آفتابنیوز : آفتاب: نماینده سمنان با بیان اینکه نمیتوان سخنان امام خمینی را با منافع خاص شخصی یا باندی یا حزبی یا جناحی تفسیر کرد، گفت: محدود کردن اندیشههای تابناک بنیانگذار کبیر انقلاب به دوره رهبری ایشان از مهمترین توطئههای خمینیزدایی است.
این دومین باری است که مصطفی کواکبیان، احمدینژاد یا نماینده تامالاختیار او را دعوت به مناظره میکند.
اگر او این بار احمدینژاد را به بهانه تحلیلش درباره جایگاه قوا و زیر سؤال بردن در رأس بودن مجلس دعوت به مناظره کرده است، دفعه قبل به خاطر سخنان وی مبنیبر اینکه؛ با تشکیل احزاب سیاسی، فاتحه بعضی از ارزشهای انقلاب خوانده شد، نظام جمهوری اسلامی تنها یک حزب دارد و آن ولایت است، به مناظره خواسته بود.
نشریه کویر با "مصطفی کواکبیان" نماینده مردم سمنان پیرامون تمام اتفاقاتی که پس از سخنان احمدینژاد درباره در رأس امور نبودن مجلس رخ داده است گفتو گو کرده است که مشروح این گفتو گو در پی می آید.
با وجودی که صحبتهایی از طرف نواب رئیس مجلس مطرح شده بود که برخی از آن صحبتها، برداشت به طرح سؤال از رئیسجمهور کردند در نهایت دیدیم نمایندگان در واکنش به اظهارات رئیسجمهور درباره جایگاه مجلس به یک بیانیه اکتفا کردند. آیا این بیانیه به تنهایی کفایت میکرد؟ من قبل از اینکه وارد این بحث شوم ابتدا میخواهم ایرادی از برخی رسانهها و سایتهای حامی دولت بگیرم که در این مدت طوری برخورد کردند و چنین وانمود میکردند که نباید هیچ اعتراضی نسبت به سخنان رئیسجمهوری صورت بگیرد.
در حالی که یک اصل اساسی و سخن امام خمینی(ره) و دیدگاه رهبر معظم انقلاب درباره جایگاه مجلس زیر سؤال رفته بود. من معتقدم اظهارات رئیسجمهور تنها در صورتی از سوی مجلس قابل گذشت بود که ایشان سخنان خود را تصحیح کند. در مدتی که ایشان در آمریکا حضور داشتند ما سکوت کردیم و منتظر بودیم که از سفر آمریکا برگردد و به نحوی سخنان خود را اصلاح کند که ظاهراً بنایی بر اصلاح سخنان نبود، لذا نمایندگان اعتراضهایی صورت دادند، در قالب نطق یا تذکر به این موضوع واکنش نشان دادند و نهایتاً هم بیانیهای به امضای 170 نماینده منتشر شد. متأسفانه برخی نمایندگان بین مفهوم تعامل مثبت بین سه قوه و سکوت در برابر مخدوش کردن جایگاه مجلس تمیز قائل نمیشوند. به هر حال باید اقدامی قویتر صورت میگرفت و اجازه دستاندازی به حریم و جایگاه مجلس داده نمیشد.
شما برای بار دوم در 3 ماه اخیر رئیسجمهور را دعوت به مناظره کردید.اما این دعوت پذیرفته نشد. فکر میکنید دلیل چه بود؟ من قبلا آمادگی خود را برای مناظره با رئیسجمهور درباره صحبتهایی که چند ماه پیش ایراد کرده و گفته بود؛ نظام ما فقط یک حزب دارد، اعلام کرده بودم. در این مورد هم از صدا و سیما درخواست وقت کردم تا فرصتی را برای پاسخگویی به اظهارات رئیسجمهور درباره جایگاه مجلس فراهم کند که متأسفانه پاسخ ندادند، حتی اعلام آمادگی کردم که با نماینده تامالاختیار رئیسجمهور درباره جایگاه مجلس مناظره کنم که دولت پاسخی نداد. من در تذکری هم که در مجلس داشتم کنایهای به این موضوع زدم و گفتم که ما فکر میکنیم که آقای احمدینژاد نمایندگان را لایق مناظره ندانستند، اما میگویم وقتی آقای احمدینژاد مناظره در داخل کشور و مناظره با نمایندگان مردم در مجلس را نمیپذیرد، حداقل باید صداوسیما فرصتی را در اختیار منتقدان سخنان ایشان قرار دهد تا مثلاً مشخص شود آیا براساس اصل 113 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اختیارات رئیسجمهور در دوران امام خمینی (ره) بیشتر بود یا پس از بازنگری قانون اساسی که مسئولیت هماهنگی و تنظیم روابط سه قوه به رهبری و ولایت فقیه سپرده شده است؟ اما متأسفانه صداوسیمایی که براساس اصل 175 قانون اساسی موظف است زمینههای نشر آزادانه بیان و افکار مختلف را فراهم سازد این کار را نکرد و فرصتی برای پاسخگویی به اظهارات آقای احمدینژاد فراهم نیاورد.
شما رئیسجمهور یا نماینده تامالاختیار او را درباره جایگاه مجلس به مناظره خواسته بودید؟ مهمترین ایرادهایی که بر تحلیل محمود احمدینژاد از جایگاه قوا میتوانستید در آن مناظره مطرح کنید چه بودند؟ ببینید صحبتهای ایشان در خصوص جایگاه مجلس از چند جهت قابل ایراد است؛ اول اینکه ایشان در مقام تفسیر سخنان امام(ره) برآمده و سخنی برخلاف منویات امام راحل مطرح کرده بود. ما نمونههای بسیاری را در تاریخ پس از انقلاب داریم که نشانگر جایگاه رفیع مجلس و چرایی نظر امام مبنی بر در رأس بودن این قوه است. مثلاً در ماجرای آزادی گروگانهای آمریکایی در حالی که امام(ره) خود میتوانستند تصمیمگیری کنند، در خصوص آزادی گروگانها این تصمیم را به مجلس محول کردند چون نظر مجلسی را که برخواسته از رأی مردم است، نظر کل جامعه میدانستند، مجلس را به عنوان شاخصترین تبلور اراده جمعی و مجلس را در رأس امور فرض میکردند.یا اینکه در زمان جنگ تحمیلی که نقطه عطفی در تاریخ انقلاب است امام (ره) رئیس مجلس وقت را به عنوان فرمانده جنگ انتخاب میکنند.خب همه این مسائل نشان میدهد که بنیانگذار کبیر انقلاب برای مجلس جایگاهی تصمیم گیرنده در مهمترین نقطه عطفهای انقلاب در نظر میگرفتند. ایراد دوم این است که سخن ایشان برخلاف منویات رهبر معظم انقلاب است. رهبر معظم انقلاب معتقدند مجلس زمینه نرم افزاری نظام جمهوری اسلامی را برآورده میکند، خب این نگاه همان قائل شدن جایگاه تصمیم گیرنده برای مجلس است. ایراد سوم هم این است براساس اصول قانون اساسی، مجلس حق سؤال، تذکر، تحقیق و تفحص و استیضاح را دارد. میتواند از وزیر و رئیسجمهور سؤال کند. میتواند وزیر دولت را در صورت کوتاهیاش در انجام امور محوله استیضاح کند که این اختیاراتی که قانون به مجلس داده است بیانگر جایگاه قوه مقننه در میان دیگر قواست.
در گفتو گویی اظهار کرده بودید که جریانی میخواهد خط نورانی امامخمینی(ره) و دیدگاههای ایشان را در جامعه کمرنگ کند.این جریان چیست؟ وقتی شخصی یا مقامی میگوید که نظرات امام (ره) مخصوص زمان خاصی است مشخص است که جریانی به دنبال کمرنگ کردن خط نورانی امام است و خطر این جریان در آن است که اگر گفته شود نظرات امام مثلاً برای دورهگذار انقلاب بوده است یا تاریخ مصرف داشته است، ممکن است در آینده نیز نظراتی مطرح شود و بگویند که دیدگاه ولایت فقیه برای زمان خودش بوده و این دیدگاه با منویات جامعی که از امام(ره) سراغ داریم، منافات دارد. به هر حال باید مراقب بود و ما نباید کمک کنیم که این جریان تقویت شود. ما معتقدیم که منحصر ساختن امام خمینی(ره) در دوره زمانی یا مکانی خاص ظلم بزرگی به انقلاب اسلامی و معمار کبیر نظام جمهوری اسلامی ایران است. نمیتوان سخنان آن بزرگوار را با منافع خاص شخصی یا باندی یا حزبی یا جناحی تفسیر کرد. لذا همانطور که قبلاً هم گفتهام محدود کردن اندیشههای تابناک بنیانگذار کبیر انقلاب به دوره رهبری ایشان از مهمترین توطئههای خمینیزدایی است.
در پایان در قالب بیانیهای که حزب تحت ریاست شما منتشر کرد اصرار بر آن بود که سؤالاتی از رئیسجمهور مطرح شود. هدف از طرح این سؤالات چه بود؟ این سؤالات اصلاً جنبه حزبی نداشت.در بیانیهای هم که به امضای 170 نماینده رسیده بود تأکید شده بود که رئیسجمهور به جای طرح مسائلی درباره جایگاه مجلس به وظایف خود عمل کند، ما 20 سؤال را مطرح کرده بودیم که در عین حال مصادیق قانونگریزی دولت هم بود. مثلاً علت عدم اجرای بخش اعظم برنامه چهارم توسعه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور در دولتهای نهم و دهم، علت استرداد لایحه برنامه پنجم علیرغم تأکید مقام معظم رهبری مبنیبر ضرورت همکاری متقابل، علت عدم ابلاغ برخی از قوانین از جمله قانون مربوط به تسهیلات مترو یا علت انحلال بسیاری از شوراهای قانونی یا علت رکود سرمایهگذاری در کشور. این سؤالات از زبان نمایندگان اصولگرا مطرح شده است و رئیس دولت کنونی باید پاسخگوی آن باشد.