مدیر شبکه جهانی جام‌جم: «من وتو» خیلی سریع نفوذ کرد
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: همشهری جوان نوشت: بحث بر سر این نیست که این همه شبکه ماهواره‌ای فارسی‌زبان برای چه به جان مردم ما افتاده‌اند؛ نکته اینجاست که مگر ما خودمان در داخل، کاری برای جذب مخاطب نمی‌کنیم که به تعداد بیننده‌های شبکه‌های ماهواره‌ای اضافه می‌شود؟ ما از دار دنیا هفت شبکه داریم که برخی ساعت‌ها واقعاً هیچ برنامه‌ای ندارند. همه این انتقادها را با مجید رجبی معمار، مدیر شبکه جهانی جام‌جم مطرح کردیم. تنها مدیری که به‌دلیل سابقه فراوان فرهنگی‌اش تن به گفت‌وگو می‌دهد و در برابر سؤالات صریح ما پاسخ‌گوست.
هرکدام از این شبکه‌های فارسی‌زبان روی یک موضوعی کار میکنند؛ یکی سیاسی است، یکی اجتماعی، یک مروج سبک زندگی و... از نظر شما کدام یکی خطرناک‌تر است؟
در شرایط حاضر فکر می‌کنم از نظر سیاسی شبکه‌ای خطرناک‌تر است که با برنامه‌ریزی دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر می‌داند در کجاها باید روی جامعه ایرانی سرمایه‌گذاری کند که نمونه آن هم بی‌بی‌سی فارسی است. در مورد شبکه‌های دیگر می‌توان به «من و تو» اشاره کرد جون از تجربیات همه شبکه‌ها استفاده می‌کند، مخصوصاً من و تو1 که به عنوان یک شبکه عمومی محسوب می‌شود، سعی می‌کند رنگ و لعال بهتر و جذاب‌تری به برنامه‌هایش بدهد. این شبکه کاملاً‌هدفمند حرکت کرده و سعی می‌کند در کنداکتور برنامه‌هایش همه جذابیت‌ها را در نظر بگیرد. البته این را هم بگویم که از نظر این شبکه باید جامعه ایرانی به سمت دیدگاه سکولاریسم پیش برود.
Manoto2 چطور؟
این شبکه بیشتر هدفش بر ارائه برنامه‌های جذاب و در عین حال، هدفمند در قالب مستندسازی است که بیشتر برای جذب تیپ‌های شخصیتی فرهیخته‌تر است؛ تیپ دانشجوها و استادانی که سطح سواد بالاتری دارند و از برنامه‌های دم‌دستی خیلی خوش‌شان نمی‌آید. بعضی از مستند‌های‌شان بسیار قوی است و من شنیده‌ام که آرشیو بی‌بی‌سی و آرشیوهای مهم آمریکا کاملاً در اختیارشان است. اصلاً همه‌شان با هم مشترک‌المنافع هستند. آنها خوب می‌دانند که جوان‌ها برنامه‌های نو می‌خواهند.
نفوذ این شبکه‌ها تا الان چقدر بوده؟
آثار زیادی داشتند که نمی‌توان آن را کتمان کرد. به تیپ و نوع لباس و آرایش جوان‌ها دقت کنید! روشن می‌شود که این شبکه‌ها خیلی سریع نفود کرده‌اند!
پس چرا ما از این کارها برای جذابیت برنام‌های‌مان استفاده نمی‌کنیم؟
ما هم در بعضی برنامه‌های موفق‌مان در صدا و سیما از همین روش‌ها استفاده کرده‌ایم. خیلی از شیوها مباح هستند و همه می‌توانند از آنها استفاده کنند ولی بعضی از محدویت‌های اخلاقی، عرفی و دینی را هم داریم. اما در نوع طراحی لوگو و ارم شبکه‌ها ما یک‌سری حرکت‌های رو به جلویی هم داریم و این حتی عرصه رقابتی جدی تمام شبکه‌های دنیا با هم است. اینکه در دکور و نوع چیدمان یا استفاده از رنگ‌های گرم و شاد متناسب با موضوع برنامه یک‌سری ملاحظاتی باید رعایت شود. بهره‌گیری از کارشناسان برجسته و مطالعه دقیق روی برنامه‌ها جزء نقاط ضعف و قوت شبکه‌ها نسبت به همدیگر است. شبکه من و تو تمام تاشش بر این است که از همه تجربه‌های شبکه‌های مباح و غیر مباح استفاده کند و حتی از شکستن حریم‌های دینی و عرفی هم ابایی ندارد و در واقع سعی میکنند از هر جذابیتی برای کارشان استفاده کنند که ما در این زمینه ملاحظات و محدویت‌هایی داریم.
جدای از این بحث قبول دارید که بعضی جذابیت‌ها برمیگردد به نوع برنامه‌سازی؟
بله. مثلاً برنامه «بفرمایید شام» با نوع موضوعی که دارد توانسته به نسبت برنامه‌های دیگر مخاطب بیشتری را جذب کند. اینها برمیگردد به ساختار برنامه، ترکیب‌بندی برنامه،اکتیو بودن و حتی درصد زیادی راحت بودن ارتباطات بین کسانی که در این برنامه شرکت میکنند.
رسانه ملی چقدر سعی کرده که این برنامه‌ها ایجاد شود؟
من فکر می‌کنم خیلی باید در این زمینه کار کنیم. این کار مدیران جسور می‌خواهد. به نظر من امکان ریسک مدیران 50،60 درصد است.
پس همه چیز هم به بودجه و پول برنمی‌گردد؟
بستگی دارد. مثلاً در برنامه‌های آشپزی از بترین و پیشرفته‌ترین امکانات استفاده میکنند. از زیبا‌ترین دکورها و با هزینه‌های بسیار سنگین؛ بودجه‌ای که آنها دارند اصلاً قابل قیاس با شبکه‌های داخلی نیست.
یعنی 1120 میلیارد تومان (بودجه 1390 سازمان) کم است؟!
بله! این سازمان رادیو و تلویزیونی‌ای که ما داریم در هیج کجای دنیا نیست. ما 110 شبکه رادیو و تلویزیون داریم برای استان‌ها و سراسر دنیا. ما به 37 زبان برنامه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی داریم. با پرسنل زیاد! خب این بودجه برای ما خیلی اندک است؛ مثلاً پروژه بزرگی مثل مختار با این همه ظرافت کاری، هزینه بالایی برای ما داشت. ولی ما مطلع شدیم که در یکی شبکه‌های عربی فیلمی تاریخی درباره یکی از خلفای راشدین می‌خواهند بسازند که فقط بودجه اولیه‌اش 30 میلیارد تومان است. آن وقت مختار در طی هشت سال و با کمتر از نصف آن بودجه ساخته شده! مثلاً شبکه من و تو از آنجا که ما اطلاع داریم بودجه اولیه‌شان حدود 50 میلیارد تومان بوده.
مثلاً شما 10 تا برنامه خوب که مخاطب زیادی داشته نام ببرید.
فیتیله‌ای‌ها. برنامه عمو پورنگ. برنامه خاله نرگس و پنگول. در برنامه‌های ورزشی‌مان مثلاً 90، سریال‌های شبکه 3،1و5.
آفتاب: همشهری جوان نوشت: بحث بر سر این نیست که این همه شبکه ماهواره‌ای فارسی‌زبان برای چه به جان مردم ما افتاده‌اند؛ نکته اینجاست که مگر ما خودمان در داخل، کاری برای جذب مخاطب نمی‌کنیم که به تعداد بیننده‌های شبکه‌های ماهواره‌ای اضافه می‌شود؟ ما از دار دنیا هفت شبکه داریم که برخی ساعت‌ها واقعاً هیچ برنامه‌ای ندارند. همه این انتقادها را با مجید رجبی معمار، مدیر شبکه جهانی جام‌جم مطرح کردیم. تنها مدیری که به‌دلیل سابقه فراوان فرهنگی‌اش تن به گفت‌وگو می‌دهد و در برابر سؤالات صریح ما پاسخ‌گوست. هرکدام از این شبکه‌های فارسی‌زبان روی یک موضوعی کار میکنند؛ یکی سیاسی است، یکی اجتماعی، یک مروج سبک زندگی و... از نظر شما کدام یکی خطرناک‌تر است؟
در شرایط حاضر فکر می‌کنم از نظر سیاسی شبکه‌ای خطرناک‌تر است که با برنامه‌ریزی دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر می‌داند در کجاها باید روی جامعه ایرانی سرمایه‌گذاری کند که نمونه آن هم بی‌بی‌سی فارسی است. در مورد شبکه‌های دیگر می‌توان به «من و تو» اشاره کرد جون از تجربیات همه شبکه‌ها استفاده می‌کند، مخصوصاً من و تو1 که به عنوان یک شبکه عمومی محسوب می‌شود، سعی می‌کند رنگ و لعال بهتر و جذاب‌تری به برنامه‌هایش بدهد. این شبکه کاملاً‌هدفمند حرکت کرده و سعی می‌کند در کنداکتور برنامه‌هایش همه جذابیت‌ها را در نظر بگیرد. البته این را هم بگویم که از نظر این شبکه باید جامعه ایرانی به سمت دیدگاه سکولاریسم پیش برود.
Manoto2 چطور؟
این شبکه بیشتر هدفش بر ارائه برنامه‌های جذاب و در عین حال، هدفمند در قالب مستندسازی است که بیشتر برای جذب تیپ‌های شخصیتی فرهیخته‌تر است؛ تیپ دانشجوها و استادانی که سطح سواد بالاتری دارند و از برنامه‌های دم‌دستی خیلی خوش‌شان نمی‌آید. بعضی از مستند‌های‌شان بسیار قوی است و من شنیده‌ام که آرشیو بی‌بی‌سی و آرشیوهای مهم آمریکا کاملاً در اختیارشان است. اصلاً همه‌شان با هم مشترک‌المنافع هستند. آنها خوب می‌دانند که جوان‌ها برنامه‌های نو می‌خواهند.
نفوذ این شبکه‌ها تا الان چقدر بوده؟
آثار زیادی داشتند که نمی‌توان آن را کتمان کرد. به تیپ و نوع لباس و آرایش جوان‌ها دقت کنید! روشن می‌شود که این شبکه‌ها خیلی سریع نفود کرده‌اند!
پس چرا ما از این کارها برای جذابیت برنام‌های‌مان استفاده نمی‌کنیم؟
ما هم در بعضی برنامه‌های موفق‌مان در صدا و سیما از همین روش‌ها استفاده کرده‌ایم. خیلی از شیوها مباح هستند و همه می‌توانند از آنها استفاده کنند ولی بعضی از محدویت‌های اخلاقی، عرفی و دینی را هم داریم. اما در نوع طراحی لوگو و ارم شبکه‌ها ما یک‌سری حرکت‌های رو به جلویی هم داریم و این حتی عرصه رقابتی جدی تمام شبکه‌های دنیا با هم است. اینکه در دکور و نوع چیدمان یا استفاده از رنگ‌های گرم و شاد متناسب با موضوع برنامه یک‌سری ملاحظاتی باید رعایت شود. بهره‌گیری از کارشناسان برجسته و مطالعه دقیق روی برنامه‌ها جزء نقاط ضعف و قوت شبکه‌ها نسبت به همدیگر است. شبکه من و تو تمام تاشش بر این است که از همه تجربه‌های شبکه‌های مباح و غیر مباح استفاده کند و حتی از شکستن حریم‌های دینی و عرفی هم ابایی ندارد و در واقع سعی میکنند از هر جذابیتی برای کارشان استفاده کنند که ما در این زمینه ملاحظات و محدویت‌هایی داریم.
جدای از این بحث قبول دارید که بعضی جذابیت‌ها برمیگردد به نوع برنامه‌سازی؟
بله. مثلاً برنامه «بفرمایید شام» با نوع موضوعی که دارد توانسته به نسبت برنامه‌های دیگر مخاطب بیشتری را جذب کند. اینها برمیگردد به ساختار برنامه، ترکیب‌بندی برنامه،اکتیو بودن و حتی درصد زیادی راحت بودن ارتباطات بین کسانی که در این برنامه شرکت میکنند.
رسانه ملی چقدر سعی کرده که این برنامه‌ها ایجاد شود؟
من فکر می‌کنم خیلی باید در این زمینه کار کنیم. این کار مدیران جسور می‌خواهد. به نظر من امکان ریسک مدیران 50،60 درصد است.
پس همه چیز هم به بودجه و پول برنمی‌گردد؟
بستگی دارد. مثلاً در برنامه‌های آشپزی از بترین و پیشرفته‌ترین امکانات استفاده میکنند. از زیبا‌ترین دکورها و با هزینه‌های بسیار سنگین؛ بودجه‌ای که آنها دارند اصلاً قابل قیاس با شبکه‌های داخلی نیست.
یعنی 1120 میلیارد تومان (بودجه 1390 سازمان) کم است؟!
بله! این سازمان رادیو و تلویزیونی‌ای که ما داریم در هیج کجای دنیا نیست. ما 110 شبکه رادیو و تلویزیون داریم برای استان‌ها و سراسر دنیا. ما به 37 زبان برنامه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی داریم. با پرسنل زیاد! خب این بودجه برای ما خیلی اندک است؛ مثلاً پروژه بزرگی مثل مختار با این همه ظرافت کاری، هزینه بالایی برای ما داشت. ولی ما مطلع شدیم که در یکی شبکه‌های عربی فیلمی تاریخی درباره یکی از خلفای راشدین می‌خواهند بسازند که فقط بودجه اولیه‌اش 30 میلیارد تومان است. آن وقت مختار در طی هشت سال و با کمتر از نصف آن بودجه ساخته شده! مثلاً شبکه من و تو از آنجا که ما اطلاع داریم بودجه اولیه‌شان حدود 50 میلیارد تومان بوده.
مثلاً شما 10 تا برنامه خوب که مخاطب زیادی داشته نام ببرید.
فیتیله‌ای‌ها. برنامه عمو پورنگ. برنامه خاله نرگس و پنگول. در برنامه‌های ورزشی‌مان مثلاً 90، سریال‌های شبکه 3،1و5.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
اجازه دهيد بگويم اين جمله شما را كاملا اشتباه ميدانم
كسي بجان مردم نيفتاده فقط رقابت ايجاد شده و انحصارشكسته است
تا كي تزريق تفكرات يكسونگر درون افكار مردم ايران
اين گوي و ميدان
شما فقط به شعور ملت غيور احترام گذاشته و بگذاريد خودشان انتخاب كنند...
خدا وكيلي اون ساعت‌هايي هم كه كار مي‌كنه مگه اصلا برنامه درست حسابي داره !!!
تا حالا مي‌گفتن فارسي‌وان خانواده‌ها رو نشانه گرفته و چه و چه. من مدتي اين منوتو رو ديدم. انصافا نه برنامه سكسي داره و نه ضد خانواده. ولي باز مخاطب رو جذب مي‌كنه. علتش فقط در اينه كه دورغ تو كارش نيست و به مخاطب به عنوان يک انسان با شعور احترام مي‌گذاره، چيزي كه در ... وجود نداره! والسلام .