آفتابنیوز : آفتاب: سید کاظم وزیری هامانه اولین وزیر نفت احمدینژاد که ازسوی او از وزارت خلع شد، بعد از گذشت ۶ سال طرح مافیای نفتی از سوی احمدینژاد را تنها یک شعار انتخاباتی خوانده و گفته است: او با این شعار انتخاباتی همه کارکنان نفت را زیر سوال برد.
او گفته است: بعد از انتخابات سال ۸۴ یکی از شعارهای انتخاباتی، مافیای نفتی بود که مشکل زیادی برای بخش داخلی ایجاد کرد. چون وقتی کسی با شعار مافیای نفتی در انتخابات شرکت کند، خطابش به نفت است، به همین دلیل همه کارکنان نفت با این شعار زیر سوال میرفتند و میروند. طبیعتاً برای همه این سوال مطرح بود که منظور از مافیای نفتی چه کسی است.
وزیری هامانه با بیان اینکه این موضوع فشار زیادی برای ما درست کرد، افزوده است: چون از یک طرف بیان شده بود و محتوایی نداشت و در حد یک شعار انتخاباتی بود و از طرف دیگر هم ارگانهای بازرسی و نظارتی کشور احساس میکردند که باید این مافیا را پیدا کنند. من هم به عنوان کسی که بیش از ۳۰ و چند سال سابقه حضور در نفت و شناخت داشتم، یک گروه سازمان یافتهای تحت عنوان مافیای نفتی که با یک اشاره به هم بتوانند آنجا را چپاول کنند، یا مسیر حرکت نفت را تعیین کنند و مراکز تصمیمگیری را تحتتاثیر قرار دهند و چیزهای دیگری که یک مافیا بتواند انجام دهد، نمیشناختم.
او در گفتوگو با همشهری اقتصاد با اشاره به سابقه حضورش در سمتهای بالای مدیریتی مجموعه نفت، اشاره داشته که اگر مافیایی بود، قطعا میتوانستم از آن مطلع شوم. چون خیلی پیچیده نبود که آدم بتواند سر از این چیزها در بیاورد. بارها هم صحبت میکردیم که یا این مافیای نفتی را به ما نشان دهید یا اینکه منتفیاش کنیم که با خنده از کنار قضیه میگذشتند ولی مطبوعات ما را رها نمیکرد. من همیشه میگفتم من مافیای نفتی را نمیشناسم، وظیفه من هم نیست که آنها را پیدا کنم.
وزیری هامانه با تاکید بر اینکه وظیفه وزیر نفت، تولید، فروش، پخش، انتقال و اجرای پروژهها و بقیه قضایای مرتبط با اینهاست، توضیح داده اگر مافیایی وجود دارد، قوهقضائیهای داریم، وزارت اطلاعات داریم، بازرسی کل کشوری هست، نهادهای نظارتی هستند که باید آنها را پیدا کنند و ما هم همکاری و حمایت میکنیم. ولی این موضوع تمام نمیشد و موضوع کشداری بود که ادامه پیدا میکرد.
از جمله مشکلات دیگری که او از دوران وزارتش در دولت احمدی نژاد اشاره کرده، مسئله تغییر مدیریت است که گفته است: تغییرهای متعدد مدیریتی عنوان شد که من زیر بار نرفتم تا اینکه یک مورد خاص مطرح شد که شخص خاص باید قائممقام وزیر نفت شود و من با شناختی که داشتم و اطلاعاتی که به دست آورده بودم، این موضوع برایم حیثیتی و اعتقادی بود، اعلام کردم من نمیپذیرم و کار گره خورد و با کمال میل و رضایت، صندلی وزارت نفت را برای حفظ صنعت نفت تقدیم کردم.
او از فشارهای تحمیل شده از سوی احمدینژاد و اختلاف دیدگاهی با او سخن گفته و افزوده است: احمدینژاد نظراتی داشته که او از نظر فنی – تخصصی شرعاً به خودم اجازه نمیداده آنها را پیاده کند.
به گفته او، احمدینژاد هیاتی را به او برای تصمیمگیری در کارهای نفت ابلاغ کرده که اگر چه او نپذیرفته اما وزرای بعدی آن را پذیرفتند تا اینکه شورای نگهبان چند وقت پیش این هیات را خلاف قانون دانست. به عبارتی ۲، ۳ سال این هیات خلاف قانون تصمیمگیری کرد تا شورای نگهبان اعلام نظر کرد.
او ادامه داده که ایران به عنوان دومین دارنده مخازن گاز دنیا تاکنون توفیق زیادی نداشته و فعلا صادرات فقط به کشور ترکیه است که حجم آن کم است و حتی از واردات ترکمنستان کمتر است.
وزیری هامانه اقدامات صورت گرفته برای صادرات گاز به نقاط مختلف از اروپا تا هند و سوریه و عراق و غیره را تنها تفاهم نامههایی خوانده که عملا پیشرفت محسوسی نداشتهاند.
او با اشاره به اهمیت توسعه میادین مشترک نفت و گاز و اشاره به اینکه “همه وزرایی که رای اعتماد میگیرند اولین سرفصل برنامههایشان تسریع در توسعه میدانهای مشترک است، اما در عمل توفیقی حاصل نمیشود.” توضیح داده” مشکلات زیادی وجود دارد که بیان کردن آنها خیلی دردی را دوا نمیکند ولی بالاخره به سیاستهای خارجی و ارتباطات ما مربوط میشود.”
تاثیر تحریم بر توسعه پروژه های نفتی نیز در سخنان او با همشهری اقتصاد مورد اشاره قرار گرفته که گفته است: تحریم در این رابطه موثر بوده، باید بپذیریم مجبوریم اجناس را با واسطه و گرانتر بخریم و بالاخره وقتی قرار است کاری را خودمان با سعی و خطا انجام دهیم، مدت کار طولانیتر میشود که این موضوع نباید از چشمها پنهان بماند.قبلا ۲ فاز پارس جنوبی در کمتر از سه سال انجام شد و الان جدای از شعار ۳۵ماه، واقعیت این است که از توسعه برخی فازها پنج سال گذشته ولی هنوز ۵۰ درصد پیشرفت هم ندارند.
وزیری هامانه هم چنین از آنچه در این ۸ سال در تغییرات مدیریتی و صنعت نفت رخ داده اظهار تاسف کرده است.