آفتابنیوز : آفتاب: امام جمعه شمیرانات گفت: جریانی كه امروز از مكتب ایران در مقابل اسلام سخن میگوید در سازماندهی فتنههای انتخاباتی نقش اساسی داشت.
حجت الاسلام والمسلمین محسن دعاگو در خطبه دوم نماز جمعه شمیرانات تقابلسازان بین ملیت و دیانت را مرتجعان منافق و مزدوران نالایق دانست و گفت: خط ارتجاع و نفاق، ملیت را كه در هیچ كشوری مبنای ایدئولوژی مور دنیاز نیست در برابر اسلام تعریف میكنند و مكتب ایران در برابر مكتب اسلام را میتراشند.
وی افزود: در شرایطی كه غربیها ملیت را مبنای ایدئولوژی نمیدانند برای آزادیخواهیهای بیحد و مرزشان «لیبرالیسم»، برای تكثرگرایی فرهنگیشان «پلورالیسم»، برای مدیریت سیاسی اجتماعیشان «دموكراسی» و برای اقتصاد مطلوبشان سرمایهداری«كاپیتالیسم» را برگزیدند.
عضو ارشد جامعه روحانیت مبارز تعریف مكتب ایران در مقابل مكتب اسلام را توطئه جداسازی ایران از جهان اسلام و آسیبرسانی به وحدت و امنیت ملی توسط مرتجعان و منافقان ملینما و بیگانهگرا تحلیل كرد و گفت: برای جداسازی ایران از جهان اسلام و همراهسازی مسلمانان با توطئههای ضداسلامی و ایرانیشان مهرههای داخلی را به طرح مكتب ایران در مقابل مكتب اسلام و القای قابل تفكیك بودن ملت ایران از مسلمانان جهان سازماندهی كردند.
دعاگو تقابل اسلام و ایران را آرمان فتنه آلود دشمنان غربی و تئوریپردازان ملیت در برابر دیانت را نقشآفرینان اصلی در فتنههای انتخاباتی دانست و گفت: در نگرش تحلیلی غربیها طرح مكتب ایران در مقابل اسلام، وحدت و امنیت ملی ایرانیان را آسیبپذیر میسازد، جهان اسلام را در مقابل ایران بسیج میكند و زمینههای تعرض گسترده علیه جمهوری اسلامی را فراهم میسازد. جریانی كه امروز از مكتب ایران در مقابل اسلام سخن میگوید در سازماندهی فتنههای انتخاباتی نقش اساسی داشت. از مواضع و رفتارهای این جریان سیاسی به خوبی میتوان دریافت كه با وحدت و امنیت ملی پایدار، دشمنی آشكار دارد، اعتماد و آرامش را برای ملت ایران نمیپسندد و با برخورداری از حمایت تندروان و ناشیان سیاسی بر نقشآفرینی تخریبیاش میافزاید.
امام جمعه شمیرانات در پایان پاكسازی عرصههای حكومتی از ناهنجارگرایان فتنهساز و با منافع و مصالح ملی ناساز را آرمانی ملی و ضرورتی دینی تحلیل كرد و گفت: یكی از بزرگترین آرمانهای ملی در شرایط كنونی حذف آسیبرسانان به اعتماد ملت، آبروی كشور و وحدت و امنیت ملی از عرصههای اجرایی است. سیاستهای كلی نظام در همه امور و شئون توسط رهبری نظام تعیین و ابلاغ میشود و همه سخنان ناسازگار با سیاستهای تدوین شده نظام جمهوری اسلامی و ناسازگار با وحدت و امنیت ملی ندای شیطانی و تعارض آشكار با منافع و مصالح ملی است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: با شكست جنگهای روانی، تحریمهای اقتصادی و تسلیحاتی، كودتاهای سیاسی و نظامی و فتنه جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی، صهیونیسم بینالمللی با هماهنگی و همسویی جبهه ارتجاع و نفاق در جامعه جهانی، سازماندهی اجماع جهانی علیه انقلاب اسلامی را طراحی و برنامهریزی كردند. براساس این طرح برای تسلیم و تضعیف و تخریب متحدان استراتژیك جمهوری اسلامی، لبنان، فلسطین و سوریه را متهم به سازماندهی اعمال تروریستی و حمایت از تروریسم میكنند.
دعاگو دادگاه رفیق حریری را توطئهای صهیونیستی برای سازماندهی اجماع جهانی علیه مقاومت اسلامی لبنان تحلیل كرد و افزود: بسترهای اثبات اتهام را نظیر دادگاه رفیق حریری طراحی و اجرایی كردند و در عرصه رایزنیهای سیاسی فعال شدند تا در صورت عدم توفیق رایزنیهای سیاسی برای به سكوت و تسلیم كشیدن متحدان ایران با جلب حمایت سازمان ملل، لبنان و فلسطین و سوریه را از صحنه تهدیدها و درگیریهای نظامی حذف كنند.
وی ادامه داد: طبق برنامه پیشبینیشده با اطمینان از خاموش ماندن جبهه لبنان و فلسطین در زمان تعرض به ایران به بهانه نگرانی جامعه جهانی از انحراف احتمالی ایران از فعالیتهای صلحآمیز هستهای و نادیدهگرفتن قطعنامههای سازمان ملل برای تعلیق غنیسازی و كنترل شدید جبهه عراق و افغانستان، جامعه جهانی را برای برخورد با جمهوری اسلامی آماده میسازند.
امام جمعه شمیرانات برنامهریزی دشمنان ایران را برآمده از ارزیابیهای بیپایه از توانایی، قدرت بازدارندگی و نفوذ سیاسی ایران در جهان اسلام و جامعه جهانی دانست و گفت: حیات سیاسی متحدان استراتژیك ایران به نظام جمهوری اسلامی وابسته و به حمایت همه جانبه ایران آراسته است، عقبنشینی متحدان ایران از صحنههای هجومی و دفاعی مورد نیاز، رؤیایی واهی و خیالی است، اجماع جهان علیه مقاومت اسلامی لبنان با افشاگریهای حزبالله تا تحقق، فاصلهای طولانی و عمیق یافت، دشمنان اسلام جداسازی ایران از جهان اسلام را برنامهریزی كردند و خط ارتجاع و نفاق را برای بهانهسازی فعال نمودند.
شايد بتوان گفت كه هدف از اين بيان مشايی جلب مخاطب از غيرخودیها بوده اما میتوان با استناد با ساير حرفهای ...آقايان گفت كه گوينده به آن معتقد نيست و يا براي منافع لحظهای بهكاربرده و صرفا جنبه نمايشی و تبليغی دارد.