آفتابنیوز : آفتاب: انقراض عمومی شامل پدیدههایی است که بیش از 75 درصد از گونههای زیستی ساکن بر روی زمین را در طی دوره کوتاه مدت زمینشناسی، از چند صد هزار سال تا چند میلیون سال، ناپدید کرده و به نابودی میکشاند.
این پدیده طی 450 میلیون سالی که از حیات چند سلولی بر روی زمین میگذرد، تنها پنج بار رخ داده است و آخرین آن به 65 میلیون سال پیش باز میگردد، زمانی که دایناسورها از روی زمین ناپدید شدند.
بر اساس روند کنونی انقراض که بر اساس این مطالعه جدید کشف شده، زمین طی 300 تا 2000 سال آینده وارد ششمین انقراض عمومی خود خواهد شد. به گفته "الیزبت فره" از دانشگاه کالیفرنیا برکلی این خبر تلخ و شیرین است زیرا ما را آگاه میکند که در حال مواجه شدن با چنین فاجعه ای هستیم اما هنوز فرصت کافی برای جلوگیری کردن از آن را نیز داریم.
با این همه دیگر محققان چندان به این که انسان قدمی در مسیر متوقف کردن این فاجعه در حال وقوع برخواهد داشت خوش بین نیستند و معتقند سیاستهای حاکم با موفقیت در مسیر خلاف جهت نجات گونه های زیستی و سیاره زمین در حال اجرا هستند.
ششمین انقراض
به گفته "آنتونی بارنوسکی" کتابدار موزه دیرینه شناسی دانشگاه کالیفرنیا برکلی و یکی از محققان حاضر در این پروژه مطالعاتی، گونههای زیستی همواره منقرض شده اند اما در امتداد این انقراض گونههای جدید نیز تکامل یافته اند و این به آن معنی است که تنوع گونههای زیستی همواره پدیده ای ثابت بوده است. انقراض عمومی زمانی رخ میدهد که این تعادل از بین برود و در این حالت ناگهان روند انقراض از روند تکامل گونههای جدید سبقت گرفته و تمامی قوانین کهنسال بقای گونههای زیستی زیر پا گذاشته خواهد شد.
بارنوسکی می گوید: همه میدانند که ما در حال حاضر گونه های زیستی متعددی را برای همیشه از دست داده ایم، سوال اینجاست که آیا چنین سرعت انقراضی که امروز و طی این دوره زمانی کوتاه میبینیم طبیعی است یا غیر طبیعی؟ پاسخ دادن به این سوال نیازمند متمرکز شدن بر روی دو نوع از اطلاعات است، اطلاعات به ثبت رسیده فسیلی و اطلاعاتی که زیستشناسان محافظ محیط زیست در عصر مدرن جمع آوری کرده و میکنند. با این همه این اطلاعات همواره با هم ناهمخوانی دارند.
محققان برای یافتن این پاسخ به ترکیب کردن این منابع اطلاعاتی پرداخته و حفرههای میان این دو منبع را با رویکردی محافظه کارانه و با هدف تخمین زدن مسیر آینده و سرنوشت گونههای زیستی، پر کرده و دریافتند سرعت کلی روند انقراض عمومی چیزی میان سه تا 80 برابر سرعت تکامل گونههای جدید است.
این سرعت انقراض در صورتی که تلاشی برای متوقف کردن آن صورت نگیرد، مدت زمانی در حدود سه تا 22 قرن را برای زندگی کردن، پیش از رسیدن به نقطه اوج انقراض در اختیار انسانها قرار خواهد داد. با این همه خبر خوبی هم وجود دارد: نابودی کلی گونههای زیستی چندان ویرانگر و مخرب نبوده است زیرا محققان دریافتهاند طی دوره مورد بررسی آنها تنها یک تا دو درصد از کل گونههای زیستی منقرض شدهاند.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، محققان اصلی ترین عوامل از بین رفتن تنوع گونههای زیستی را تغییرات آب و هوا، از بین رفتن زیستگاه، آلودگی و شکار غیر مجاز و بیش از حد عنوان کرده اند و انسان را خالق اصلی این عوامل میدانند. از سویی دیگر قطع وابستگی به سوختهای فسیلی، متعادل سازی شرایط آب و هوا و تلاش برای حفظ زیستگاههای طبیعی از راهحلهای پیشنهاد شده و الزامی برای کنترل این روند انقراض است.