اصول‌گرایی با رفتار لیبرالی و ضدارزشی منافات دارد
حجت الاسلام علی عسکری
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب-حجت الاسلام علی عسکری: اساس انقلاب اسلامی بر فرهنگ دینی استوار است. امام خمینی(ره) مبارزات خود را بر علیه قدرت‌های استکباری و شاه از راه‌های دینی و روش‌های فرهنگی ادامه داد و پیروز شد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر تئوری ولایت فقیه و فرهنگ دینی است و مهم‌ترین رسالت دولت و ملت مسلمان ایران، پاسداری از فرهنگ و تمدن دینی است.
در اصل هشتم قانون اساسی ایران آمده است: «در جمهوری اسلامی دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت؛ شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌نماید». در ذیل اصل قانونی یاد شده، به آیه‌ای از محکمات قرآن که حجت شرعی در این رابطه است، تأکید گردیده است.
از این اقدام قانونی و شرعی قانون‌گذار استفاده می‌شود به این که وظیفه اصلی مردم و به ویژه مسئولین مملکت در هر ایامی، معروف‌گستری و منکرزدایی است. پر واضح و آشکار است که امر به معروف و نهی از منکر فریضه بزرگ و اثرگذاری است که به فرموده رسول گرامی اسلام(ص) دیگر فرایض و احکام ضروری اسلام به آن به پا داشته می‌شود.
روی همین جهت است که در نظام اسلامی کسی که عهده‌دار مسئولیت است، نمی‌تواند در امور دینی و نسبت به ارزش‌ها بی‌تفاوت باشد و در عمل امر به معروف و نهی از منکر را منظور نظر قرار ندهد. به جز دلیل عقلی که در جهت حفظ هویت انسانی و دینی مسلمانان معروف‌گستری و منکرزدایی را ضروری و غیرقابل انکار معرفی می‌نماید، در قرآن و سنت نیز بدان تأکید فراوان شده است و انکار آن مساوی با بی‌دینی است.
در جلد سیزدهم کتاب شریف «وسایل الشیعه» باب امر به معروف و نهی از منکر مسعدة ابن صدقه از امام صادق(ع) نقل می‌نماید که امام(ع) فرمود: «پیامبر گرامی اسلام و رسول خاتم(ص) فرموده است: «خداوند غضب می‌ماید به مؤمن ضعیفی که دین ندارد». گفته شد: «یا رسول الله(ص) کیست مؤمن ضعیفی که دین ندارد؟»، پیامبر فرمود: «او کسی است که نهی از منکر نمی‌کند».»
در این حدیث شریف از زبان رسول خدا(ص) صفت ضعفی مطرح است که سبب بی‌دینی مؤمن معرفی شده است. روشن است که منظور از ضعف ناتوانی فیزیکی نیست بلکه ضعف روحی و ایمانی است و چه بسیارند کسانی که به دلیل دنیا و ماندگاری چند روزه در قدرت و ریاست نهی از منکر نمی‌نمایند، چون می‌ترسند افراد بالادست و مافوق آنها مقام و میز ریاست را از آنان بگیرند.
چنین افراد ضعیف و بی‌تفاوتی که هویت دینی خود را زیر سؤال برده و ارزش‌های دینی را ارج نمی‌گذارند و از مصادیق منکر و خلاف‌های آشکار، خود و دیگران را اجتناب نمی‌دهند، نباید عهده‌دار پست و مسئولیتی در نظام اسلامی باشند.
اینها به تعبیر حضرت علی(ع): «مردگانی هستند در بین زنده‌ها»، چون نه در عمل و نه در شکل زبانی در برابر فساد و منکرهای اجتماعی حاضر به مقاومت و ایستادگی نیستند و از نظر قلبی و روحی نیز از مظاهر منکر و حرام حالت انزجار ندارند. طبیعی است مؤمنان زنده و بانشاط دینی نتوانند برحسب فرهنگ دینی و ارزش‌مداری چنین افراد مرده و فاقد هویت ارزشی را مدیر و کارگزار خود بدانند و ریاست‌شان را پذیرا گردند چون پذیرش چنین ریاستی با عزت اسلامی و انسانی منافات دارد و سبب سقوط و انحطاط است.
مولا و امام خوبان علی(ع) در این رابطه می‌فرمایند: «معروف‌گستری و منکرزدایی دو خُلق از خُلق‌های الهی است. کسی که یاری‌گر این دو باشد خدا او را عزیز قرار دهد و انسانی هم که دست بردار از معروف‌گستری و منکرزدایی باشد، خداوند پستی و خذلان را نصیب او کرده و سقوط و انحطاط وی رقم زده خواهد شد».
در حدیث و روایت دیگری فردی به نام ابی جحیفه می‌گوید: «از امام علی (ع) شنیدم که فرمود: «آغاز غلبه دشمن بر شما در موضع جهاد با دشمن، شکست در میدان عمل است آن هنگام که سلاح را بر زمین بگذارید و از جهاد در راه خدا دست بکشید. سپس در مقطع و شرایط گفتمان و جهاد زبانی است آن موقعی که به وسیله زبان معروف‌گستری و منکرزدایی پیشه خود نسازید.
پس از آن نوبت به قلب و باطن می‌رسد طوری که در قلب خودتان خوشحال از تحقق ارزش‌ها و منزجر از ظهور مصادیق ضدارزشی نباشید و بدانید کسی که در قلب خودش معروف و ارزشی را به رسمیت نشناسد و منکر و ضدارزشی را انکار نکند وارونگی حاصل نموده و از بالا به زیر می‌شود، همانند بهائم و چهارپایان؛ کار چنین افرادی خوش‌گذرانی و عیاشی است، معده پر می‌کنند و خالی می‌کنند.
در چنین شرایطی است که اگر این بلا و گرفتاری فراگیر گردد، انحطاط فردی و اجتماعی پدید می‌آید و سلطه دشمن قطعی و مسلم می‌شود»؛».
هدف از جنگ نرم دشمن هم همین است. جای هیچ گونه شک و تردیدی وجود ندارد که جنگ نرم دشمن امروز به مثل صدر اسلام و بلکه پیچیده‌تر از آن دوران، متوجه اصول ارزشی اسلام و مسلمانان است. غفلت از رسالت خطیر امر به معروف و نهی از منکر در چنین شرایطی خواست دشمن است. در مقابله با این خواست دشمن و افراد خواهان انحطاط اسلامی، لازم است ما مسلمانان بیش از هر زمان دیگری هشدارهای امام علی(ع) و فرزندان طاهرین او را نصب‌العین خود قرار دهیم و از تاریخ عبرت‌آموزی داشته باشیم.
امام علی(ع) در زمان حکومت خودشان، خطبه‌ای خواندند و به مسئولان حکومتی و حامیان خود که در پای سخنرانی ایشان نشسته بودند، نهیبی زدند که بسیار پندآموز است.
یک فراز از سخن حضرت که با وضع زمانی ما قابل تطبیق است، این است که فرمودند: «فساد آشکار شده است. مُنکر و انکارکننده فساد را نمی‌بینم که انکار فساد نماید؟! منع‌کننده‌ای را نمی‌بینم که منع از فساد نماید؟! آیا شما با همین وضع و حال می‌خواهید با خدا در بهشت همراه شوید و جزو عزیزترین یاران و دوستان او محسوب گردید؟ هیهات!! خدا را در مورد بهشت و نعمت‌های جاویدان آن نمی‌توان فریب داد و به رضایت و خشنودی او دست نتوان یافت مگر به طاعت و عمل بر ارزش‌ها و نه چیز دیگر»؛
این پیام تکان‌دهنده و خطابه شورانگیز امام(ع) ما را به یاد سخن سید شهیدان انقلاب اسلامی، آیت الله دکتر بهشتی می‌اندازد که فرمود: «بهشت را به بها می‌دهند و به بهانه ندهند». نمی‌شود لاف خدا و ارزش‌های اسلامی زد و در عین حال سر مردم را شیره‌مالی کرد. مُنکر را جایگزین معروف نمود و حقه‌بازی، کلک و فریب را در جامعه نهادینه نمود. صحبت از عدالت اقتصادی کرد و عدالت سیاسی و قضایی را نادیده گرفت، از راه‌های فرهنگی پیروز شد ولی فرهنگ و اصول ارزشی را به مسلخ برد.
کار به جایی رسیده است که آیت الله العظمی مکارم‌شیرازی در جمع نمازگزاران حرم حضرت معصومه(س) فرمودند: «گاهی بر اثر خو گرفتن به منکرات، منکر در نظر انسان معروف و معروف، منکر می‌شود».
معظم‌له با ابراز انزجار از مسائل پیش آمده و مطالب چاپی در ارگان دولت با استناد به روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) هشدار داده و فرمودند: «امروز چادر مشکی که بهترین نوع حجاب است و هم باوقار و هم سنگین است در نظر عده‌ای منحرف زشت‌ترین نوع حجاب معرفی می‌شود، این کار ریشه در هوای نفس دارد و به ورود شیطان در وجود انسان مربوط است. شیطان به زشتی‌ها زینت می‌دهد و معروف‌ها را زشت نشان می‌دهد».
به جز ایشان، مراجع بزرگ دیگر نیز در این زمینه و منکرهای ضد ارزشی از نوع خلاف اخلاق تذکر و هشدار داده‌اند. این دغدغه‌های یاد شده از سوی مراجع عظام تقلید، مطالبه مردم دل‌سوز و شهیدداده انقلاب اسلامی است. جا دارد نمایندگان مردم در خانه ملت از راه اِعمال نظارت و عمل به وظیفه قانونی و شرعی خودشان، دولت‌مردان فعلی کشور و به ویژه مسئولان فرهنگی را ملتزم به قانون عفاف و حجاب نموده و نگذارند اصل هشتم قانون اساسی بر زمین بماند.
مردم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نباید در برابر رفتارهای لیبرالی و ضدارزشی سکوت پیشه نمایند. بیش از شش سال از عمر به اصطلاح دولت اصول‌گرا گذشته است، وقت آن رسیده که از این دولت سؤال شود: «آیا به مطالبات دینی مردم، رهبری و مراجع تقلید از موضع اصول‌گرایی پای‌بندی دارد؟» و اگر پاسخ مثبت است، چرا تاکنون علیرغم تذکرات متعدد نمایندگان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی و پیگیری دل‌سوزان نظام، لایحه امر به معروف و نهی از منکر را جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه نکرده است؟!
چرا چهره شاخص جریان انحرافی، مسئول امور فرهنگی در دولت است و بودجه‌های کلان فرهنگی صرف رفتارهای لیبرالی و تحلیل بردن ارزش‌ها می‌شود؟ سیاسی‌کاری آن هم با ابزار قرار دادن مقوله‌های فرهنگی از نوع حجاب، تا چه زمانی می‌خواهد ادامه پیدا کند؟
اگر در حوزه سیاست و اقتصاد کم آورده‌اند و نمی‌توانند پاسخ‌گو باشند، چرا به فرهنگ دینی مردم و ارزش‌ها بی‌مهری نشان می‌دهند و با احساسات دینی مردم و مراجع عظام تقلید بازی می‌کنند؟ این بازی خطرناکی است که با اصول‌گرایی هم‌خوانی ندارد. رفتار لیبرالی و ضدارزشی با اصول در تضاد است. با ادامه این روند، هویت اصول‌گرایی و دولت اسلامی مخدوش می‌گردد. جلوی اشتباه و ضرر را هر وقت بگیری به نفع است.
و السلام علی من اتبع الهدی
آفتاب-حجت الاسلام علی عسکری: اساس انقلاب اسلامی بر فرهنگ دینی استوار است. امام خمینی(ره) مبارزات خود را بر علیه قدرت‌های استکباری و شاه از راه‌های دینی و روش‌های فرهنگی ادامه داد و پیروز شد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر تئوری ولایت فقیه و فرهنگ دینی است و مهم‌ترین رسالت دولت و ملت مسلمان ایران، پاسداری از فرهنگ و تمدن دینی است. در اصل هشتم قانون اساسی ایران آمده است: «در جمهوری اسلامی دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت؛ شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌نماید». در ذیل اصل قانونی یاد شده، به آیه‌ای از محکمات قرآن که حجت شرعی در این رابطه است، تأکید گردیده است.
از این اقدام قانونی و شرعی قانون‌گذار استفاده می‌شود به این که وظیفه اصلی مردم و به ویژه مسئولین مملکت در هر ایامی، معروف‌گستری و منکرزدایی است. پر واضح و آشکار است که امر به معروف و نهی از منکر فریضه بزرگ و اثرگذاری است که به فرموده رسول گرامی اسلام(ص) دیگر فرایض و احکام ضروری اسلام به آن به پا داشته می‌شود.
روی همین جهت است که در نظام اسلامی کسی که عهده‌دار مسئولیت است، نمی‌تواند در امور دینی و نسبت به ارزش‌ها بی‌تفاوت باشد و در عمل امر به معروف و نهی از منکر را منظور نظر قرار ندهد. به جز دلیل عقلی که در جهت حفظ هویت انسانی و دینی مسلمانان معروف‌گستری و منکرزدایی را ضروری و غیرقابل انکار معرفی می‌نماید، در قرآن و سنت نیز بدان تأکید فراوان شده است و انکار آن مساوی با بی‌دینی است.
در جلد سیزدهم کتاب شریف «وسایل الشیعه» باب امر به معروف و نهی از منکر مسعدة ابن صدقه از امام صادق(ع) نقل می‌نماید که امام(ع) فرمود: «پیامبر گرامی اسلام و رسول خاتم(ص) فرموده است: «خداوند غضب می‌ماید به مؤمن ضعیفی که دین ندارد». گفته شد: «یا رسول الله(ص) کیست مؤمن ضعیفی که دین ندارد؟»، پیامبر فرمود: «او کسی است که نهی از منکر نمی‌کند».»
در این حدیث شریف از زبان رسول خدا(ص) صفت ضعفی مطرح است که سبب بی‌دینی مؤمن معرفی شده است. روشن است که منظور از ضعف ناتوانی فیزیکی نیست بلکه ضعف روحی و ایمانی است و چه بسیارند کسانی که به دلیل دنیا و ماندگاری چند روزه در قدرت و ریاست نهی از منکر نمی‌نمایند، چون می‌ترسند افراد بالادست و مافوق آنها مقام و میز ریاست را از آنان بگیرند.
چنین افراد ضعیف و بی‌تفاوتی که هویت دینی خود را زیر سؤال برده و ارزش‌های دینی را ارج نمی‌گذارند و از مصادیق منکر و خلاف‌های آشکار، خود و دیگران را اجتناب نمی‌دهند، نباید عهده‌دار پست و مسئولیتی در نظام اسلامی باشند.
اینها به تعبیر حضرت علی(ع): «مردگانی هستند در بین زنده‌ها»، چون نه در عمل و نه در شکل زبانی در برابر فساد و منکرهای اجتماعی حاضر به مقاومت و ایستادگی نیستند و از نظر قلبی و روحی نیز از مظاهر منکر و حرام حالت انزجار ندارند. طبیعی است مؤمنان زنده و بانشاط دینی نتوانند برحسب فرهنگ دینی و ارزش‌مداری چنین افراد مرده و فاقد هویت ارزشی را مدیر و کارگزار خود بدانند و ریاست‌شان را پذیرا گردند چون پذیرش چنین ریاستی با عزت اسلامی و انسانی منافات دارد و سبب سقوط و انحطاط است.
مولا و امام خوبان علی(ع) در این رابطه می‌فرمایند: «معروف‌گستری و منکرزدایی دو خُلق از خُلق‌های الهی است. کسی که یاری‌گر این دو باشد خدا او را عزیز قرار دهد و انسانی هم که دست بردار از معروف‌گستری و منکرزدایی باشد، خداوند پستی و خذلان را نصیب او کرده و سقوط و انحطاط وی رقم زده خواهد شد».
در حدیث و روایت دیگری فردی به نام ابی جحیفه می‌گوید: «از امام علی (ع) شنیدم که فرمود: «آغاز غلبه دشمن بر شما در موضع جهاد با دشمن، شکست در میدان عمل است آن هنگام که سلاح را بر زمین بگذارید و از جهاد در راه خدا دست بکشید. سپس در مقطع و شرایط گفتمان و جهاد زبانی است آن موقعی که به وسیله زبان معروف‌گستری و منکرزدایی پیشه خود نسازید.
پس از آن نوبت به قلب و باطن می‌رسد طوری که در قلب خودتان خوشحال از تحقق ارزش‌ها و منزجر از ظهور مصادیق ضدارزشی نباشید و بدانید کسی که در قلب خودش معروف و ارزشی را به رسمیت نشناسد و منکر و ضدارزشی را انکار نکند وارونگی حاصل نموده و از بالا به زیر می‌شود، همانند بهائم و چهارپایان؛ کار چنین افرادی خوش‌گذرانی و عیاشی است، معده پر می‌کنند و خالی می‌کنند.
در چنین شرایطی است که اگر این بلا و گرفتاری فراگیر گردد، انحطاط فردی و اجتماعی پدید می‌آید و سلطه دشمن قطعی و مسلم می‌شود»؛».
هدف از جنگ نرم دشمن هم همین است. جای هیچ گونه شک و تردیدی وجود ندارد که جنگ نرم دشمن امروز به مثل صدر اسلام و بلکه پیچیده‌تر از آن دوران، متوجه اصول ارزشی اسلام و مسلمانان است. غفلت از رسالت خطیر امر به معروف و نهی از منکر در چنین شرایطی خواست دشمن است. در مقابله با این خواست دشمن و افراد خواهان انحطاط اسلامی، لازم است ما مسلمانان بیش از هر زمان دیگری هشدارهای امام علی(ع) و فرزندان طاهرین او را نصب‌العین خود قرار دهیم و از تاریخ عبرت‌آموزی داشته باشیم.
امام علی(ع) در زمان حکومت خودشان، خطبه‌ای خواندند و به مسئولان حکومتی و حامیان خود که در پای سخنرانی ایشان نشسته بودند، نهیبی زدند که بسیار پندآموز است.
یک فراز از سخن حضرت که با وضع زمانی ما قابل تطبیق است، این است که فرمودند: «فساد آشکار شده است. مُنکر و انکارکننده فساد را نمی‌بینم که انکار فساد نماید؟! منع‌کننده‌ای را نمی‌بینم که منع از فساد نماید؟! آیا شما با همین وضع و حال می‌خواهید با خدا در بهشت همراه شوید و جزو عزیزترین یاران و دوستان او محسوب گردید؟ هیهات!! خدا را در مورد بهشت و نعمت‌های جاویدان آن نمی‌توان فریب داد و به رضایت و خشنودی او دست نتوان یافت مگر به طاعت و عمل بر ارزش‌ها و نه چیز دیگر»؛
این پیام تکان‌دهنده و خطابه شورانگیز امام(ع) ما را به یاد سخن سید شهیدان انقلاب اسلامی، آیت الله دکتر بهشتی می‌اندازد که فرمود: «بهشت را به بها می‌دهند و به بهانه ندهند». نمی‌شود لاف خدا و ارزش‌های اسلامی زد و در عین حال سر مردم را شیره‌مالی کرد. مُنکر را جایگزین معروف نمود و حقه‌بازی، کلک و فریب را در جامعه نهادینه نمود. صحبت از عدالت اقتصادی کرد و عدالت سیاسی و قضایی را نادیده گرفت، از راه‌های فرهنگی پیروز شد ولی فرهنگ و اصول ارزشی را به مسلخ برد.
کار به جایی رسیده است که آیت الله العظمی مکارم‌شیرازی در جمع نمازگزاران حرم حضرت معصومه(س) فرمودند: «گاهی بر اثر خو گرفتن به منکرات، منکر در نظر انسان معروف و معروف، منکر می‌شود».
معظم‌له با ابراز انزجار از مسائل پیش آمده و مطالب چاپی در ارگان دولت با استناد به روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) هشدار داده و فرمودند: «امروز چادر مشکی که بهترین نوع حجاب است و هم باوقار و هم سنگین است در نظر عده‌ای منحرف زشت‌ترین نوع حجاب معرفی می‌شود، این کار ریشه در هوای نفس دارد و به ورود شیطان در وجود انسان مربوط است. شیطان به زشتی‌ها زینت می‌دهد و معروف‌ها را زشت نشان می‌دهد».
به جز ایشان، مراجع بزرگ دیگر نیز در این زمینه و منکرهای ضد ارزشی از نوع خلاف اخلاق تذکر و هشدار داده‌اند. این دغدغه‌های یاد شده از سوی مراجع عظام تقلید، مطالبه مردم دل‌سوز و شهیدداده انقلاب اسلامی است. جا دارد نمایندگان مردم در خانه ملت از راه اِعمال نظارت و عمل به وظیفه قانونی و شرعی خودشان، دولت‌مردان فعلی کشور و به ویژه مسئولان فرهنگی را ملتزم به قانون عفاف و حجاب نموده و نگذارند اصل هشتم قانون اساسی بر زمین بماند.
مردم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نباید در برابر رفتارهای لیبرالی و ضدارزشی سکوت پیشه نمایند. بیش از شش سال از عمر به اصطلاح دولت اصول‌گرا گذشته است، وقت آن رسیده که از این دولت سؤال شود: «آیا به مطالبات دینی مردم، رهبری و مراجع تقلید از موضع اصول‌گرایی پای‌بندی دارد؟» و اگر پاسخ مثبت است، چرا تاکنون علیرغم تذکرات متعدد نمایندگان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی و پیگیری دل‌سوزان نظام، لایحه امر به معروف و نهی از منکر را جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه نکرده است؟!
چرا چهره شاخص جریان انحرافی، مسئول امور فرهنگی در دولت است و بودجه‌های کلان فرهنگی صرف رفتارهای لیبرالی و تحلیل بردن ارزش‌ها می‌شود؟ سیاسی‌کاری آن هم با ابزار قرار دادن مقوله‌های فرهنگی از نوع حجاب، تا چه زمانی می‌خواهد ادامه پیدا کند؟
اگر در حوزه سیاست و اقتصاد کم آورده‌اند و نمی‌توانند پاسخ‌گو باشند، چرا به فرهنگ دینی مردم و ارزش‌ها بی‌مهری نشان می‌دهند و با احساسات دینی مردم و مراجع عظام تقلید بازی می‌کنند؟ این بازی خطرناکی است که با اصول‌گرایی هم‌خوانی ندارد. رفتار لیبرالی و ضدارزشی با اصول در تضاد است. با ادامه این روند، هویت اصول‌گرایی و دولت اسلامی مخدوش می‌گردد. جلوی اشتباه و ضرر را هر وقت بگیری به نفع است.
و السلام علی من اتبع الهدی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید