آفتابنیوز : آفتاب: حمیدرضا ترقی در گفتوگویی با ماهنامه«نسیم بیداری» به بحث نامه سرگشاده محموداحمدینژاد خطاب به نمایندگان مجلس پرداخته است.
این عضو حزب موتلفه مطرح شدن اختلافات دستگاههای مهم کشوری را پدیدهای میداند که تحت هیچ شرایطی نباید مشاهده شود.
بخشی از این گفتوگو در ادامه میآید:
* متاسفانه آقای احمدینژاد برخی مواقع کاری میکند که نزدیکترین حامیانش هم نمیتوانند دفاع کنند. واقعا نمیدانم چطور متوجه این امر نشدند که رسانهای شدن اختلافات میتواند ضررهایی وارد کند که جبرانش هزینه بالایی میطلبد. اولین ضرر این است که دشمنان که همیشه در کمین هستند تا به طریقی به جمهوری اسلامی ضربه بزنند، با این فکر که مسئولان و قوا اختلافات عمیقی دارند، برای رسیدن به اهداف شوم خود امیدواری پیدا میکنند. مهمترین مسأله هم این است که توصیههای مقام رهبری که بر همه ولایت دارند، مورد بی توجهی قرار می گیرد و همه میدانند که بیتوجهی به خواسته های آقا، تحت هیچ شرایطی توجیه نمیشود. با این حال همچنان رفتارهایی این چنینی از جانب رییس جمهوری دیده میشود و به نظر من احمدینژاد باید قبل از کشیده شدن کار به جاهای باریک، در برخورد خود تجدید نظرکند.
*مقام معظم رهبری نظم بین رابطه قوای مخالف را یکی از اولویتهای نظام میداند و به همین دلیل اگر چنین برخوردهایی از سوی هر مسئولی تکرار شود و اگر احساس کنند که همچنان ادامه خواهد داشت، بیشک برخوردی جدی خواهند کرد تا نظام بیش از این با تهدید مواجه نشود؟
*وقتی مقام معظم رهبری کاری را تقبیح میکنند، دیگر هیچکس نباید تردیدی در رعایت خواستههای ایشان داشته باشد. امیدوارم سران و مسئولان قوای سه گانه در جلسات خصوصی به بحت و تبادل نظر بپردازند تا هم به نتیجه بهتری برسند و هم اینکه اختلافات درون نظامی را علنی نکنند. به هر حال هر سیستمی با چنین مشکلاتی روبرو می شود، اما انعکاس چالش های داخلی ممکن است این شائبه را به وجود بیاورد که درون جمهوری اسلامی اختلافاتی عمیق وجود دارد.
*غیبت احمدینژاد در مجمع هم از آن تصمیمهایی است که رییس قوه مجریه را از فرصت دفاع از برنامههایش محروم کرده است. او باید بداند که حضور در جایگاه قانونی ربطی به اشخاص ندارد و به همین دلیل منطق حکم میکند تا با حضور در جلسات مجمع به دفاع از طرحهای دولت بپردازد.
*با عرض تاسف بارها مشاهده شده است که برخی از دولتیها در رفتار و اظهارات خودبه گونهای عمل میکنند که انگار احتیاجی به روحانیت احساس نمیکنند و حتی اصرار دارند که به نوعی خود را مخالف یا حداقل منتقد گفتههای روحانیون نشان دهند.
*ما تحت هیچ شرایطی منافع حزبی را به منافع ملی ترجیح نمیدهیم و به همین دلیل هر وقت که لازم باشد، هم احمدی نژاد را مورد خطاب قرار می دهیم و هم دولتش را مجبور به پاسخگویی به سئوالاتمان میکنیم. به هر حال کارنامه دولت اصولگرایی به حساب همه اصولگرایان گذاشته میشود و به همین دلیل طبیعی است که نمی توان واکنشی به نبایدهایی که باید میشوند، نشان نداد.
*دولتی که با رای مردم روی کار آمده است سئوالاتی را که ناشی از دغدغههایی است که مرم با آنها درگیر هستند. به همین دلیل نمیتوانند از جواب دادن به اذهان عمومی طفره بروند.
*اینکه برخی رای بالای مردم را فقط مهر تاییدی بر توانمندی های خود می بینند، اشتباه بزرگی است که دولت به آن اصرار دارد. این اصرار در شرایطی است که مقام معظم رهبری و طیف های مختلف اصولگرایی حمایت خوبی از دولت نهم داشتند و همین تبلیغ های مثبت در تمدید دولت احمدی نژاد نقشی غیرقابل انکار داشت. آنها باید به این باور برسند همه در کنار هم هستیم و نباید «خودرای»ی را ملاک کار خود قرار بدهند. همانطور که اصوالگرایان اولویت را در منافع ملی گذاشته اند و از نماینده خود در دولت انتقاد میکنند تا بلکه از این طریق، کشور و در نهایت مردم بتوانند آرامش بیشتری را تجربه کنند.