آفتابنیوز : آفتاب: کورس رقابت بر سر در اختیار قرار گرفتن کرسی مدیریت پایتخت در نخستین شورایی که اکثریتش را اصولگرایان تشکیل میدادند، در حالی شدت یافته بود که کمتر کسی تصور میکرد، شهردار تهران محمود احمدینژاد نخستین استاندار استان تازهتاسیس اردبیل در دولت هاشمی رفسنجانی باشد اما این اتفاق رخ داد و چهرهای که برای تهرانیها شناخته شده نبود، تصدی مهمترین نهاد شهرشان را که البته با شکلگیری شوراها، اختیاراتی به وسعت شهرداران گذشته را نداشت، برعهده گرفته بود.
احمدینژاد آهسته آهسته و در حالی که بسیاری از سیاسیون تصور نمیکردند قاعده بازی اینگونه رقم بخورد از بهشت به پاستور رفت تا نقش شورای شهر و شهرداری تهران پررنگتر از گذشته شود و به عنوان سنگ کلیدی برای در اختیار گرفتن قدرت اجرایی کشور، جریانات مختلف در پیاش باشند و اینچنین در دوره بعدی گروهی از اصلاحطلبان هم صاحب تعدادی از کرسیهای شورای شهر پایتخت شدند و تفاوت نگاهها در دورهای که هنوز هم به پایان نرسیده بیش از پیش باشد و با وجود این طیفهای مختلف فکری و سیاسی، دیگر نتوان تصمیمات خروجی شورای شهر را به عنوان تصمیمات درونگروهی تلقی کرد که در جلسه علنی نهایی میشود.
با این حال آنچه در تمامی گفتوگوها به وضوح بیان نشد، نحوه انتخاب محمود احمدینژاد به عنوان شهردار پایتخت در 13 اردیبهشت ماه 1382 از سوی ائتلاف سیاسی موسوم به آبادانگران ایران اسلامی بود که تاکنون دلیل مکتوم بودن این مسأله مشخص نشده بود اما حسن بیادی در گفتوگو با "همشهری ماه" به تشریح این ماجرا پرداخته و پرده از نحوه انتخاب شهردار پیشین تهران برداشته است. بیادی که روزگاری همراه احمدینژاد بود اما در انتخابات ریاستجمهوری دهم به عنوان منتقد برحی سیاستهای احمدینژاد، به چهره مورد وثوق اصولگرایان منتقد همچون علی مطهری پیوست و با محسن رضایی همراه شد. او بدین سان، به عنوان نقادی که کمتر سخن میگوید، با صراحت در این باره صحبت کرده است.
بیادی با اشاره به اینکه احمدینژاد رابط برخی طیفهای حاضر در ائتلاف آبادگران بوده و از یک سال پیش از انتخابش، با او ارتباط داشته، در پاسخ به این پرسش که آیا احمدینژاد تنها گزینه بود، عنوان کرد: گزینههای دیگری هم بودند. بیش از همه به آقای دکتر نوریان که ریاست سازمان هواشناسی کشور را برعهده داشتند، نگاه مثبت وجود داشت. اکثرا با توجه به برنامهای که ارائه کرد دوست داشتند به او رای بدهند. وقتی همه متقاعد شدند ایشان گفت چون من معاون دوم سازمان جهانی هواشناسی هستم و برای معاون اولی خودم را آماده میکنم و تا به حال هیچ فردی در جمهوری اسلامی نتوانسته به این جایگاه در این سطح دست یابد، اجازه دهید تا تمرکز من بر روی فعالیت در آن سازمان باشد و شورای شهر تهران، فرد دیگری را برای شهرداری انتخاب کند. بعد از وی آقای مهندس سعیدیکیا، دکتر دانشجعفری و آقای احمدینژاد مطرح شدند. البته ما بیش از 60 گزینه را بررسی کرده بودیم.
عضو کلیدی شورای شهر تهران در مواجهه با این پرسش که هر 3 گزینههای نهایی با برخی احزاب و گروهها ارتباط داشتند و آیا فشار بیرونی برای انتخاب احمدینژاد به عنوان شهردار تهران وجود داشت، گفت: همانطور که گفتم از سوی احزاب فشارهایی وجود داشت اما ما توجه نمیکردیم. آقایان سعیدی و توکلی از جمله افرادی بودند که مدنظر بعضی از جریانها قرار داشتند. آقای احمدینژاد آخرین گزینه بود. هیچکس راضی به انتخاب او نبود. ما دوستانه به عنوان بسیجی جلسهای داشتیم با جانشین بسیج که در آن زمان سردار احمدیمقدم بودند. ایشان دوستانه آقای احمدینژاد را پیشنهاد دادند. این پیشنهاد بر روی نظر ما اثرگذار بود.
بیادی همچنین در بخش دیگری از مصاحبه مذکور در پاسخ به این پرسش که "چندی قبل محمدرضا باهنر دبیرکل جامعه مدرسین در یک گفتوگو عنوان کرده بود اولین فردی که آقای احمدینژاد را کشف کرده، خود وی بوده و به وزیر وقت اطلاعات هم اعلام کرده که آقای احمدینژاد نه تنها شهردار جریان متبوع آقای باهنر بله کاندیدای ریاستجمهوری این جریان هم هست. شما در جریان این مذاکرات هستید؟"، اظهار داشت: از این روابط خبر ندارم اما به دلیل اینکه آقای احمدینژاد در وزارت کشور و وزارت اطلاعات پرونده داشت، خیلیها به دنبال این بودند(شهرداری تهران) که ایشان تایید نشود. البته ناگفته نماند که آقای یونسی و موسویلاری در این زمینه بهرغم میل باطنی، از خودگذشتگی نشان دادند و واقعاً در آن موقعیت حساس، احترام خاصی به نظرات اعضای شورای شهر قائل شدند.
وی علت جمعبندی طیف آبادگران برای معرفی احمدینژاد به عنوان کاندیدای ریاستجمهوری را نیز چنین تشریح کرد: ابتدا باید اعلام کنم عملکرد ایشان متعلق به یک مجموعه بود و این بار را شورای شهر دوم میکشید و طرحها و برنامهها بر اساس خردجمعی بود که پیاده میشد، منتها آقای احمدینژاد هم قوی عمل کرد. مخصوصاً در مسائل فرهنگی به خوبی وارد شد. طوری وارد شد که توانست رضایت مردم را جلب کند و با تصمیماتی که شورا گرفت، ملاقاتهای مردمی، ارتباط با همه مخاطبان اجتماعی در شهرداری مانند مراکز علکی و مذهبی و بعضاً نهادهای مردمی به تدریج آقای احمدینژاد مطرح شد.