آفتابنیوز : 
اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک با توجه به سخنان و مواضع روسای جمهوری ایران و امریکا و ملاقات ها و مذاکراتی که در حاشیه آن صورت گرفت پیش درآمدی بر اجلاس شورای حکام آژانس بود زیرا در جریان نشست نیویورک در حقیقت آخرین مواضع و دیدگاه های طرفین اعلام شده و هماهنگی هایی صورت گرفت که در این ارتباط می توان به ملاقات و مذاکره ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه با جورج بوش ودکتر احمدی نژاد اشاره کرد که از اهمیت خاصی برخوردار بود. زیرا روسیه از یک سو متحد ایران در برنامه های هسته ای این کشور بوده و نقش به سزایی در پیشرفت و پیشبرد این برنامه ها دارد و از سوی دیگر دوست امریکا به شمار رفته و از اعضای گروه 8 است که همه ساله درباره سیاست های جهان تصمیم گیری می کنند.
گزارش محمد البرادعی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره فعالیت های هسته ای ایران که با اعتراض و پاسخ تهران مواجه شد بیانگر موضع این نهاد درباره این فعالیت هاست و تهران نیز علاوه بر پاسخی که به گزارش داده از طریق رئیس جمهوری در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل نیز به تشریح برنامه های هسته ای خود پرداخته است.
آنچه در این میان اهمیت دارد مواضع دیگر کشورهای عضو شورای حکام است زیرا برای تصمیم گیری درباره ایران نیاز به اجماع اعضای این شوراست. به همین دلیل ایران و امریکا تلاش وسیعی را برای جلب رضایت آنها به نفع خود آغاز کرده اند. امریکا در تلاش است برای تحت فشار قرار دادن ایران، پرونده فعالیت های هسته ای تهران را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستد در حالی که ایران مصمم است از طریق دوستان خود در شورای حکام از جمله روسیه، چین و غیر متعهدها مانع این اقدام واشنگتن شود.
سخنان دکتر احمدی نژاد درباره برنامه هسته ایران شرایط جدیدی را پدید آورد بطوری که بی.بی.سی اعلام کرد که ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سخت تر شد زیرا او بر این مساله تاکید کرده بود که برای دستیابی به انرژی هسته ای کاملا مصمم و قاطع هستیم.
ولی مواضع وزرای خارجه امریکا و فرانسه و لابی انگلیسی ها علیه ایران نشان از پیگیری اقدامات مشترک اروپا و واشنگتن دارد. در این ارتباط خانم رایس وزیر خارجه امریکا اعلام می دارد که اگر دیپلماسی جواب ندهد شورای امنیت باید پاسخ دهد و یا این که وزیر امور خارجه فرانسه می گوید: از سخنان احمدی نژاد نگرانم.
اجلاس شورای حکام اولین تلاش جدی تیم جدید هسته ای ایران است که می خواهد توانمندی و قدرت خود را به رخ دیگران بکشد در حالی که طرف مقابل نیز می خواهد ثابت کند که حاضر به تعامل با دولت جدید ایران نیست. در این حال اجلاس اعضای جنبش عدم تعهد قبل از نشست شورای حکام نیز حائز اهمیت است زیرا آنها می خواهند با توجه به تحولاتی که در این مدت پس از انتشار گزارش محمد البرادعی صورت گرفته به رایزنی پرداخته و نظرات خود را هماهنگ سازند.
با توجه به آنچه صورت گرفته نشست آتی شورای حکام را باید برای واشنگتن و تهران بسیار مهم تلقی کرد. البته این احتمال هم وجود دارد که هیچ یک از دو طرف موفق نشده و وضعیت استخوان لای زخم ادامه یابد که در آن صورت باز هم این روند استمرار یافته و فعالیت ها از سر گرفته خواهد شد.
این تلاش ها و اقدامات تا زمانی که یکی از طرفین نظرات طرف مقابل را به صورت کامل و در بست نپذیرد ادامه یافته و هر از چندگاهی تشدید خواهد شد. زیرا هیچ یک از آنها حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نبوده و در تلاش هستند خواسته هایشان را به کرسی بنشانند.