رابطه با دزدان انقلاب؟

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: فهمی هویدی، نویسنده معروف مصری، اخیراً در مصاحبه با روزنامه الأهرام در پاسخ به سؤالی درباره عملکرد "عصام شرف" نخست‌وزیر دولت انتقالی مصر گفته است: "باید بین کسی که روی صندلی نخست‌وزیری می‌نشیند با کسی که در قهوه‌خانه می‌نشیند و حرف می‌زند تفاوت قائل شد. وقتی شما در قهوه‌خانه می‌نشینید هرچه را بخواهید می‌گوئید، اما زمانی که روی صندلی نخست‌وزیری می‌نشینید کلام شما کلام حکومت است. زبان دولت باید متفاوت باشد". 

این نویسنده مصری، درباره چرائی ضعف عملکرد "عصام شرف" توضیح بیشتری داد و گفت: "بین مرد انقلاب بودن و مرد دولت بودن تفاوت وجود دارد. او مرد انقلاب است، اما در دولت نیست. مرد انقلاب، به خواسته‌های مردمی که انقلابی هستند فکر می‌کند، اما مرد دولت حساب‌های دیگری دارد. این درست نیست که نخست‌وزیر در آفریقای جنوبی بگوید من با قانون اساسی پیش از هر چیز موافقم." 

اظهارات فهمی هویدی، نشان دهنده شرایط دشواری است که انقلاب مردم مصر این روزها با آن مواجه است. مردم مصر انقلاب کرده‌اند که از قید و بندهای گذشته خلاص شوند و با استقلال و برخورداری از آزادی‌های مشروع بتوانند برای آینده خود و کشور خود تصمیم بگیرند. آنها آمریکا و رژیم صهیونیستی را دشمنان خود می‌دانند و نمی‌خواهند از این پس نیز به آمریکای متجاوز و استعمارگر و اسرائیل غاصب و نامشروع وابسته باشد. 

برای قطع کردن رشته‌های وابستگی و ایجاد پیوندهای صحیح با کشورهائی که اهل استعمار و تجاوز نیستند، ملت انقلابی مصر به دولت‌مردانی انقلابی، قاطع و مدبر نیازمند است. عملکرد کسانی که در چند ماه گذشته زمام امور را در قاهره دردست داشتند نشان داد که آنها نمی‌توانند خواسته‌های مردم مصر را برآورده کنند. اکنون پنج ماه‌ونیم است که از سرنگونی رژیم حسنی مبارک می‌گذرد ولی هیچ تحول اساسی در ساختار حکومتی مصر پدید نیامده است. قرار بود قانون اساسی جدید مصر تا شهریور ماه به آراء مردم گذاشته شود و انتخابات ریاست جمهوری نیز برگزار گردد. این، وعده‌ای بود که شورای نظامی حاکم بر مصر به مردم داد و همین وعده موجب شد مردم میدان التحریر را ترک نموده و به خانه‌هایشان بروند و منتظر تحقق این وعده‌ها بمانند. 

اکنون که شهریور‌ماه نزدیک شده است، مردم بار دیگر به میدان التحریر قاهره بازگشته‌اند و به عملکرد دولت‌مردان اعتراض دارند. مهمترین محورهای اعتراض عبارتند از استمرار حاکمیت نظامیان، عدم پاکسازی دستگاه‌های دولتی از بقایای رژیم حسنی مبارک، محاکمه نشدن شخص حسنی‌مبارک و مهره‌های اصلی رژیم وی، ادامه روابط با رژیم صهیونیستی و تعلل در فراهم کردن مقدمات تدوین قانون اساسی و انجام انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری. 

اینکه فهمی هویدی می‌گوید: "این درست نیست که نخست‌وزیر در آفریقای جنوبی بگوید من با قانون اساسی پیش ار هر چیز موافقم" به همین واقعیت اشاره دارد که علیرغم اینهمه کارهای بر زمین مانده چگونه می‌توان قانون اساسی قابل اعتمادی تدوین کرد که مطلوب مردم و منطبق با نیاز جامعه انقلابی امروز مصر باشد؟ 

بسیاری از مردم مصر، روز جمعه در تجمع بزرگ میدان التحریر به خبرنگاران گفتند: ما 30 سال در زندان رژیمی بودیم که اکنون مهره‌های همان رژیم در قالب شورای نظامی و اعضای دولت بر ما حکومت می‌کنند. این حاکمان قطعاً ما را به آنچه منطبق با نیاز جامعه امروز مصر است نخواهند رساند و ما احساس می‌کنیم انقلابمان دزدیده شده است. 

این سخن مردم عادی مصر، بسیار دقیق و واقع‌بینانه است. واقعیت اینست که انقلاب مصر دزدیده شده و اگر وضعیت کنونی ادامه پیدا کند دچار عقب‌گرد خواهد شد و تمام زحمات مردم بر باد خواهد رفت. اینکه دولت‌مردی در جایگاه نخست‌وزیر سخن بگوید که جایش در قهوه‌خانه است، مشکل بزرگی برای یک ملت است. متأسفانه دنیای امروز به چنین دولتمردانی در بسیاری از کشورها مبتلا است و همین مشکل است که بسیاری از انقلاب‌ها را در معرض خطر قرار داده است. به نظر می‌رسد مردم مصر چاره‌ای جز کنار گذاشتن شورای نظامی و تعدادی از دولتمردان کنونی ندارد. این، تنها راه خارج کردن انقلاب مصر از چنگال دزدان انقلاب است. 

واقعیت‌های موجود در جامعه امروز مصر که بخشی از آنها در اظهارات فهمی هویدی در مصاحبه با روزنامه الاهرام آمده است، برای آن دسته از دولتمردان ایرانی که از سرگیری روابط با مصر را هر روز گدائی می‌کنند نیز آموزنده است. در اینکه جمهوری اسلامی ایران لازم است با کشور مصر بدون حسنی مبارک رابطه‌ای همه‌جانبه و مستحکم داشته باشد تردیدی نیست، اما برقراری چنین رابطه‌ای به مقدماتی نیاز دارد که هنوز فراهم نشده است. 

کشور مصر هنوز قانون اساسی جدید ندارد، هنوز ساختار سیاسی این کشور مشخص نیست، هنوز حاکمان نظامی این کشور فرمانبر آمریکا هستند، هنوز دولت‌مردان مصر دست دردست سران رژیم صهیونیستی دارند و مردم این کشور آشکارا فریاد بر می‌آورند که انقلاب‌شان دزدیده شده است. در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ایران با چه کسانی می‌خواهد رابطه برقرار کند؟ 

این رابطه بر چه مبنائی قرار است برقرار شود؟ با کشوری که هنوز ساختار سیاسی مشخصی ندارد چگونه می‌خواهیم رابطه برقرار کنیم؟ 

طرفه اینکه امروز همان کسانی برای برقراری رابطه سیاسی با مصر اصرار دارند و عجله می‌کنند که تا چند روز قبل از سقوط حسنی مبارک اصرار و عجله داشتند جمهوری اسلامی ایران با رژیم وابسته حسنی مبارک قراردادهای گوناگون امضا کند! که امضای قراردادهای هوائی و سیاحتی از جمله آنها بود. جالب است که هنوز مرکب امضای این قرارداد خشک نشده بود که مردم مصر علیه رژیم وابسته حسنی‌مبارک قیام کردند و او را از تخت قدرت به زیر کشیدند و در عین حال همان افرادی که دلالی امضای چنین قراردهائی را برعهده داشتند اکنون برای برقراری رابطه با دولتمردانی که مردم مصر آنها را دزدان انقلاب خود می‌دانند یقه می‌درانند! 

چنین اصراری در طول سه دهه گذشته توسط همین قماش افراد وجود داشت، کسانی که در برابر توصیه‌های خیرخواهان که می‌گفتند تا بقایای سادات خائن و طرفداران قرارداد ننگین کمپ دیوید در مصر بر سرکار هستند نباید رابطه سیاسی میان تهران و قاهره از سر گرفته شود، نظر خود را صائب می‌دانستند و آنچه توانستند برای تحقق خواسته خود کردند ولی سرانجام معلوم شد به راه خطا می‌رفتند. امروز نیز طرفداران برقراری رابطه با مصر باید به توصیه‌های کسانی که معتقدند باید تا تدوین قانون اساسی جدید و استقرار کامل دولت مبتنی بر ساختار قانونی صبر کرد و آنگاه برای برقراری رابطه اقدام نمود، توجه نمایند. کشوری که بیش از 30 سال صبر کرده می‌تواند چند ماه دیگر نیز صبر کند تا اقدامی منطبق بر مصالح عمومی و منافع ملی بعمل آورد. به صلاح جمهوری اسلامی نیست با عناصری که به گفته فهمی هویدی تفکر قهوه خانه‌ای دارند رابطه برقرار نماید و با دزدان انقلاب نرد عشق ببازد.