کد خبر: ۱۱۴۷۴۱
تاریخ انتشار : ۰۵ آذر ۱۳۸۹ - ۱۲:۴۸
دکتر حسینعلی افخمی:

سال‌هاست در عرصه روابط‌عمومی بین‌المللی فعالیت جدی نداریم

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: ماهنامه مدیریت ارتباطات در جدیدترین شماره خود- آذرماه89- به آسیب‌شناسی فعالیت‌های واحدهای اموربین‌الملل در وزارتخانه‌ها و سازمان‌‌ها پرداخته و در یکی از مطالب به گفت‌وگو با دکتر حسینعلی افخمی، رییس سابق گروه ارتباطات دانشگاه علامه‌طباطبایی واستاد ارتباطات بین‌المللی پرداخته است.

این استاد دانشگاه ضمن تفکیک وظایف امور‌بین‌الملل در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها از واحدهای روابط‌عمومی، به تشریح وظایف «روابط‌عمومی بین‌المللی» پرداخته و می‌گوید: وظایف روابط‌عمومی، وظایف ستادی است اما روابط بین‌‌الملل وظایف صف دارد. یعنی وظایفی که ما در روابط‌عمومی می‌‌بینیم، در روابط بین‌‌الملل مستتر نیست. روابط بین‌‌الملل بخشی از روابط‌عمومی نیست و هنگامی که در بخش روابط‌عمومی قرار می‌گیرد، در حد یک اداره کل روابط بین‌الملل نمی‌شود.

وی با اعلام اینکه در حال حاضر آنچه که بیشتر مشهود است، کارهای خدماتی مثل خرید بلیت هواپیمای برون‌مرزی، حضور در نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های بین‌‌المللی و....است که روابط‌عمومی انجام می‌دهد، می‌گوید: این موارد در ردیف امور بین‌‌الملل قرار می‌گیرد. یک قسمت دیگری هم وجود دارد که بخشی از روابط‌عمومی است و در هیچ جای دیگری نیست که به آن «روابط‌عمومی بین‌الملل» می‌‌گویند.

دکتر افخمی ادامه می‌دهد: روابط‌عمومی بین‌‌المللی یعنی فعالیت‌های روابط‌عمومی در عرصه بین‌‌المللی که یکی از کارهایش شناخت رسانه‌‌های بین‌‌المللی است و این موضوع با توجه به جهانی شدن رسانه‌‌ها، ارتباطات و فرهنگ، اهمیت خیلی زیادی پیدا کرده است. در این حالت فعالیت روابط‌عمومی صرفاً در عرصه ملی نیست و هویتش در مرزهای بین‌المللی هم مطرح است.
این استاد دانشگاه با انتقاد از اینکه در این عرصه- روابط‌عمومی بین‌المللی- متأسفانه سال‌هاست که فعالیت خیلی جدی نداریم، می‌گوید: نه فقط در حد نهادها و سازمان‌های دولتی بلکه در حد فراملی، وزارت امور خارجه هم به‌طور گسترده این نقش را ایفا نکرده است. بسیاری مواقع در مصاحبه‌هایی که روزنامه‌‌های خارجی چاپ می‌کنند، مطلب نادرست دیده می‌شود ولی کسی تکذیب و تصحیح نمی‌‌کند و خیلی راحت از کنارش رد می‌‌شویم. گاهی شنیده می‌‌شود که می‌گویند بگذارید بنویسند تا خسته شوند، در حالی که در فلسفه روابط‌عمومی این طرز فکر نادرست است. من همیشه در این موقعیت این شعر سعدی را توضیح می‌دهم که کسی که در اذهان مردم به نادرستی به تصویر کشیده شود، دیگر آنها هم این تصویر را باور می‌‌کنند و حرف راست او را باور نمی‌‌کنند. اما اگر به این حرف‌های نادرست پاسخ داده شود، دو مزیت دارد: اولاً اذهانی که نسبت به این مطالب نادرست شکل گرفته است، تصحیح می‌‌شود و ثانیاً خیلی از رسانه‌‌های بزرگ و بین‌‌المللی به خودشان اجازه نمی‌‌دهند در ادامه آن روند، مطالب نادرست بنویسند چون می‌دانند چاپ و انتشار این حرف‌های اشتباه هزینه دارد، تکذیبیه دارد و گاهی حتی دادگاه دارد. بنابراین کار روابط‌عمومی بین‌المللی ترویج و تبلیغ و دفاع از انگاره یا وجهه یک نهاد در خارج از کشور است که یکی از آنها رسانه‌‌های بین‌المللی است مانند تلویزیون‌های بین‌المللی، روزنامه‌‌های بین‌‌المللی که فراتر از یک کشور هستند و حضور در مجامع، نمایشگاه‌ها، کنفرانس‌ها و مواردی از این قبیل. حتی اگر روابط‌عمومی نمی‌تواند تسهیلاتش را فراهم کند، می‌‌تواند بازتابش را ترویج کند. یعنی وقتی در کنفرانس بین‌‌المللی شرکت می‌‌کند یا وقتی دانشگاهی مدال و جایزه‌ای دریافت می‌کند، بازتاب این اخبار در کشورهای دیگر و عرصه بین‌‌المللی را باید نشان بدهد. این دو تا کارکرد دارد، یکی اینکه بازتاب در رسانه‌‌های خارجی را در داخل کشور برای سازمان خودش و به همکارانش نشان می‌دهد تا بگوید این دانشگاه چهره بین‌‌المللی دارد و این سند و دلیل ماست و دوم اینکه می‌تواند مستندسازی کند. خیلی از دانشگاه‌ها در جهان رشته فوق لیسانس روابط‌عمومی بین‌‌المللی دارند یا رشته روابط‌عمومی اروپایی.

مشروح این گفت‌وگو گه مطالعه آن، علاوه بر دست‌اندرکاران حوزه ارتباطات و روابط‌عمومی به مدیران ارشد مجموعه‌های دولتی و بخش خصوصی توصیه می‌شود در هفتمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین