معرفی همسایه جدید زمین در مدار خورشید
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: سیاره زمین با پیوستن اخترواره‌ای عظیم‌الجثه به مدار خورشید، همتای کیهانی دیگری یافته است که در این مدار به دور ستاره سامانه خورشیدی حرکت خواهد کرد.
اخترواره 2010 SO16 می‌تواند در هر زمانی از 120 هزار سال تا یک میلیون سال آینده با قرار گرفتن در پشت سیاره زمین، به تعقیب این سیاره بپردازد. این اخترواره با وسعتی برابر چند صد متر بزرگ‌ترین سنگ کیهانی است که تا کنون در چنین فاصله نزدیکی از زمین کشف شده است.
به گفته اخترشناسان SO16 دارای ویژگی بسیار عجیبی است: به جای اینکه به دنبال دوست جدیدش زمین به دور خورشید حرکت کند، گویی با حرکت در مسیری نعل اسبی به دور خورشید سعی در تعقیب و غافلگیر کردن زمین دارد.
هرچه فاصله حرکت جرمی به خورشید نزدیکتر باشد، سرعت چرخش آن نیز افزایش خواهد یافت و از این رو زمانی که SO16 وارد مدار خورشید شد، نسبت به زمین از ستاره فاصله بیشتری داشت و از این رو سرعت آن کمتر از سرعت حرکت زمین بود.
زمانی که در نهایت زمین به اخترواره رسید، به جای عبور کردن و سبقت گرفتن از آن، کشش گرانشی اخترواره آن را به خورشید نزدیکتر کرده و سرعت حرکت آن را افزایش داد. اکنون SO16 با سرعتی بالاتر از سرعت زمین در مدار کوتاهتر خورشید خواهد چرخید تا زمانی که دوباره به زمین برسد تا دوباره کشش گرانشی اخترواره را به مدار طولانی‌تر هدایت کرده و از سرعت آن بکاهد.
به صورت ساده‌تر، این اخترواره از دیدگاه زمین از مداری نعل اسبی برخوردار است و به صورت ثابت و بدون اینکه از زمین عبور کند، گاهی به سوی سیاره و گاهی به دور از سیاره حرکت می‌کند اما از دیدگاه اخترواره، SO16 به صورت مداوم در حال گردش به دور خورشید است، گاه با سرعتی بالا در مدار کوتاهتر و گاه با سرعتی پایین در مدار بلندتر.
بر اساس گزارش دیلی میل، اخترشناسان می‌گویند این روند تا زمانی که اخترواره برای همیشه بمیرد، تکرار خواهد شد. در حال حاضر SO16 در یکی از نزدیک‌ترین مدارهایش در حرکت است و طی چند دهه آینده می‌توان این سنگ کیهانی را در آسمان غروب زمین مشاهده کرد.
اخترواره 2010 SO16 می‌تواند در هر زمانی از 120 هزار سال تا یک میلیون سال آینده با قرار گرفتن در پشت سیاره زمین، به تعقیب این سیاره بپردازد. این اخترواره با وسعتی برابر چند صد متر بزرگ‌ترین سنگ کیهانی است که تا کنون در چنین فاصله نزدیکی از زمین کشف شده است.
به گفته اخترشناسان SO16 دارای ویژگی بسیار عجیبی است: به جای اینکه به دنبال دوست جدیدش زمین به دور خورشید حرکت کند، گویی با حرکت در مسیری نعل اسبی به دور خورشید سعی در تعقیب و غافلگیر کردن زمین دارد.
هرچه فاصله حرکت جرمی به خورشید نزدیکتر باشد، سرعت چرخش آن نیز افزایش خواهد یافت و از این رو زمانی که SO16 وارد مدار خورشید شد، نسبت به زمین از ستاره فاصله بیشتری داشت و از این رو سرعت آن کمتر از سرعت حرکت زمین بود.
زمانی که در نهایت زمین به اخترواره رسید، به جای عبور کردن و سبقت گرفتن از آن، کشش گرانشی اخترواره آن را به خورشید نزدیکتر کرده و سرعت حرکت آن را افزایش داد. اکنون SO16 با سرعتی بالاتر از سرعت زمین در مدار کوتاهتر خورشید خواهد چرخید تا زمانی که دوباره به زمین برسد تا دوباره کشش گرانشی اخترواره را به مدار طولانی‌تر هدایت کرده و از سرعت آن بکاهد.
به صورت ساده‌تر، این اخترواره از دیدگاه زمین از مداری نعل اسبی برخوردار است و به صورت ثابت و بدون اینکه از زمین عبور کند، گاهی به سوی سیاره و گاهی به دور از سیاره حرکت می‌کند اما از دیدگاه اخترواره، SO16 به صورت مداوم در حال گردش به دور خورشید است، گاه با سرعتی بالا در مدار کوتاهتر و گاه با سرعتی پایین در مدار بلندتر.
بر اساس گزارش دیلی میل، اخترشناسان می‌گویند این روند تا زمانی که اخترواره برای همیشه بمیرد، تکرار خواهد شد. در حال حاضر SO16 در یکی از نزدیک‌ترین مدارهایش در حرکت است و طی چند دهه آینده می‌توان این سنگ کیهانی را در آسمان غروب زمین مشاهده کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید