آفتابنیوز : آفتاب: دیپلماسی ایرانی نوشت: گرچه محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران بارها در رسانهها بحث استقلال و تفکیک قوا در ایران را مطرح کرده است، اما کمتر کسی است که باور کند فشارهای او به قوه قضاییه برای آزادی یکی از 3 کوهنورد امریکایی که به علت ورود غیر مجاز به ارتفاعات کردستان و جاسوسی برای ایالات متحده در ایران دستگیر شدهاند، در روند آزادی سارا شورد بیتاثیر بوده است.
دلیل ایران برای آزادی سارا شورد ملاحظات بشردوستانه و بیماری او اعلام شده بود، اما سارا بعد از آزادی و حضور در عمان در مصاحبهای مطبوعاتی گفت که بنابر تشخیص پزشکان عمانی او به بیماری خاصی مبتلا نیست. این اظهارنظر شورد، وجود انگیزههای سیاسی برای آزادی او را تقویت میکند.
همزمانی آزادی شورد با سفر احمدینژاد به نیویورک شاید بیمعنا نباشد. این که احمدینژاد خواسته باشد هم زمان با سفرش به نیویورک، عملی انساندوستانه و نشانهای مثبت برای ایالات متحده ارسال کند دور از ذهن نیست. اما سخنان او در مصاحبه تلویزیونی با شبکه خبر پیش از سفر به نیویورک نکات بیشتری هم داشت.
او در گفتو گوی زنده تلویزیونی با شبکه خبر درباره آزادی سارا شورد گفت: امیدوارم این اقدام ایران با پاسخ مثبت از طرف مقابل مواجه شود.
وى ادامه داد: در مقابل اين کار «آزادى تبعه آمريکايى» توقعى نداريم اما بهطور طبيعى و از نظر اخلاقى انتظار است که دولت آمريکا هم يک گامى برداشته و چند نفر از ايرانىهايى را که از کشورهاى مختلف و در خود آمريکا زندانى کرده آزاد کنند.
احمدىنژاد تأکيد کرد: نظام جمهورى اسلامى ايران به صورت يکطرفه و انسانى يکى از 3 تبعه آمريکايى را آزاد کرد که حال بايد ببينيم آنها چه کار مىکنند که اميدواريم قدر اين کار جمهورى اسلامى ايران را بدانند و آنها هم يک کار انسانى انجام بدهند البته ما فهرست زندانىهاى ايرانى را برايشان فرستادهايم. اميدواريم ايرانىهاى عزيز ما هم به ناحق در آمريکا زندانى هستند آزاد شده و نزد خانوادههاى خود برگردند.
رئیس جمهور در این سخنان خود به نوعی بحث مبادله زندانیان را مطرح کرد، حال آن که با توجه به موضع دولت امریکا درباره این 3 تبعه که حتی حاضر نشد وثیقه آزادی یکی از آنها را هم تامین کند و آزادی بیقید و شرط آنها را از جمهوری اسلامیخواستار شد، چنین عملی از سوی ایالات متحده بسیار بعید به نظر میرسد.
حال سوال این جاست که اگر واقعا این فرد جاسوس ایالات متحده بوده، آزادی او حتی با قید وثیقه چه معنایی دارد؟ آیا او حاضر خواهد بود برای محاکمه به ایران بازگردد؟ و اگر در آزادی او امیدی برای تبادل زندانیان وجود داشته، چرا جمهوری اسلامی که میانجیگری عمان را در این زمینه پذیرفته سعی در ایجاد توافقاتی در این زمینه نکرده و رئیسجمهور این اقدام را یکطرفه انجام داده است؟ آیا امکان نداشت که بر اساس توافقنامهای با میانجیگری عمان برای تبادل زندانیان، هم زمان با آزادی سارا شورد، یک یا چند تن از هم وطنان ما که در ایالات متحده به هر دلیل زندانی هستند، آزاد شوند؟
گرچه اقدامات بشردوستانه به خودی خود اقداماتی قابل ستایش هستند اما این اقدامات زمانی و برای کسانی انجام میشود که در نگه داشتن آنها نفع مشخصی وجود نداشته باشد. نه هنگامیکه با این اقدام میتوان امتیازی از طرف مقابل گرفت. به نظر میرسد دولت ایران میتوانست در ازای گرفتن امتیازاتی این فرد را آزاد کند. البته شاید در پس پرده و در مذاکره با پادشاه عمان امتیازاتی رد و بدل شده و ما از آن بیخبریم.