عسگرپور، مدير عامل خانه سينما:
اتهام براندازی نظام به منتقدانِ بی‌کفایتی و سوء‌تدبیر در مدیریت رنگ باخته است
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: به دنبال اظهارات سيد محمد حسينی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی پيرامون چهاردهمين جشن سينمای ايران و حوادث بعدی آن، محمد مهدی عسگرپور مدير عامل خانه سينما با ارسال نامه‌ای توضيحاتي پيرامون اين جشن به وزير ارشاد ارائه كرد.
وی همچنین از وزیر خواست اسناد ادعاهای خود را منتشر کند تا اعضای خانه سینما نیز فهرست کمک‌های وزارت ارشاد به خودی‌های دولت را منتشر کند، و افزود: دیری است اتهام بر اندازی نظام به منتقدانِ بی کفایتی و سوء تدبیر در مدیریت رنگ باخته است.
متن کامل نامه عسگرپور به وزیر ارشاد به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر محمد حسینی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
سلام علیکم
خداوند را بسیار شاکرم که بعد از گذشت یک سال از مسئولیت‌تان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی غیر از مباحث کلی که گفتن‌شان چندان پیش زمینه و تجربه خاصی لازم ندارد بالاخره سخنی در خصوص مسائل صنفی سینما گفتید و به قاعده “تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد” عیب و هنرتان را نمایاندید.
اینجانب و برخی از اهالی سینما به خوبی می‌دانند جنابعالی چه دوره‌ی سختی را در این منصب پشت سر می‌گذارید. سختی نه به لحاظ کار تخصصی فراوان و مثلاً تعامل با اهل فرهنگ و هنر که در این زمینه کارنامه یک‌سال‌تان به‌وضوح بیانگر ناکامی است، بلکه به لحاظ عدم تمایل ورود به مباحث جدّی و تخصصی و عدم امکان برای مراقبت از فعالیت معاونینی که افکار عمومی حتی انتصاب آنها را نیز مربوط به شما نمی‌دانند.
برادر محترم از اولین جلسه‌ای که با هم داشتیم از صمیم قلب برای‌تان دعا کردم که در کارتان توفیق زیادی داشته باشید. به دو دلیل؛ اول آنکه به نظام عشق می‌ورزم، دوم آنکه حس خوبی در شما دیدم و سخت امیدوار بودم که کارمان با شما به اینجا کشیده نشود.
متأسفم که باید بگویم جنابعالی به هیچ عنوان امکان تسلط پیدا کردن به موضوعات مختلف تحت مسئولیت‌تان را فراهم نکردید. هم شما هم خدای‌تان و تا حدی امثال ما می‌دانیم که حداقل در حوزه‌ی سینما تعداد نشست‌های جدی و تخصصی‌تان با دست‌اندرکاران به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.
و لابد تصور کردید، مجبورید کار را به شکل پیمانکاری به معاونان‌تان از جمله معاونت سینمایی واگذار کنید. به همین اعتبار و به دلیل عدم تعلق خاطر به حوزه‌های مختلف هنری (نمی‌گویم فرهنگی چون عنوانی است کلی و تفسیربردار) تسلط امروزتان به اوضاع سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی حدوداً مثل روز اولی است که همدیگر را دیدیم. همان موقع که هنوز نامزد احراز پست وزارت بودید و درخواست کمک کردید و بنده و تعدادی از اعضای هیأت‌مدیره خانه سینما و رؤسای صنوف علیرغم فشارهای زیاد آن روزها صادقانه و با برنامه‌ای مشخص و به قصد تعامل به دیدارتان آمدیم. با این روشی که در پیش گرفته‌اید 10 سال بعد هم فرقی به حال‌تان نخواهد کرد.
ممکن است این اظهارات را شما و برخی به دور از انصاف بدانند ولی بنده حاضرم در جلسه‌ای با جنابعالی این را به اثبات برسانم.
اگر جنابعالی نه به عنوان وزیر، بلکه به‌عنوان یک محقق در مورد سینمای بعد از انقلاب اسلامی و سرمایه‌هایش که به مدد پیروزی انقلاب شکل گرفت و کارنامه درخشانی هم از خود باقی گذاشته، تحقیق می‌کردید به درستی در می‌یافتید زوایا و برش‌های مهم دیگری وجود دارد که سخت از آنها غفلت کرده‌اید از جمله باید می‌کوشیدید بنیان‌های قدرتمند این سینما را که برخی به دلیل ناکامی‌های حقیقی و حقوقی آنها را شاه‌نشین می‌خوانند شناسایی کرده و با آنها مرتبط شوید و برای تقویت نظامی که معلوم نیست شما یا من کدامیک بیشتر بر تقویت آن کوشا هستیم با آنها تعامل واقعی و غیرخیالی برقرار کنید. در این صورت به یقین در دام خرده‌گیری و بزرگ‌نمایی در جریان برگزاری یک جشن سینمایی نمی‌افتادید.
ما در این یک سال گذشته کدام جمله مشفقانه (نمی‌گویم پدرانه که امکانش را از خود سلب کرده‌اید) از شما یا مشاور و معاونان‌تان شنیدیم؟ کدام حرکت شما در جهت تقویت نهاد صنفی بوده؟ به جز حذف افراد حاضر که به گواه مکتوبات و درخواست جلسات سعی در تعامل با شما بودند به چه اندیشیدید؟
مگر امثال ما از کجا آمده بودند؟ مگر شما از کجا آمده‌اید؟ مایلید سوابق‌مان را حداقل از تاریخ ۱۲/۱۱/۵۷ تاکنون با هم مقایسه کنیم؟
امسال اکثریت مخاطبان و علاقمندان سینما با سلیقه‌ها و گرایش‌های مختلف معتقد بودند که مجموعاً یکی از بهترین جشن‌های سینمای ایران در طول چند سال گذشته را تجربه کرده‌اند. تا اینکه بیانیه هیستریک معاونت امور سینمایی‌تان که با هدف برهم زدن تمرکز مدیران و دست‌اندرکاران نسبت به ناکامی‌های پی در پی اخیرشان و عدم توانایی در جذب سینماگران شاخص منتشر شد. بیانیه‌ای که به‌زعم خیلی‌ها برگرفته از رفتار رئیس‌جمهور پیشین آمریکا بود که برای حمله به یک سرزمین خوب است بهانه‌ای پیدا کنی، آن‌را بزرگ کنی، با دروغ آمیخته‌اش کنی، از هجمه رسانه‌ای هم بهره‌گیری و به آن سرزمین حمله کرده و آن را اشغال کنی!
ای کاش روزی شهامت داشته باشیم و از ملت شریف ایران، شهدای عزیز، جانبازان گرانقدر، ایثارگران، مقام معظم رهبری و امام زمان علیه السلام بابت کوتاهی‌ها و بی‌کفایتی‌هایمان در روند پیشرفت و آبادانی کشورمان عذر خواهی می‌کردیم.
برادر محترم!
اتهامات ایشان به‌علاوه اتهامات اخیر جنابعالی که بنده یا امثال من را محرک اصلی و صحنه‌گردان توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی خواندید را ذخیره‌ی آخرت خود می‌دانم که شاید بدینوسیله قدری از گناهانم بخشیده شود. اما توهین به حضار در آن مراسم که اتفاقاً برخی از معتمدان شما هم حضور داشتند با این عنوان که گول امثال من را خوردند بماند برای شما و ایشان.
برای شما که قاضی خوبی نبودید نمی‌گویم، برای حافظه تاریخ می‌گویم. اولین بیانیه علیه هتک حرمت به قرآن مجید در حوزه فرهنگ، در خلال برگزاری نخستین جشن‌مان صادر شد. آن موقع شما و همکاران‌تان سرگرم بستن چمدان بودید و پس از چند روز یکی‌یکی بیانیه‌هایشان را دادند. نگاهی به فهرست برندگان جشن و گفته‌های‌شان روی سن بیاندازید تا ببینید چگونه قاضی عجول و شاید مجبوری هستید.
اما در مورد مسائل مالی و بودجه خانه سینما نمی‌گویم که عدم صداقت زیرمجموعه‌تان جایی برای بحث‌های این چنینی باقی نگذاشته است.
لطفاً درنگ نکنید اسنادی که می‌خواهید بعدها منتشر کنید را الان منتشر کنید شاید برای ما هم اشتیاقی فراهم شود تا فهرست کمک‌هایی که به برخی از خودی‌های‌تان شده را منتشر کنیم.
از سفره‌ی نظام و متنعم شدن برخی مثل من گفته‌اید، شاید تعابیر من و شما با هم فرق داشته باشد. سفره‌ای که شما و برخی دیگر معمولاً تصویر می‌کنید آدم را یاد سفره‌های ولیمه می‌اندازد که کسی پس از خوردن ناشکری هم بکند و پشت سر صاحب مجلس هم چیزی بگوید. من سفره‌ی نظام را سفره‌ی خداوند تلقی می‌کنم که برای همه‌ی بندگانش بی‌منت گسترده و شرط بهره‌مندی بیشتر را ایمان و عمل صالح قرار داده است. سفره نظام نه متعلق به من است که بابت آن بخواهم از شما حساب بکشم نه متعلق به شما و دیگران. سفره نظام متعلق به همه ماست. این قدر نگاه‌تان به لقمه دیگران نباشد، ضمن آنکه محبوبیت در قلب مردم را هم خداوند عطا می‌کند نه شما و نه امثال برنامه‌های تلویزیون و شرط آن هم ایمان و عمل صالح است.
” ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودّا ”
برادر محترم!
با اینکه قاضی خوبی نبودید اما همچنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورمان هستید. ما در قالب جریان صنفی موظف به تعامل با شما هستیم پس پیشنهاد می‌کنم کمیته‌ای حقیقت‌یاب (البته نه از نوع بین‌المللی‌اش) تشکیل شود تا رفتار شما و زیر مجموعه‌تان را با خانه سینما بررسی کنند. آن وقت ملاحظه می‌کنید که این شیوه یعنی علاقه به نظام، یا برعکس پاسخ ندادن به تمامی درخواست‌های ما از روز اول مسئولیت‌تان تا به اکنون یعنی ….
جناب وزیر نشان دهید که مدیری پاسخ‌گو هستید. پاسخ‌گویی را هم به سبک معاونت سینمایی با شعار دادن و دهن‌به‌دهن گذاشتن مترادف ندانید. دیری است اتهام براندازی نظام به منتقدانِ بی‌کفایتی و سوء‌تدبیر در مدیریت رنگ باخته است.
“والسلام علی من اتبع الهدی”
محمد مهدی عسگرپور
رئیس هیأت مدیره و مدیر عامل
آفتاب: به دنبال اظهارات سيد محمد حسينی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی پيرامون چهاردهمين جشن سينمای ايران و حوادث بعدی آن، محمد مهدی عسگرپور مدير عامل خانه سينما با ارسال نامه‌ای توضيحاتي پيرامون اين جشن به وزير ارشاد ارائه كرد. وی همچنین از وزیر خواست اسناد ادعاهای خود را منتشر کند تا اعضای خانه سینما نیز فهرست کمک‌های وزارت ارشاد به خودی‌های دولت را منتشر کند، و افزود: دیری است اتهام بر اندازی نظام به منتقدانِ بی کفایتی و سوء تدبیر در مدیریت رنگ باخته است.
متن کامل نامه عسگرپور به وزیر ارشاد به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر محمد حسینی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
سلام علیکم
خداوند را بسیار شاکرم که بعد از گذشت یک سال از مسئولیت‌تان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی غیر از مباحث کلی که گفتن‌شان چندان پیش زمینه و تجربه خاصی لازم ندارد بالاخره سخنی در خصوص مسائل صنفی سینما گفتید و به قاعده “تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد” عیب و هنرتان را نمایاندید.
اینجانب و برخی از اهالی سینما به خوبی می‌دانند جنابعالی چه دوره‌ی سختی را در این منصب پشت سر می‌گذارید. سختی نه به لحاظ کار تخصصی فراوان و مثلاً تعامل با اهل فرهنگ و هنر که در این زمینه کارنامه یک‌سال‌تان به‌وضوح بیانگر ناکامی است، بلکه به لحاظ عدم تمایل ورود به مباحث جدّی و تخصصی و عدم امکان برای مراقبت از فعالیت معاونینی که افکار عمومی حتی انتصاب آنها را نیز مربوط به شما نمی‌دانند.
برادر محترم از اولین جلسه‌ای که با هم داشتیم از صمیم قلب برای‌تان دعا کردم که در کارتان توفیق زیادی داشته باشید. به دو دلیل؛ اول آنکه به نظام عشق می‌ورزم، دوم آنکه حس خوبی در شما دیدم و سخت امیدوار بودم که کارمان با شما به اینجا کشیده نشود.
متأسفم که باید بگویم جنابعالی به هیچ عنوان امکان تسلط پیدا کردن به موضوعات مختلف تحت مسئولیت‌تان را فراهم نکردید. هم شما هم خدای‌تان و تا حدی امثال ما می‌دانیم که حداقل در حوزه‌ی سینما تعداد نشست‌های جدی و تخصصی‌تان با دست‌اندرکاران به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.
و لابد تصور کردید، مجبورید کار را به شکل پیمانکاری به معاونان‌تان از جمله معاونت سینمایی واگذار کنید. به همین اعتبار و به دلیل عدم تعلق خاطر به حوزه‌های مختلف هنری (نمی‌گویم فرهنگی چون عنوانی است کلی و تفسیربردار) تسلط امروزتان به اوضاع سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی حدوداً مثل روز اولی است که همدیگر را دیدیم. همان موقع که هنوز نامزد احراز پست وزارت بودید و درخواست کمک کردید و بنده و تعدادی از اعضای هیأت‌مدیره خانه سینما و رؤسای صنوف علیرغم فشارهای زیاد آن روزها صادقانه و با برنامه‌ای مشخص و به قصد تعامل به دیدارتان آمدیم. با این روشی که در پیش گرفته‌اید 10 سال بعد هم فرقی به حال‌تان نخواهد کرد.
ممکن است این اظهارات را شما و برخی به دور از انصاف بدانند ولی بنده حاضرم در جلسه‌ای با جنابعالی این را به اثبات برسانم.
اگر جنابعالی نه به عنوان وزیر، بلکه به‌عنوان یک محقق در مورد سینمای بعد از انقلاب اسلامی و سرمایه‌هایش که به مدد پیروزی انقلاب شکل گرفت و کارنامه درخشانی هم از خود باقی گذاشته، تحقیق می‌کردید به درستی در می‌یافتید زوایا و برش‌های مهم دیگری وجود دارد که سخت از آنها غفلت کرده‌اید از جمله باید می‌کوشیدید بنیان‌های قدرتمند این سینما را که برخی به دلیل ناکامی‌های حقیقی و حقوقی آنها را شاه‌نشین می‌خوانند شناسایی کرده و با آنها مرتبط شوید و برای تقویت نظامی که معلوم نیست شما یا من کدامیک بیشتر بر تقویت آن کوشا هستیم با آنها تعامل واقعی و غیرخیالی برقرار کنید. در این صورت به یقین در دام خرده‌گیری و بزرگ‌نمایی در جریان برگزاری یک جشن سینمایی نمی‌افتادید.
ما در این یک سال گذشته کدام جمله مشفقانه (نمی‌گویم پدرانه که امکانش را از خود سلب کرده‌اید) از شما یا مشاور و معاونان‌تان شنیدیم؟ کدام حرکت شما در جهت تقویت نهاد صنفی بوده؟ به جز حذف افراد حاضر که به گواه مکتوبات و درخواست جلسات سعی در تعامل با شما بودند به چه اندیشیدید؟
مگر امثال ما از کجا آمده بودند؟ مگر شما از کجا آمده‌اید؟ مایلید سوابق‌مان را حداقل از تاریخ ۱۲/۱۱/۵۷ تاکنون با هم مقایسه کنیم؟
امسال اکثریت مخاطبان و علاقمندان سینما با سلیقه‌ها و گرایش‌های مختلف معتقد بودند که مجموعاً یکی از بهترین جشن‌های سینمای ایران در طول چند سال گذشته را تجربه کرده‌اند. تا اینکه بیانیه هیستریک معاونت امور سینمایی‌تان که با هدف برهم زدن تمرکز مدیران و دست‌اندرکاران نسبت به ناکامی‌های پی در پی اخیرشان و عدم توانایی در جذب سینماگران شاخص منتشر شد. بیانیه‌ای که به‌زعم خیلی‌ها برگرفته از رفتار رئیس‌جمهور پیشین آمریکا بود که برای حمله به یک سرزمین خوب است بهانه‌ای پیدا کنی، آن‌را بزرگ کنی، با دروغ آمیخته‌اش کنی، از هجمه رسانه‌ای هم بهره‌گیری و به آن سرزمین حمله کرده و آن را اشغال کنی!
ای کاش روزی شهامت داشته باشیم و از ملت شریف ایران، شهدای عزیز، جانبازان گرانقدر، ایثارگران، مقام معظم رهبری و امام زمان علیه السلام بابت کوتاهی‌ها و بی‌کفایتی‌هایمان در روند پیشرفت و آبادانی کشورمان عذر خواهی می‌کردیم.
برادر محترم!
اتهامات ایشان به‌علاوه اتهامات اخیر جنابعالی که بنده یا امثال من را محرک اصلی و صحنه‌گردان توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی خواندید را ذخیره‌ی آخرت خود می‌دانم که شاید بدینوسیله قدری از گناهانم بخشیده شود. اما توهین به حضار در آن مراسم که اتفاقاً برخی از معتمدان شما هم حضور داشتند با این عنوان که گول امثال من را خوردند بماند برای شما و ایشان.
برای شما که قاضی خوبی نبودید نمی‌گویم، برای حافظه تاریخ می‌گویم. اولین بیانیه علیه هتک حرمت به قرآن مجید در حوزه فرهنگ، در خلال برگزاری نخستین جشن‌مان صادر شد. آن موقع شما و همکاران‌تان سرگرم بستن چمدان بودید و پس از چند روز یکی‌یکی بیانیه‌هایشان را دادند. نگاهی به فهرست برندگان جشن و گفته‌های‌شان روی سن بیاندازید تا ببینید چگونه قاضی عجول و شاید مجبوری هستید.
اما در مورد مسائل مالی و بودجه خانه سینما نمی‌گویم که عدم صداقت زیرمجموعه‌تان جایی برای بحث‌های این چنینی باقی نگذاشته است.
لطفاً درنگ نکنید اسنادی که می‌خواهید بعدها منتشر کنید را الان منتشر کنید شاید برای ما هم اشتیاقی فراهم شود تا فهرست کمک‌هایی که به برخی از خودی‌های‌تان شده را منتشر کنیم.
از سفره‌ی نظام و متنعم شدن برخی مثل من گفته‌اید، شاید تعابیر من و شما با هم فرق داشته باشد. سفره‌ای که شما و برخی دیگر معمولاً تصویر می‌کنید آدم را یاد سفره‌های ولیمه می‌اندازد که کسی پس از خوردن ناشکری هم بکند و پشت سر صاحب مجلس هم چیزی بگوید. من سفره‌ی نظام را سفره‌ی خداوند تلقی می‌کنم که برای همه‌ی بندگانش بی‌منت گسترده و شرط بهره‌مندی بیشتر را ایمان و عمل صالح قرار داده است. سفره نظام نه متعلق به من است که بابت آن بخواهم از شما حساب بکشم نه متعلق به شما و دیگران. سفره نظام متعلق به همه ماست. این قدر نگاه‌تان به لقمه دیگران نباشد، ضمن آنکه محبوبیت در قلب مردم را هم خداوند عطا می‌کند نه شما و نه امثال برنامه‌های تلویزیون و شرط آن هم ایمان و عمل صالح است.
” ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودّا ”
برادر محترم!
با اینکه قاضی خوبی نبودید اما همچنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورمان هستید. ما در قالب جریان صنفی موظف به تعامل با شما هستیم پس پیشنهاد می‌کنم کمیته‌ای حقیقت‌یاب (البته نه از نوع بین‌المللی‌اش) تشکیل شود تا رفتار شما و زیر مجموعه‌تان را با خانه سینما بررسی کنند. آن وقت ملاحظه می‌کنید که این شیوه یعنی علاقه به نظام، یا برعکس پاسخ ندادن به تمامی درخواست‌های ما از روز اول مسئولیت‌تان تا به اکنون یعنی ….
جناب وزیر نشان دهید که مدیری پاسخ‌گو هستید. پاسخ‌گویی را هم به سبک معاونت سینمایی با شعار دادن و دهن‌به‌دهن گذاشتن مترادف ندانید. دیری است اتهام براندازی نظام به منتقدانِ بی‌کفایتی و سوء‌تدبیر در مدیریت رنگ باخته است.
“والسلام علی من اتبع الهدی”
محمد مهدی عسگرپور
رئیس هیأت مدیره و مدیر عامل
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید