آفتابنیوز : آفتاب: علی مطهری که از منتقدان مشایی در مجلس است و تا مرز سوال از رئیسجمهورس به دلیل اظهارات مشایی نیز پیش رفته است، تحلیل خواندنیای از روابط احمدینژاد و مشایی دارد.
او در گفتوگویی که با خبرآنلاین داشت، هرجا که از دولت حرف میزد، اشاراتی به رویکرد احمدینژاد و مشایی نیز داشت و آن را کلیتی حاکم بر دولت میدانست.
کما اینکه وقتی از نوعی پیوند میان دولت و بخشی از اصلاحطلبان سخن میگوید تاکید دارد که احمدینژاد و مشایی در پی جذب 14میلیون نفری هستند که به موسوی رای دادند. او ردپای آنها در ارائه فهرستی از نامزدهای گوش به فرمان برای مجلس نهم را ردیابی کرده و پیشبینی میکند که نظر جامعتین را هم نخواهند پذیرفت.
وی با خوب ارزیابی کردن تلاشهایی که برای وحدت اصولگرایان بر محور جامعتین صورت میگیرد، گفت: اما آقایان مشایی و احمدینژاد تمکین نخواهند کرد و فهرست مجزا از افراد گوش به فرمان خواهند داد.
نماینده تهران در پاسخ به سوال دیگری گفت: در مسائل اساسی میدانید که آقای احمدینژاد اگر به نظریهای رسیده باشد، یا آقای مشایی نظری داشته باشد، آن قدر بر آن پافشاری میکند تا نظر خودشان پیاده شود. رهبری چون میدانند رئیسجمهور از نظر خودش کوتاه نمیآید معمولاً دخالت نمیکنند. نمونه آن قانون هدفمند کردن یارانههاست. آن چه که اکنون در حال اجرا شدن است، چه خوب و چه بد، قانون مجلس نیست؛ بلکه آن چیزی است که آقای احمدینژاد از ابتدا بر آن اصرار داشت که اکنون فرصت توضیح آن نیست.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، نمونه دیگر را قانون عفاف و حجاب دانست و افزود: آقای احمدی نژاد با مصاحبه تلویزیونی خود این قانون را هوا کرد. نمونه دیگر مسئله مکتب ایران، به جای مکتب اسلام است که دیدیم علیرغم مخالفت همه نخبگان، این دو نفر بر آن پافشاری میکنند و اکنون نیز تصمیم دارند منشور نوروز تهیه کنند. آیا نوروز از آرمانهای انقلاب اسلامی است؟ و عجیب است که فتنه اخیر را دستاویز و پوششی برای اجرای اینگونه افکار خود کرده و غیرت مردم متدین را میراندهاند. به طوری که اگر این کارها در زمان دولت اصلاحات انجام میشد، دمار از روزگار آن دولت در میآوردند.
مطهری ادامه داد: به طور کلی تز دولت یعی آقایان مشایی و احمدینژاد این است که آن چهارده میلیون نفری را که به آقای موسوی رأی دادند، باید جذب کنند. تسامح و تساهلی که در حوزه فرهنگ و در مواردی مانند فیلمهای سینمایی، ورزش بانوان و مسأله حجاب و اظهار نظر درباره موسیقی و مکتب ایران میبینیم ناشی از همین تز است.