الگوی ناموفق انقلاب نارنجی
آفتاب‌‌نیوز : 
در مورد تصمیم یوشچنکو باید گفت از آن زمان که پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهری اوکراین، در انتصاب تیموشنکو به سمت نخست وزیری تعامل ورزیده می شد سرانجام همکاری دو رهبر انقلاب نارنجی را حدس زد؛ دو رهبری که بر مبنای پیروزی در جنگ قدرت با « ویکتور یانوکوویچ» با یکدیگر متحد شده بودند.
اما طی مدت 7 ماهی که از به قدرت رسیدن حاکمان جدید می گذرد، اوکراین تنها در زمینه سیاست خارجی، یعنی دوری از روسیه و نزدیکی به امریکا، دگرگون شده است. ولی در خصوص مسایل داخلی، باید گفت که کماکان مانند گذشته شایعاتی در خصوص رواج فساد در رده های بالای دولتی وجود داشت. همزمان، هرم بالای قدرت شاهد کاهش محبوبیت خود در میان توده مردم بودند؛ مردمی که خود را نردبان ترقی رهبران انقلاب نارنجی قرار داده بودند.
در این میان باید توجه داشت که پرونده مالی و کاری یوشچنکو و تیموشنکو به اندازه کافی دارای لکه های سیاه بود.
برای مثال، یوشچنکو در ابتدای سالیان هزاره سوم، نخست وزیر بود و در عملکرد او به جز تشدید بحران اقتصادی، شایعات مرتبط با فساد مالی و اخلاقی نیز مزید بر علت شده بود. در همین ارتباط برخی، بیماری پوستی یوشچنکو را ناشی از مصرف بی رویه مشروبات الکلی می دانند.
در ارتباط با تیموشنکو نیز که روس ها گفته اند که او در دوره ریاست جمهوری« لئونید کوچما» به سبب مشارکت در سوء استفاده از صنعت گاز به «ملکه گاز» شهرت یافته است. این اتهامی بود که تیموشنکو( همانند یوشچنگو) آن را رد کرده است.
این موضوع، به نوبه خود و در شرایطی که اوکراین همچنان در وضعیت نابسامان اقتصادی به سر می برد و وعده های رهبران انقلاب نارنجی مبنی بر فرا رسیدن روزگاری خوش برای مردم ـ در صورت پیروزی آن انقلاب ـ تحقق نیافته است، می طلبید که فرد یا جریانی در درون هیات حاکمه قربانی شوند. در این ارتباط، قرعه به نام تیموشنکو افتاد که نفر دوم هرم حاکمیت بود. انتقادهای فزاینده یوشچنکو از تیموشنکو نیز در شرایطی که تنها 7 ماه از همکاری آنان در سیستم اجرایی کشور می گذشت. راه حلی جز حذف تیموشنکو را در پیش روی یوشچنکو قرار نمی داد.
با این همه، یوشچنکو در پی برکناری تیموشنکو کوشیده است تا مانع گسترش بیشتر تنش سیاسی شود. در همین ارتباط، « یوری یحانوروف» که جانشین تیموشنکو شده است، اعلام کرد که کیف سیاست های غرب گرایانه اش را ادامه خواهد داد. این در حالیست که وی به عنوان اقتصاد دادن لیبرال کوشیده است تا امید به حل مشکلات اقتصادی را در میان مردم احیا کند. علاوه بر این، برخی گزارش ها حکایت از آن دارد که برای جلب حمایت سرمایه داران بزرگ از دولت جدید تلاش بسیاری به عمل می آید.
اما فرصت برای یوشچنکو اندک است. انتخابات پارلمانی در ماه آوریل برگزار می شود و اطرافیان نخست وزیر سابق اوکراین ابراز امیدواری کرده اند که در انتخابات پیروز شوند و به قدرت باز گردند.
با این حساب، می توان گفت که او جریان رقیب برای تسلط بر حکومت اوکراین آماده مبارزه شده اند با مبارزه های که طی ماههای آینده سرنوشت ساز خواهد بود و به طور قطع شدت نیز خواهد یافت.
در این میان به نظر می رسد که شایعات مربوط با فساد مالی خانواده رئیس جمهور و به ویژه زندگی تجملاتی پسر او به زیان یوشچنکو عمل خواهد کرد. این در شرایطی است که چندی پیش، او فرماندهان پلیس اوکراین را به سبب جریمه شدن پسرش در هنگام رانندگی از کار برکنار کرد.
از همین رو، از هم اکنون باید کفه ترازو را به سود تیموشنکو دانست. اما این همه ماجرا نیست. در این زمینه، می توان گفت که یوشچنکو خواهد کوشید تا با بهره گیری از اهرم خارجی همانگونه که در جریان « انقلاب نارنجی» روی داد ـ بر مسند قدرت باقی بماند. در عین حال، نباید تلاش برای جلب سرمایه داران بزرگ ـ همانگونه که ذکر شد ـ و نیز کسب نظر مساعد اهالی شرق اوکراین را از یاد برد.
اما به طور هتم، تیموشنکو نیز درصدد بر خواهد آمد تا از این ابزارهای خارجی و داخلی استفاده کند.
در این حال، آنچه که به عنوان یک نکته منفی باید در نظر گرفته شود، اعتبار و حیثیت « انقلاب نارنجی» است که رسانه های غربی (بویژه امریکایی) آن همه در وصف آن کوشیدند. ارائه ناموفق از این کار حرکت سیاسی، به یقین، دارای تاثیرات منفی در میان جمهوری های سابق اتحاد شوروی و در دیگر مناطق خواهد شد که واشنگتن در نظر داشت آن را صادر کند.
در مورد تصمیم یوشچنکو باید گفت از آن زمان که پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهری اوکراین، در انتصاب تیموشنکو به سمت نخست وزیری تعامل ورزیده می شد سرانجام همکاری دو رهبر انقلاب نارنجی را حدس زد؛ دو رهبری که بر مبنای پیروزی در جنگ قدرت با « ویکتور یانوکوویچ» با یکدیگر متحد شده بودند.
اما طی مدت 7 ماهی که از به قدرت رسیدن حاکمان جدید می گذرد، اوکراین تنها در زمینه سیاست خارجی، یعنی دوری از روسیه و نزدیکی به امریکا، دگرگون شده است. ولی در خصوص مسایل داخلی، باید گفت که کماکان مانند گذشته شایعاتی در خصوص رواج فساد در رده های بالای دولتی وجود داشت. همزمان، هرم بالای قدرت شاهد کاهش محبوبیت خود در میان توده مردم بودند؛ مردمی که خود را نردبان ترقی رهبران انقلاب نارنجی قرار داده بودند.
در این میان باید توجه داشت که پرونده مالی و کاری یوشچنکو و تیموشنکو به اندازه کافی دارای لکه های سیاه بود.
برای مثال، یوشچنکو در ابتدای سالیان هزاره سوم، نخست وزیر بود و در عملکرد او به جز تشدید بحران اقتصادی، شایعات مرتبط با فساد مالی و اخلاقی نیز مزید بر علت شده بود. در همین ارتباط برخی، بیماری پوستی یوشچنکو را ناشی از مصرف بی رویه مشروبات الکلی می دانند.
در ارتباط با تیموشنکو نیز که روس ها گفته اند که او در دوره ریاست جمهوری« لئونید کوچما» به سبب مشارکت در سوء استفاده از صنعت گاز به «ملکه گاز» شهرت یافته است. این اتهامی بود که تیموشنکو( همانند یوشچنگو) آن را رد کرده است.
این موضوع، به نوبه خود و در شرایطی که اوکراین همچنان در وضعیت نابسامان اقتصادی به سر می برد و وعده های رهبران انقلاب نارنجی مبنی بر فرا رسیدن روزگاری خوش برای مردم ـ در صورت پیروزی آن انقلاب ـ تحقق نیافته است، می طلبید که فرد یا جریانی در درون هیات حاکمه قربانی شوند. در این ارتباط، قرعه به نام تیموشنکو افتاد که نفر دوم هرم حاکمیت بود. انتقادهای فزاینده یوشچنکو از تیموشنکو نیز در شرایطی که تنها 7 ماه از همکاری آنان در سیستم اجرایی کشور می گذشت. راه حلی جز حذف تیموشنکو را در پیش روی یوشچنکو قرار نمی داد.
با این همه، یوشچنکو در پی برکناری تیموشنکو کوشیده است تا مانع گسترش بیشتر تنش سیاسی شود. در همین ارتباط، « یوری یحانوروف» که جانشین تیموشنکو شده است، اعلام کرد که کیف سیاست های غرب گرایانه اش را ادامه خواهد داد. این در حالیست که وی به عنوان اقتصاد دادن لیبرال کوشیده است تا امید به حل مشکلات اقتصادی را در میان مردم احیا کند. علاوه بر این، برخی گزارش ها حکایت از آن دارد که برای جلب حمایت سرمایه داران بزرگ از دولت جدید تلاش بسیاری به عمل می آید.
اما فرصت برای یوشچنکو اندک است. انتخابات پارلمانی در ماه آوریل برگزار می شود و اطرافیان نخست وزیر سابق اوکراین ابراز امیدواری کرده اند که در انتخابات پیروز شوند و به قدرت باز گردند.
با این حساب، می توان گفت که او جریان رقیب برای تسلط بر حکومت اوکراین آماده مبارزه شده اند با مبارزه های که طی ماههای آینده سرنوشت ساز خواهد بود و به طور قطع شدت نیز خواهد یافت.
در این میان به نظر می رسد که شایعات مربوط با فساد مالی خانواده رئیس جمهور و به ویژه زندگی تجملاتی پسر او به زیان یوشچنکو عمل خواهد کرد. این در شرایطی است که چندی پیش، او فرماندهان پلیس اوکراین را به سبب جریمه شدن پسرش در هنگام رانندگی از کار برکنار کرد.
از همین رو، از هم اکنون باید کفه ترازو را به سود تیموشنکو دانست. اما این همه ماجرا نیست. در این زمینه، می توان گفت که یوشچنکو خواهد کوشید تا با بهره گیری از اهرم خارجی همانگونه که در جریان « انقلاب نارنجی» روی داد ـ بر مسند قدرت باقی بماند. در عین حال، نباید تلاش برای جلب سرمایه داران بزرگ ـ همانگونه که ذکر شد ـ و نیز کسب نظر مساعد اهالی شرق اوکراین را از یاد برد.
اما به طور هتم، تیموشنکو نیز درصدد بر خواهد آمد تا از این ابزارهای خارجی و داخلی استفاده کند.
در این حال، آنچه که به عنوان یک نکته منفی باید در نظر گرفته شود، اعتبار و حیثیت « انقلاب نارنجی» است که رسانه های غربی (بویژه امریکایی) آن همه در وصف آن کوشیدند. ارائه ناموفق از این کار حرکت سیاسی، به یقین، دارای تاثیرات منفی در میان جمهوری های سابق اتحاد شوروی و در دیگر مناطق خواهد شد که واشنگتن در نظر داشت آن را صادر کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید