آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: برای اولین بار در تاریخ کیهان‌شناسی، ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ کپلر ناسا توانسته‌اند دو سیاره را که در یک مدار مشترک قرار دارند کشف کنند.
فرضیه‌ای وجود دارد که ماه زمین زمانی به وجود آمده که یک سیاره دیگر که در مدار زمین قرار داشته با زمین برخورد کرده است، اما تاکنون شاهد زنده‌ای از سیاراتی با مدار مشترک وجود نداشت.
امکان دارد که چنین پدیده‌ای هنگامی اتفاق بیفتد که ماده اطراف یک ستاره تازه متولد شده به صورت سیاره دربیاید.
در مدار یک سیاره به دور یک ستاره دو منطقه وجود دارد که یک جرم سماوی دیگر نیز امکان چرخش پیدا می‌کند.
این نقاط که به نقاط لاگرانژ موسوم هستند در 120 درجه جلو یا پشت جرم سماوی کوچک‌تر قرار دارند. این سیارات مشترک‌المدار در منظومه چهار سیاره‌ای KOI-730 همیشه با فاصله 120 درجه از هم‌دیگر قرار دارند.
ماه احتمالا 50 میلیون سال پس از تولد منظومه شمسی از تکه‌های برخورد بین زمین و یک جرم با اندازه مریخ موسوم به تئا به وجود آمده است. در صورت واقعی بودن این فرضیه احتمالا سرعت برخورد تئا با زمین بسیار آرام بوده است.
دانشمندان دانشگاه پرینستون آمریکا معتقد هستند که این اتفاق تنها در صورتی امکان وقوع داشته که تئا از نقطه لاگرانژ نشات گرفته باشد. اکتشاف سیارات KOI-730 نشان‌دهنده امکان وقوع این فرضیه است.
شاید در آینده این سیارات مشترک‌المدار با هم برخورد کرده و یک ماه دیگر به وجود آورند. اما بر اساس محاسبات انجام شده این رویداد حداقل تا 2.22 میلیون سال دیگر اتفاق نخواهد افتاد.
