گرديد؟
مشكل افغانستان، مشكلي منطقه اي بلكه بين المللي است. لذا بسياري از اين دست اقدامات و يا توافقات يا تخالفهايي در داخل افغانستان، بر مناسبات امنيتي و سياسي كشورهاي منطقه به ويژه همسايگان افغانستان تاثير مستقيم خواهد داشت. لذا بايد در اين خصوص نقش مهم تري را ايفا نمود و با ديپلماسي مناسب، وجوه مختلف كار را در نظر داشت.
آفتاب – سرويس بين الملل: بر اساس گزارش هاي منتشره، مرحله اول تلاش دولت كرزاي براي مصالحه با طالبان از طريق بازبيني فهرست تروريستهاي تحريم شده از طريق شوراي امنيت، وارد مرحله جديدي شده و سازمان ملل 10 نفر از اين افراد را از اين فهرست حذف كرده است. البته مرحله نهايي اين كار، راي كامل تمامي اعضاي شوراي امنيت به اين تصميم است. در عين حال به نظر مي رسد اين عمل تنها در حد طالبان نمانده و القاعده را نيز در بر مي گيرد. بر اساس گزارش هاي منتشره، 21 سازمان مرتبط با القاعده و همچنين 14 عضو اين گروه تروريستي از فهرست سازمان ها و افراد مشمول تحريم سازمان ملل نيز در حذف شده اند.
نكته اخير، يعني حذف برخي از افراد مرتبط با القاعده، نشان مي دهد كه بحث فوق الذكر تنها به طرح كرزاي ختم نمي شود و ظاهرا هدفي گسترده تر را در بر مي گيرد و آن احتمالا مصالحه با بخشي از نيروهاي احتمالا معتدل تر و قابل مذاكره طالبان و القاعده است.
اما در خصوص اين موضوع، توجه به اين نكته مهم است كه آيا تضميني وجود دارد اين نيروها كه سال ها در سايه ايدئولوژي و نگاه اين دو سازمان قرار داشته و از رهبران آن به شمار مي روند، اساسا بتوانند در تحولات دموكراتيك افغانستان نقش صلح جويانه و دموكراسي خواهانه را ايفا نمايند؟
درست است كه افغانستان در حال حاضر بيش از همه به امنيت نياز دارد و اين موضوع بدون توجه به طالبان امكان پذير نيست، و شرط حذف نام اين افراد از فهرست تحریم شدگان، پذیرش قانون اساسی افغانستان و نفی خشونت است، اما آيا اين موضوع تضميني براي عدم تقويت و نفوذ طالبان و القاعده در افغانستان و منطقه است؟
با وجود عدم توفيق مهم و بنيادين نيروهاي نظامي خارجي مستقر در افغانستان در برقراري امنيت پايدار، و در حالي كه نظر مي رسد براي برقراري امنيت دولت كرزاي راهي جز اين كار ندارد، آيا تدبيري براي اين انديشيده شده كه اين نيروها در صورت خروج از فهرست تحريم شدگان سازمان ملل، با توجه به سابقه كار مخفي و نظامي، ايجاد نهادهاي مالي كه به طور غير مستقيم به تروريست ها كمك مي كرده اند و توانايي در سازماندهي هايي كه باب طبع گروه هاي قاچاق مواد مخدر و اسلحه و انسان و ... است، وارد چنين مناسباتي در ساير كشورهاي منطقه نشوند؟
به جز اين موضوع، اصلا به اين موضوع پرداخته نشده كه اين امتياز به نيروهاي طالبان و القاعده، دقيقا در قبال چه بده بستانهاي امنيتي و سياسي صورت گرفته است. آيا نيروهاي ائتلاف از توان اين نيروها براي ايجاد مشكلات براي همسايگان استفاده نخواهند كرد؟ آيا در قبال اين امتيازات و توافقات احتمالي ناشي از آن، اين نيروها به جاي توجه خود به داخل افغانستان، در مناسبات امنيتي، به سوي كشورهاي منطقه معطوف نخواهند شد؟ يا معطوف نخواهند گرديد؟
مشكل افغانستان، مشكلي منطقه اي بلكه بين المللي است. لذا بسياري از اين دست اقدامات و يا توافقات يا تخالفهايي در داخل افغانستان، بر مناسبات امنيتي و سياسي كشورهاي منطقه به ويژه همسايگان افغانستان تاثير مستقيم خواهد داشت. لذا بايد در اين خصوص نقش مهم تري را ايفا نمود و با ديپلماسي مناسب، وجوه مختلف كار را در نظر داشت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید