آفتابنیوز : آفتاب: نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: امروز همسویی منطقی مبتنی بر اصول و مبانی بین دولت و مجلس وجود ندارد، دولت یک ساز میزند و مجلس ساز دیگر که باید این را علاج کرد. مادامی که پشت سر دولت و مجلس یک جای واحد نداشته باشیم که اینها با هم در کلیت با هم همسو شوند و در مسائل فنی و کلام اداره کشور هماهنگ شوند این داستان تا ابد ادامه خواهد داشت و ربطی به اینکه چه کسی رئیسجمهور و چه کسی نماینده و رئیس مجلس باشد ندارد.
غلامعلی حداد عادل در همایش ملی نقش مدیریت راهبردی در تحقق چشمانداز 20 ساله کشور طی سخنانی، وجود سند چشم انداز را برای کشورمان که انقلاب کرده و در حال تحول است امری ضروری دانست و گفت: به تصور من وجود سند سبب میشود که حرکتهای مختلف نظام جهت دار باشند. همچنین وجود سند چشمانداز میتواند به هماهنگ شدن حرکتها و هم افزا شدن آنها کمک کند.
وی ادامه داد: زماندار شدن فعالیتها از دیگر نتایج سند چشمانداز برای کشورمان است که براین اساس برنامههای مشخصی در مدت زمانهای تعیین شده پیگیری و محقق میشوند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، آرمانگرایی و واقع بینی را دو خصوصیت ضروری برای سند چشمانداز دانست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه همه میدانیم معمولاً بین دولت و مجلس در خصوص طرحها و لوایح کلان اختلاف نظر وجود دارد، تصریح کرد: این موضوع مربوط به دولت و مجلس فعلی نبوده و همیشگی است و تنها شدت و ضعف همراه بوده است.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در همین یکی دوسال اخیر چقدر شنیدیم که مجلس و دولت بر سر قوانین کلان و امور راهبردی مثل هدفمندی یارانهها یا قانون برنامه مقابل هم قرار گرفته و ارتباط این دو نهاد همچون یک تار مو شده است، اگر چه این تار مو پاره نشده، اما ضعیف شده که سپس با مصلحت اندیشی بزرگان ترمیم شده است.
وی با طرح این سوال که چرا دولت چیزی میخواهد و مجلس چیز دیگری میگوید، گفت: اگر این موضوع را بخواهیم صرفا به یک جنگ اخلاقی و سیاسی تفسیر کنیم ناقص به این موضوع نگاه کردهایم.
حداد عادل ادامه داد: البته اختلافات به روحیه افراد، خوبی و بدی افراد و اینکه چه کسی رئیسجمهور باشد، چه کسی رئیس مجلس، اکثریت مجلس در دست چه گروهی باشد و دولت چه خطی داشته و چه کار کند موثر است. اما این موضوع ریشه دارتر از آن است که آنها به خوبی بدی اشخاص مرتبط باشد و علت مهمتری وجود دارد که اگر برای آن فکری نشود، مشکل حل نمیشود و این داستان همیشگی خواهد بود.
وی در همین رابطه افزود: این امر میتواند از آنجا باشد که مجلس و دولت ما برخواسته از یک منبع، ریشه و جایگاه نیستند، یعنی عدهای میآیند در مجلس اکثریت را تشکیل میدهند و بهعنوان مثال همچون مجلس ششم خود را اصلاحطلب میدانند و یا رئیسجمهوری هم خود را طرفدار اصلاحات میدانند و ممکن است فردی هم دوست نداشته باشد برای خود اسم بگذارد و بگوید که اصلاحطلب یا اصولگرا هستم. و فردی هم که در دولت تکیه میزند ربطی به جمعیت داخل مجلس ندارد یا حداقل ربط آن در حد کلی و اسمی است.
حداد عادل گفت: این اتفاقی است که در کشور ما وجود دارد. دولت لایحهای تنظیم میکند به نام هدفمندی یارنهها و به مجلس میآورد زمانی که من رئیس مجلس بودم از لایحه هیچ اطلاعی نداشتم، نمایندگان هم اطلاعی نداشتند که دولت میخواهد چنین کار عظیمی را انجام دهد و یکبار تصمیم گرفته است و مجلس آن را از ابتدا بررسی میکند بدین ترتیب مجلس اصولگرا و دولت اصولگرا، با هم اختلاف پیدا میکنند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: من تصور میکنم در بعضی از کشورها هم رئیسجمهور و هم رئیس مجلس برآمده از یک حزب واحد هستند، البته من نمیخواهم به بحث تحزب در جمهوری اسلامی اشاره کنم نسخه بپیچیم و در این خصوص حزب داشته باشیم یا نداشته باشیم صحبت کنم. تنها آثار آن را میخواهم بیان کنم، مثلاً در ترکیه اردوغان و گل به همان حزبی تعلق دارند که نمایندگان آن در مجلس حایز اکثریت هستند که بدین ترتیب هم نمایندگان و هم دولت در مورد طرحها و لوایح هم عقیده خواهند بود، در آنجا حزب مثل مادری عمل میکند که دو فرزند دارد یکی به مجلس میرود و فرزند دیگر به دولت و این باعث میشود که آن فکر و ایده در قالب لایحه و یا طرح پخته شده تصویب شود و نماینده مجلس نیز خود را متعهد به آن قانون بداند که دولت نیز خود را ملزم به اجرای آن میداند.
وی اضافه کرد: امروز ما حزب اصولگرا نداریم، یعنی حزب اصولگرا آنگونه نیست که بیرون از دولت و مجلس نشسته باشند بهعنوان اتاق فکر و تحت عنوان اصولگرایی با برنامههای انقلابی و براساس مبانی اصولگرایی تصمیم بگیرند که برآن اساس هر کسی خواست اسم خود را اصولگرا بگذارد خود را متعلق و متعهد به آن اصول بداند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: امروز یک آدم خوبی پیدا میشود به او میگویند آیا حاضری نماینده شوید و وی مقداری این پا و آن پا کرده و میگوید بله، سپس هم بهعنوان نماینده انتخاب میشود و در طرف مقابل فردی وزیر میشود اما نه وزیر نه نماینده، به هیچ جای واحدی مرتبط نیستند.
حداد عادل خطاب به شرکتکنندگان در این همایش گفت: شاید شما مباحث را به چشم مبالغه ببینید شاید هم اینگونه نباشد، ولی خالی از واقعیت نیست.
وی تاکید کرد: امروز همسویی منطقی مبتنیبر اصول و مبانی بین دولت و مجلس وجود ندارد، دولت یک ساز میزند و مجلس ساز دیگر که باید این را علاج کرد. مادامی که پشت سر دولت و مجلس یک جای واحد نداشته باشیم که اینها با هم در کلیت با هم همسو شوند و در مسائل فنی و کلام اداره کشور هماهنگ شوند این داستان تا ابد ادامه خواهد داشت و ربطی به اینکه چه کسی رئیسجمهور و چه کسی نماینده و رئیس مجلس باشد ندارد.
عضو مجمع تشیخص مصلحت نظام با بیان اینکه در قضیه هدفمند کردن یارانه و یا برنامه پنجم دولت خیز برداشت که ما میخواهیم آن را از مجلس پس بگیریم، گفت: آیا مجلس میخواهد چوب لای چرخ دولت بگذارد. من بهعنوان یک عضو مجلس میگویم خیر این گونه نیست که نمایندگان صبح که از خانه بیرون میآیند در این فکر باشند که چگونه کار دولت را خراب کنند.
حداد عادل گفت: من موسیقی نمیدانم اما زمانی که دو نفر میخواهند با هم ساز بزنند در یک نت واحد ساز خود را بزند الان اینطور شد که مجلس در یک دستگاه ساز میزد و دولت در دستگاه دیگر. مجلس ابواطا میزند و دولت ماهور .ما باید یک سلسله مراتب قوانین را بین خود تنظیم کنیم .
وی سپس با اشاره به سلسله مراتب قوانین در کشور، گفت: مسأله مهم این است که امروز بخشهایی از این سلسله مراتب به هم ربط ندارند و یا ربط آنها واضح نیست. یعنی وقتی که قانون بودجه به مجلس میآید آن به طور کلی به قانون برنامه ربطی ندارد. ما معتقدیم که قانون اساسی باید سیاستهای چشم انداز را تجربه اجرایی کند در حال حاضر چنین چیزی در نظام ما نادر است و این امر حاکمیت ندارد که در نهایت نتیجه این میشود که سند در چشم انداز نوشته میشود و محترم کنار گذاشته میشود قانون برنامه و قانون بودجه نیز به همین ترتیب و این قوانین مثل دانههای تسبیح هستند که نخ تسبیح از بین آنها رد نشده است.
حداد عادل ادامه داد: در مجلس و قانون برنامه، مقرر شده که رئیسجمهور موظف است سالانه گزارش پیشرفت برنامه را به مجلس ارائه کند من یازده سال است که در مجلس هستم و امروز از یک دانشجو کارشناسی ارشد یا دکترای دانشگاه عالی دفاع ملی میخواهم که بیاید در این موضوع بهعنوان پایان نامه خود تحقیق کند که از وقتی که این قانون در مجلس تصویب شد و روسای جمهور موظف به ارائه گزارش سالانه از برنامه قانون شدهاند، اولا چند بار این کار صورت گرفت؟ ثانیا وقتی که روسای جمهور آمدند برای ارائه گزارش چه چیزی گفتهاند؟ خوب است که دانشجویان بهعنوان پایان نامه خود در این خصوص تحلیل و تحقیق کنند .محتوای بحثها در مجلس نیز موجود است میتوانند مشروح مذاکرات را بگیرند.
وی ادامه داد: گرچه این موضوع تلخ است اما آسیبشناسی به حساب میآید. خرده نگیرید زیرا قدرت نظام به قدری است که جرات میکند با ضعف خود روبهرو شود، این واقعیتهایی هستند که اگر به زبان نیاوریم از بین نمیبرند.
حداد عادل در همین رابطه گفت: نسبت به این موضوعات ما بیچاره نیستیم و در فکر چارهایم بیچاره کسی است که در فکر چاره نباشد.
وی تصریح کرد: تاکنون 2 الی 3 مورد بوده که رئیسجمهور آمده و گزارش داده است و نه دیگر مجلس اصرار بر این امر دارد، نه دولت تمایل نشان میدهد. زمانی هم که تظاهر به اجرای قانون بود. جالب است بروید ببینید که به هنگام ارائه گزارش مطالب چقدر مستند به قانون برنامه بوده و بهعنوان مثال 50 دقیقه نطق چقدر داخل در موضوع صورت گرفته، یعنی پیشرفت در قانون برنامه، موضوع گزارش بوده اما محتوا چیز دیگری بود و این نشان میدهد یک جای کار ما لنگ است.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در ادامه از سازمان برنامه و بودجه یاد کرد و گفت: البته چون نام آن عوض شده و نمیدانم چه بوده، اما آن مرحوم هر چه که بود اگر میخواست خوب باشد کارش این بود که مدیریت راهبردی را اعمال کند.
وی در ادامه با بیان اینکه اصولا قانون بودجه چگونه باید نوشته شود و چه مطالبی باید در آن درج شود، به قانون برنامه پنجم که دولت آن را ارائه کرد اشاره کرد و گفت: به نظر من در این قانون برنامه که داشتیم، بخشی از مطالب شانیت درج در قانون برنامه را نداشت و در حد قوانین عادی بود برخی از مسئولان و روسای سازمانهای درجه سه و درجه 4 نیز زمانی که برنامه به مجلس آمده و به کمیسیونها رفته میگویند و می پرسیدن که آیا میشود بهعنوان مثال مطالبی را در آن بگنجانند در حالی که قانون برنامه نباید ناظر به مورد باشد.
وی تاکید کرد: الان قانون برنامه ما درهم است و هر وزارتخانهای که فکر میکند برنامه خوب است آن را برای تصویب به مجلس ارائه میکند در حالی که این برنامه نیست بارنامه است، آنچه که در شان قانون برنامه است امور زیرساختی میباشد، فرق قانون برنامه با قانون عادی باید در این باشد که برای یک دوره 5 ساله از مجلس در خصوص زیر ساختها مصوبه بگیرد.
حداد عادل تاکید کرد: برای نوشتن قانون برنامه فکر میکنم آنچه که باید ملاک باشد توجه به کارهای زیرساختی است نه جزیی.
وی تصریح کرد: در قانون برنامه چهارم نیز که در مجلس ششم تشکیل شد و در مجلس هفتم ناظر بودم وظایفی بهعنوان سند ملی و قانون جامع به عهده دولت قرار گرفت، اما باید پرسید چند مورد از آن انجام شد به نظر من تنها حدود 30 درصد عملی شد که اگر قانون برنامه نداشتیم همین 30 درصد هم انجام میشد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام علت این امر را عدم توجه به ظرفیت مجلس و دولت دانست و گفت: مجلس در سال میتواند 10 الی 12 قانون جامع تصویب کند نه بیشتر مثلاً این قانون اصلاح مصرف انرژی بیش از یک ماه است که وقت ما را گرفته است. دولت هم گرفتارتر از مجلس است و باید به ظرفیت نهادها توجه شود.
وی با بیان اینکه باید این مسائل مورد حساب قرار گیرد، گفت: چرا به یک فرد میگوییم آدم حسابی زیرا کارهایش حساب و کتاب دارد و آیا ما در کار قانون گذاری آدم حسابی هستیم؟ تصورم این است که بعد از تصویب قانون باید کار اساسی براجرای آن صورت گیرد و بین مدیران ارشد کشور نوعی همفکری و هم زبانی و هم دلی برامر اجرا وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: ما در مجمع تشخیص مصلحت نظام هر دو ماه یکبار یک سیاست کلی را تصویب میکنیم. اما آیا مدیران ارشد کشور از این سیاستها خبر دارند؟ آیا استانداران و مدیران کل که مجری این سیاستها هستند از آنها آگاهند؟ من سالهاست که در مجمع تشخیص مصلحت نظام این مطالب را گفتهام که اگر میخواهید سیاستهای کلی و چشمانداز ما به جریان بیفتد و گفتمان مسلط شود باید هر کسی که قرار است از رده معینی همچون معاون مدیرکل و مدیرکل به بالا مسئولیتی را بپذیر، قبل از قطعی شدن حکم او ملزم به گذراندن یک دوره آموزشی با موضوع این سیاستها شود.
حداد عادل تاکید کرد: حتما باید این کار صورت گیرد که یکی از پیشنهادهای من به این دانشگاه به عهده گرفتن این مسوولیت است ، نمایندگان هم باید این دوره را بگذرانند تا همه با هم با مدیران کل هم فکر و هم زبان شده است.