آفتابنیوز : آفتاب: منجمدشدن پیش از مرگ، به امید بازگشت به زندگی دوباره، این یک داستان تخیلی نیست، فقط کمی خرج برمیدارد. بله این یک رویا نیست و بهنظر میرسد، علم در حال رسیدن به این نقطه است.
به نوشته همشهری؛ میل به جاودانگی در نهاد انسان همیشه این موجود دو پا را وادار به حرکت کرده. تلاش انسان همواره بر این بوده ولو با نامش خود را جاودانه کند زیرا میدانسته چه بخواهد و چه نخواهد روزی باید با مرگ روبهرو شود؛ هرچند از دید پزشکی و زیستشناسی عمر انسان حد و مرز معینی ندارد که تجاوز از آن حد، غیرممکن باشد. حتی برخی دانشمندان تصریح میکنند عمر انسان محدودیتی ندارد و بشر در آینده میتواند بر مرگ غلبه کند یا مدت درازی آن را به تاخیر بیندازد. همین امکان علمی موجب شده دانشمندان شب و روز در تلاش و تحقیق باشند.
آزمایشهای محققان نشان میدهد مرگ نیز مانند سایر بیماریها، معلول علل و عوامل طبیعی است که اگر شناخته شوند و از تاثیر آنها جلوگیری شود، میتوان مرگ را به تاخیر انداخت. به این ترتیب این امیدواری وجود دارد که روزی دانشمندان علل مرگ را یافته و درصدد رفع آن برآیند، همانطور که در میان موجودات زنده مختلف میتوان موجوداتی یافت که عمری طولانی دارند؛ مثلا درختان طویلالعمری وجود دارند که قدیمیترین موجودات روی زمین هستند و عمر بعضی از آنها از 5هزار سال هم تجاوز میکند؛ یعنی در حد عمر هرم بزرگ جیزه.
در میان حیوانات نیز، مسنترین حیوان زنده، نوعی لاکپشت است که 177 سال عمر دارد. وجود اینگونه موجودات استثنائی دلالت بر این دارد که عمر حد و مرز مشخصی ندارد. درست است که اکثر انسانها قبل از صد سالگی میمیرند اما مأنوس بودن ما به این مدت، دلیل بر این نیست که تجاوز از صد سال امکان ندارد زیرا افراد زیادی دیده شدهاند که بیشتر از صد سال زندگی کردهاند. به هر حال از دیدگاه زیستشناسی، پیری یک عارضه غیرقابل جلوگیری نیست بلکه یک نوع بیماری قابل علاج است.
هر چه علم پیش میرود، امیدواری انسان برای یافتن نتیجه بیشتر میشود. پژوهشگران شاخه کریونیک (cryonics)، با بررسی دماهای خیلی پایینتر از نقطه انجماد آب، به این فکر افتادهاند اگر راهحل طولعمر یا حتی درمان بیماری را نمیدانند، شاید بتوانند با نگه داشتن انسان در دمای پایین، او را امیدوار کنند در آیندهای دور یا نزدیک پس از به نتیجه رسیدن تحقیقات پزشکی، او را از حالت انجماد خارج و درمان کنند یا طول عمر بیشتری به او ببخشند.... این روش در گزارش، توضیح داده شده است که در متن اصلی آمده است.
روش کار روش کار به این ترتیب است که شما در شرکتی که این کار را انجام میدهد، ثبتنام میکنید. بعد از آن، وقتی بیمار شدید و در بیمارستان به نوعی منتظر مرگ بودید، فردی با شرکت تماس میگیرد و آنها تیمی از پزشکان را به بیمارستان اعزام میکنند و به محض اینکه مردید، پزشکان کریو وارد عمل میشوند.تعجب میکنید؛ اگر شما مردهاید، چگونه به دنیا بازگردانده خواهید شد؟ اینجا مفهومی به نام ایست قلبی وجود دارد.
ایست قلبی با مرگ مغزی متفاوت است. پیش از مرگ مغزی و پس از ایست قلب، برخی سلولهای مغز هنوز در حال فعالیت هستند اما این سلولهای مغزی در اثر ایستادن قلب و نرسیدن اکسیژن، خیلی زود میمیرند. پزشکان کریو و دانشمندان روی ابقای عملکرد سلولهای مغز کار میکنند. اولین کاری که آنها انجام میدهند، ایجاد ارتباط مغز شما با ماشینی است که اکسیژن و خون لازم را تامین میکند. این پزشکان سعی میکنند مغز را تا آنجا که امکان دارد زنده نگهدارند. آنها همچنین هپارین در جریان خون تزریق میکنند تا خون در بدن لخته نشود، سپس بدن بستهبندی شده و برای سرد شدن در یخ قرار میگیرد و به امکانات کریونیک مجهز میشود.
مواد لازم برای برگشت به زندگی برای برگشت به زندگی دانشمندان دستکم باید سه چیز را بدانند؛ اول اینکه بفهمند چگونه یک انسان کامل را گرم کنند طوری که به سلولها آسیبی نرسد. آنها همچنین باید بفهمند چگونه بر بدنی که بهطور تکنیکی مرده، فرایندی عکس فرایند مردن را اجرا کنند، ضمن آنکه باید هرگونه آسیب سلولی که منجر به مرگ شده را هم اصلاح کنند. درنهایت آنها باید معین کرده باشند که چگونه چیزی را که باعث مرگ آنها شده درمان کنند.
هزینه انجماد آنچه به نظر میرسد این است که این پروژه افق بسیار دوری دارد. ضمن آنکه کار بسیار پرهزینهای است. در حال حاضر انجماد انسان حدود 150هزار دلار هزینه دارد. تاکنون در دنیا 60 نفر منجمد شدهاند و بیش از 600نفر مبلغ لازم برای منجمد شدن در صورت مرگ را پرداخت کردهاند. کی میداند؟ ممکن است صد سال بعد همین افراد دوباره بتوانند راه بروند و حرف بزنند. هرچند پژوهشگران و پزشکان زیادی این کار را کاملا غیرمنطقی میدانند و معتقدند هیچ دلیل منطقی برای اتمام آگاهانه زندگی به امید زندگی در آینده وجود ندارد.