مسئولان در مرگ تدریجی دریاچه ارومیه مقصر هستند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: یكی از نمایندگان آذربایجان غربی در مجلس شورای اسلامی كلیه دستگاه‌ها را در مرگ تدریجی «دریاچه ارومیه» مقصر دانست و تاكید كرد: روسای جمهور و نمایندگان ادوار گذشته مجلس شورای اسلامی هم باید پاسخ‌گوی این موضوع باشند.
سیدسلمان ذاكر درباره وضعیت دریاچه ارومیه تصریح كرد: از زمانی كه آب دریاچه ارومیه رو به كاهش گذاشت یعنی تقریبا از سال 42 و از سال 72 به بعد كه خشك شدن دریاچه كاملا مشهود بود، همه دستگاه‌ها باید برای جلوگیری از كاهش دریاچه ارومیه اقدام می‌كردند، از جمله محیط زیست، وزارت نیرو و جهاد كشاورزی.
وی در ادامه با تاكید بر این‌كه در خشك شدن دریاچه ارومیه تمام دستگاه‌ها كوتاهی كردند، افزود: نمایندگان ادوار گذشته مجلس، روسای جمهور سابق و كلیه مسئولان باید این موضوع را مد نظر قرار می‌دادند، چرا كه امروز مردم آذربایجان غربی و چند استان با مرور گذشته‌ها كوتاهی‌ها را بررسی می‌كنند.
ذاكر خاطرنشان كرد: اگر این‌گونه بود هم‌اكنون می‌بایست تمام باغات آبیاری قطره‌ای و تدریجی می‌شد اما متاسفانه فرهنگ آبیاری قطره‌ای و تدریجی اصلا در استان ما رایج نیست، چراكه جهاد كشاورزی كوتاهی كرده است، ضمن این‌كه عدم نظارت بر احداث سدها و چاه‌ها ضررهای جبران ناپذیری به دریاچه ارومیه زده است.
وی تاكید كرد: در مورد دریاچه ارومیه تدبیر وجود نداشت كه نتیجه‌اش تخریب است، اگر جایی تدبیر وجود نداشته باشد، خروجی قضیه تخریب است كه هم‌اكنون این موضوع را در دریاچه ارومیه مشاهده می‌كنیم.
نماینده مردم ارومیه در خانه ملت گفت: شاید یكی از علت‌های ناقصه نه تامه خشك شدن دریاچه ارومیه، احداث پل میانگذر برای كاهش مسافت آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی باشد، چراكه میلیون‌ها تن خاك برای احداث این جاده داخل دریاچه ریخته شد كه این خاك‌ها آب دریاچه را به خود كشید و سبب بروز خشكی و برهم خوردن اكوسیستم محیط زیست در این دریاچه شد، اگرچه ممكن است احداث جاده میانگذر این دو استان را به هم نزدیک كرده، بر اصلاح الگوی مصرف صحه نهاده و جلوی تصادفات و مرگ و میرها را گرفته باشد، اما راه‌های دیگری باید پیگیری می‌شد كه نشد و متاسفانه نتیجه آن خشك شدن دریاچه ارومیه شد.
وی درباره فعالیت نمایندگان استان آذربایجان غربی برای مقابله با خشك دریاچه ارومیه تصریح كرد: نمایندگان استان‌های مربوطه بارها جلساتی با حضور اعضای فراكسیون محیط زیست، مسوولین محیط زیست و دیگر مسوولان ذیربط برگزار كرده و راهكارهای مقابله با خشك شدن دریاچه ارومیه را بررسی كردیم كه امضای پروتكل احیای دریاچه ارومیه با حضور دو وزیر و رییس سازمان حفاظت محیط زیست و سه استاندار حاصل این جلسات است.
ذاكر ادامه داد: پروتكل احیای دریارچه ارومیه در حال اجراست و مصوبات و ردیف بودجه برای آن باز شده اما بودجه تخصیص یافته كفایت نمی كند و نیاز است با افزایش بودجه و عزم مسوولان بیشتر متوجه نجات دریاچه ارومیه باشیم.
وی تاكید كرد: در حال حاضر باید به دنبال راهكارهای جدید و اورژانسی باشیم به نحوی كه یك برنامه كوتاه مدت و یك برنامه درازمدت برای نجات دریاچه ارومیه تدوین كنیم، در برنامه كوتاه مدت باید دریاچه ارومیه را به همین شكل حفظ كنیم تا خشك نشود و در برنامه درازمدت هم پروژه‌ها و طرح‌هایی كه بر اساس آن‌ها قرار است از مرزها آب به دریاچه انتقال دهیم را دنبال كنیم.
نماینده مردم ارومیه در خاتمه خاطرنشان كرد: برای نجات دریاچه ارومیه می‌توان در یك برنامه سه - چهار ساله از طریق رودخانه «ارس» و «زرینه رود» تبریز آب را به طرف دریاچه ارومیه بیاوریم و داخل آن انتقال دهیم. این راه‌كارها پیشنهاد شد و عملیات اجرایی در حال آغاز است، لذا می‌توان با مصالحه، تدبیر و اغماض به صورت اورژانسی در طول سه - چهار سال آینده این مشكل را حل كرد، در غیر این صورت پس از سه - چهار سال دیگر دریاچه‌ای نخواهیم داشت.
سیدسلمان ذاكر درباره وضعیت دریاچه ارومیه تصریح كرد: از زمانی كه آب دریاچه ارومیه رو به كاهش گذاشت یعنی تقریبا از سال 42 و از سال 72 به بعد كه خشك شدن دریاچه كاملا مشهود بود، همه دستگاه‌ها باید برای جلوگیری از كاهش دریاچه ارومیه اقدام می‌كردند، از جمله محیط زیست، وزارت نیرو و جهاد كشاورزی.
وی در ادامه با تاكید بر این‌كه در خشك شدن دریاچه ارومیه تمام دستگاه‌ها كوتاهی كردند، افزود: نمایندگان ادوار گذشته مجلس، روسای جمهور سابق و كلیه مسئولان باید این موضوع را مد نظر قرار می‌دادند، چرا كه امروز مردم آذربایجان غربی و چند استان با مرور گذشته‌ها كوتاهی‌ها را بررسی می‌كنند.
ذاكر خاطرنشان كرد: اگر این‌گونه بود هم‌اكنون می‌بایست تمام باغات آبیاری قطره‌ای و تدریجی می‌شد اما متاسفانه فرهنگ آبیاری قطره‌ای و تدریجی اصلا در استان ما رایج نیست، چراكه جهاد كشاورزی كوتاهی كرده است، ضمن این‌كه عدم نظارت بر احداث سدها و چاه‌ها ضررهای جبران ناپذیری به دریاچه ارومیه زده است.
وی تاكید كرد: در مورد دریاچه ارومیه تدبیر وجود نداشت كه نتیجه‌اش تخریب است، اگر جایی تدبیر وجود نداشته باشد، خروجی قضیه تخریب است كه هم‌اكنون این موضوع را در دریاچه ارومیه مشاهده می‌كنیم.
نماینده مردم ارومیه در خانه ملت گفت: شاید یكی از علت‌های ناقصه نه تامه خشك شدن دریاچه ارومیه، احداث پل میانگذر برای كاهش مسافت آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی باشد، چراكه میلیون‌ها تن خاك برای احداث این جاده داخل دریاچه ریخته شد كه این خاك‌ها آب دریاچه را به خود كشید و سبب بروز خشكی و برهم خوردن اكوسیستم محیط زیست در این دریاچه شد، اگرچه ممكن است احداث جاده میانگذر این دو استان را به هم نزدیک كرده، بر اصلاح الگوی مصرف صحه نهاده و جلوی تصادفات و مرگ و میرها را گرفته باشد، اما راه‌های دیگری باید پیگیری می‌شد كه نشد و متاسفانه نتیجه آن خشك شدن دریاچه ارومیه شد.
وی درباره فعالیت نمایندگان استان آذربایجان غربی برای مقابله با خشك دریاچه ارومیه تصریح كرد: نمایندگان استان‌های مربوطه بارها جلساتی با حضور اعضای فراكسیون محیط زیست، مسوولین محیط زیست و دیگر مسوولان ذیربط برگزار كرده و راهكارهای مقابله با خشك شدن دریاچه ارومیه را بررسی كردیم كه امضای پروتكل احیای دریاچه ارومیه با حضور دو وزیر و رییس سازمان حفاظت محیط زیست و سه استاندار حاصل این جلسات است.
ذاكر ادامه داد: پروتكل احیای دریارچه ارومیه در حال اجراست و مصوبات و ردیف بودجه برای آن باز شده اما بودجه تخصیص یافته كفایت نمی كند و نیاز است با افزایش بودجه و عزم مسوولان بیشتر متوجه نجات دریاچه ارومیه باشیم.
وی تاكید كرد: در حال حاضر باید به دنبال راهكارهای جدید و اورژانسی باشیم به نحوی كه یك برنامه كوتاه مدت و یك برنامه درازمدت برای نجات دریاچه ارومیه تدوین كنیم، در برنامه كوتاه مدت باید دریاچه ارومیه را به همین شكل حفظ كنیم تا خشك نشود و در برنامه درازمدت هم پروژه‌ها و طرح‌هایی كه بر اساس آن‌ها قرار است از مرزها آب به دریاچه انتقال دهیم را دنبال كنیم.
نماینده مردم ارومیه در خاتمه خاطرنشان كرد: برای نجات دریاچه ارومیه می‌توان در یك برنامه سه - چهار ساله از طریق رودخانه «ارس» و «زرینه رود» تبریز آب را به طرف دریاچه ارومیه بیاوریم و داخل آن انتقال دهیم. این راه‌كارها پیشنهاد شد و عملیات اجرایی در حال آغاز است، لذا می‌توان با مصالحه، تدبیر و اغماض به صورت اورژانسی در طول سه - چهار سال آینده این مشكل را حل كرد، در غیر این صورت پس از سه - چهار سال دیگر دریاچه‌ای نخواهیم داشت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید