آفتابنیوز : آفتاب ـ سرویس فرهنگی: مجله دیاوتیما هر 6 ماه یکبار به زبانهای انگلیسی و فرانسوی توسط شرکت انتشاراتی انجمن مطالعات فلسفی منتشر میشود. موضوع اصلی این مجلّه، مطالعات و تحقیقات فلسفی است و با چاپ مقالات فیلسوفان مختلف جهان، فرصتی برای طرح عقاید ایشان فراهم مینماید. شمارگان این مجله 500 نسخه بوده و از سال 1973 تاکنون بهطور مستمر منتشر میشود.
مدیرمسئول این مجله، پروفسور موچوپولوسعضو آکادمی آتن و استاد فلسفه دانشکده فلسفه دانشگاه آتن یونان است که تاکنون دهها جلد کتاب و صدها مقاله درباره مباحث فلسفی نگاشته است.
وی در جریان سفر مرحوم استاد علّامه محمدتقی جعفری رضوان الله تعالیعلیه به یونان و بازدید از مراکز علمی این کشور، با ایشان آشنا شد و پس از رحلت وی مقالهای درباره شخصیت علمی و اخلاقی این استاد فرزانه در مجله وی اوتیما به رشته تحریر درآورد که به سبب آن که در آستانه بیستوپنجم آبانماه سال روز درگذشت استاد علّامه محمدتقی جعفری قرار داریم، ترجمه فارسی مقاله پروفسور موچوپولوس را به پاس نکوداشت این فیلسوف فرهیخته جهان اسلام، منتشر مینماییم.
پروفسور موچوپولوس: من مایل هستم شهادت دهم که یک متفکر بزرگ و وارسته، با مرگ زودهنگامش موجب خلاء بزرگی در جامعه جهانی فیلسوفان شد. وی فردی با شخصیت، با اخلاق و صاحب فکری صلحآمیز بود. من هیچگاه او را ناراحت، نگران و مضطرب ندیدم و همیشه با لبخند ملیحی که بر لبش بود، دیگران را شاد میکرد.
او به سطحی عالی از موضوعات و مقولات فلسفی رسیده بود و به فکر آینده بشریت بود. ایشان به عنوان یک متفکر بزرگ فلسفی، دارای تجربیات وسیعی در مورد مشکلات جوامع عصر امروز بود و بهطور خستگیناپذیر به فکر ارائه راهحل مشکلات بود. در خلال مباحثه طولانی که با یکدیگر داشتیم، در مورد اثرات سوء تکنولوژی بر روی جوامع بشری صحبت کرد و عقیدهاش بر این بود که این عامل پیشرفت و توسعه، در عین حال نیرویی مخّرب و شیطانی برای فرهنگ و تمّدن جهان بهحساب میآید.
من به عنوان نقص گفتار وی، گفتم: «اتفاقاً کشورهای صاحب فرهنگ و تمدّن با استفاده از تکنولوژی، به توسعه دست یافتهاند». او در پاسخ گفت: «تکنولوژی یک عامل مؤثر در توسعه جهانی است، مشروط بر اینکه در خدمت فرهنگ و تمدّن انسانی باشد و در غیر این صورت عامل مخرب خواهد بود و ما نباید اجازه دهیم که تکنولوژی بر زندگی فکری و روحی انسانها حاکمیت پیدا کند.»
این جملات تنها گوشهای از مباحثی بود که ما با یکدیگر به بحث در مورد آنها پرداختیم. من در اینجا اقرار میکنم که افکار فلسفی من برای همیشه تحت تأثیر دانش و معنویت او قرار گرفته است.
ما در گفتو گوی خود در مورد غزالی، حافظ و دیگران بحث کردیم، علم و دانش او در مورد این اشخاص را بهحدّی به خاطر میآورم.
هنگامی که او را به دانشجویانم معرفی کردم و گفتم که ایشان علّامه و فیلسوفی است که قرار است برای ما سخن بگوید، اضطرابی بر من مستولی شده بود که مبادا در اثر سهلانگاری در ترجمه، سخنانش و یا اینکه چون فردی خارجی با لباس روحانی است، موجب تشویش و نگرانی بین دانشجویان فراهم شود.
اما مشاهده کردم که همه یکپارچه گوش شده و در سکوت کامل و عمیق به سخنان وی گوش سپردهاند و پس از سخنرانی اذعان داشتند که این سخنان بهترین درسی بود که تاکنون تجربه کردهاند. همه دانشجویان تأکید داشتند، روشنفکری وی و نحوه ارائه مطالب فلسفی توسط ایشان، بهگونهای بود که همگی را تحت تأثیر خود قرار داد.
تمامی استادان و همکارانم در دانشگاه از خونگرمی، صفا و خلوص وی در جلسه پذیرایی که به افتخار ایشان برپا شده بود، تعریف میکردند و همگی تأکید میکردند که وی یک محقق و مسلمانی است که نمونه علمی دستورات قرآن، کتاب آسمانی مسلمانها است و جمع کننده بین ارزشهای قدیم و جدید میباشد.
او نویسنده و روشنفکری بود که دیدگاه خد را به صاحبان اندیشه در عصر حاضر و آیندگان ارائه کرد. امیدوارم غربیها با ترجمه حداقل یک کتاب از وی، به عمق وجودی او پی ببرند.