آفتابنیوز : آفتاب: منصوره حسینی که از زنان هنرمند پیشکسوت در حوزه نقاشی ایران است، چند سالی است که به دلیل کهولت سن توانایی انجام کارهای هنری خود را ندارد و تنها در بزرگذاشتها و مراسمهایی خاص شرکت میکند. وی که متولد ۱۳۰۵ است و چند روزی است در بیمارستان شهدای تجریش بستری شده است.
طی روزهای گذشته تیمی از سوی موسسه هنرهای تجسمی وزارت ارشاد نیز برای عیادت از این هنرمند به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه کردهاند که بنابر گفته موغاری، کارشناس مسئول نظارت بر هنرهای تجسمی مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد، زمانی که به بیمارستان مراجعه کردند و به ملاقات منصوره حسینی رفتهاند، دلیل بیماری ایشان را مسدود شدن مجاری کلیه تشخیص داده بودند که بعد از بررسی مشخص شد که ایشان ناراحتی قلبی داشته و به همین دلیل در بخش سی سی یو این بیمارستان بستری شده است.
به گزارش ایلنا، این هنرمند بارها در مصاحبههایی که از او صورت گرفته از وضعیت جسمانی خود شکایت داشته به طوری که در یکی از مصاحبههای خود گفته که ۴۰ سال است که از مشکلات ناشی از مهره های کمرش در رنج است و قدرت انجام بسیاری از کارها را از او گرفته است. او خود گفته که من این روزها بسیار از نظر جسمی در رنج به سر میبرم.
همایون ثابتی مطلق، رئیس جدید انجمن هنرمندان نقاش درباره وضعیت منصوره حسینی به خبرنگار ما گفت: بعد ازظهر روز جمعه این هنرمند پیشکسوت به دلیل کهولت سن در بیمارستان شهدای تجریش بستری شد که امیدواریم مساله خاصی نباشد.
ثابتی مطلق افزود: ایشان به عنوان یکی از زنان هنرمند و نقاشان معاصر ایران مطرح هستند که به عنوان یک هنرمند شاخص و پیشکسوت برای انجمن هنرمندان نقاش نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است که امیدواریم هر چه زودتر سلامتی خود را به دست آورند.
با تماسی که خبرنگار ما از بخش سی سی یو بیمارستان گرفت، معلوم شد، تا زمانی که پزشک معالج این هنرمند تشخیص مرخصی یا انتقال ایشان را به بخش نداده در بخش سی سی یو باقی خواهد ماند.
منصوره حسینی در سال ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد. ده ساله بود که در یک روز زمستانی طرحی از درختان کاج حیاط خانه در دفترچه مشق خود کشید و همین سبب شد تا پدرش برای او معلم خصوصی نقاشی بگیرد. پس از پایان دوره دبیرستان در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد، در سال ۱۳۲۸ برای نخستین بار آثارش در انجمن فرهنگی ایران و انگلیس به نمایش گذاشته شد و در همین سال در رشته نقاشی از دانشکده فارغ التحصیل شد. در سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت. در سال ۱۳۳۵ اثری از او در بی ینال جهانی ونیز به تماشا درآمد. آثارش در گالری «وانتا جو» و نمایشگاه هنرهای فیگوراتیو در شهر فروزینونه (ایتالیا) نمایش داده شدند و مدال طلا کسب کردند. دیدار با «لئونللو ونتوری» نقطه عطفی در زندگی هنری حسینی محسوب میشود. در سال ۱۳۴۱ مجموعه ای از آثار نقاشی و سرامیک او در تالار فرهنگ به نمایش درآمد. در سال ۱۳۵۰ از او داستانی با عنوان «پوتین گلی» انتشار یافت. از سال ۱۳۵۲ همزمان با گشایش نگارخانه منصوره حسینی مجموعه ای از آثارش در آنجا نمایش داده شد. در سال ۱۳۷۶ در مراسم اختتامیه چهارمین دوسالانه نقاشی ایران از او به عنوان یکی از هنرمندان پیشکسوت قدردانی شد.