آفتابنیوز : آفتاب: "دکتر حسین نجابت" متولد 1332 در شیراز است. وی مدرک کارشناسی خود را در رشته فیزیک از دانشگاه شیراز در سال 1354 دریافت کرد و سپس جهت ادامه تحصیلات راهی انگلستان شد. نجابت دارای دکترا در رشته فیزیک هسته ای از دانشگاه دورهام انگلیس است. وی هم اکنون استاد دانشگاه های تهران و قم در دروس "اختر فیزیک"، "فلسفه کوانتوم مکانیک"،ذرات بنیادی" "مدیریت سیستمی "،"انسان و علوم انسانی در اسلام" و... است. نجابت همچنین نماینده تهران در مجلس هشتم و قائم مقام مرکز پژوهش های مجلس است.
نجابت اما از آنهایی است که درباره اش می گویند که دغدغه اصولگرایی دارد و خود را معیار اصولگرایی نمی داند چه که بر خلاف خیلی گروه ها و اشخاص که چون سهم درخواستیشان از جبهه متحد را ندادند از جبهه اصولگرایی جدا شدند و به اردوگاه دیگران رفتند، نجابت رفتاری متفاوت داشت. او گرچه ابتدا نامش در لیست جبهه متحد قرار داشت اما وقتی با درخواست یکی از اعضای شورای مرکزی جبهه مبنی بر انصراف به نفع ورود یک کاندیدای جوان روبرو شد، متواضعانه نظر تشکیلات را پذیرفت تا مصلحت و خرد جمع را بر نظر خود ترجیح داده باشد. در ادامه اما پاداش صداقت خود را گرفت و با انصراف یکی دیگر از کاندیداها، نجابت به لیست جبهه متحد اصولگرایان اضافه شد.
نجابت معتقد است که مجلس هفتم خوشیتن داری بیشتری در تعامل با دولت داشت و امروز باید از درگیری های فرسایشی و یقه گیری های پر سروصدا و کم فایده پرهیز کنیم. او همچنین خواستار برخورد با نمایندگانی است که با هزینه های میلیاردی راهی مجلس می شوند و تاکید می کند که به لیست جبهه متحد اصولگرایان پایبند است.
مشروح گفتگوی جهان نیوز با حسین نجابت به شرح زیر است:
**عملکرد مجلس هشتم فراز و فرودهای زیادی داشت، نقطه قوت و ضعف آن را در چه می دانید؟
مهم ترین نقطه ضعف مجلس هشتم این بود که نتوانست از ظرفیت اصولگرایی آن طور که باید استفاده کندد و اصولگراها منسجم و یکپارچه موضع گیری نکردند؛ در هر طرح و لایجه ای یا در موضع گیری های بعد از فتنه 88؛ رویکردهای مختلفی در بین اصولگرایان پیدا شد و مجلس نتوانست بلافاصه به موقع و یکپارچه عمل کند.
مجلس در جریان وقف دانشگاه آزاد نزدیک بود که دچار مشکل شود ولی مجلس خود بلافاصله جبران کرد. در برخورد با دولت؛ به جای این که یک موضع منسجم و معقول و کارآمد داشته باشیم و از موارد جزیی پرهیز کنیم؛ مسائل جزیی و یقه گیری بین دولت و مجلس افزایش یافت. البته سهم دولت در این مساله کم نبود؛ اما چون مجلس یکپارچه نبود عده ای از دولت دفاع می کردند عده ای دولت را تندتر از حد متعارف نقد می کردند بسیاری نیز بی تفاوت بودند؛ این مساله باعث می شد در فضای سیاسی کشور تعامل میان دولت و مجلس تعامل کارسازی نباشد.
نقطه قوت مجلس هشتم کمک به دولت در موضع گیری های خارجی مانند مساله تحریم و هسته ای بود و یکی دیگر از مهم ترین کارهای مجلس مساله تصویب نسبتا موفق و جامع برنامه پنجم توسعه بود مجلس هشتم وقت زیادی را برای برنامه پنجم قرار داد و این از برنامه های نسبتا قابل قبول و نسبتا جامع کشور است که سهم مجلس در تصویب این قانون بسیار زیاد بود.
قوی ترین قانونی که مجلس هشتم تصویب کرد مساله قانون برنامه پنجم بود و پیگیری قانون اصل 44 نیز از مترقی ترین طرح ها بود؛ طرح اصلاح فضای کسب و کار که امکان سرمایه گذاری را به شکل آسانتری برای بخش غیر دولتی فراهم می کرد از دیگر طرح های بسیار موفق بود.
آنچه در برنامه به عنوان یک موضوع آمد این بود که در آموزش عالی در مقاطعی یک بخش پولی درست شد تا افرادی با پرداخت پول از کنکور رد شوند. این درست نیست که کسانی که پول دارند از این ظرفیت برخوردار شوند و کسانی که پول ندارند نتوانند کاری کنند.
**شما از جمله مخالفان طرح جنجالی مجلس درباره حقوق مادام العمر مدیران سیاسی بودید. استدلالتان برای مخالفت چه بود؟
اصلا چنین مساله ای در مجلس نبود و این از شایعه سازی های رسانه ای و کج سلیقگی برخی از دوستان بود؛ یک "کلمه ای" تصویب شده بود که عده ای تصورمی کردند که به خاطر آن کلمه نمایندگان حقوق مادام العمر دارند حتی یک تبصره ای داشت که اگر نمایندگان بعد از کارشان عضو سازمانی هستند به بالاترین رتبه سازمانی ارتقا می یابند که این هم به چالش کشیده شد و فکر کنم حذف شود.
**برخی معتقد هستند که مدیریت مجلس هفتم مدارای بیشتری با دولت احمدی نژاد داشت اما مجلس هشتم تندتر بود. نظر شما چیست؟ کدام مدل را بیشتر می پسندید؟
مجلس هفتم درهیات رییسه خوشیتن داری بیشتری در تعامل با دولت داشت و مسائل کم سروصداتر بود و رایزنی های پشت پرده اختلافات مجلس دولت و مجلس را حل می کرد اما در شرایط مجلس هشتم به خصوص بعد از فتنه88 تقابل دولت و مجلس بیشتر در حوزه علنی و در فضای رسانه ای و باز صورت می گرفت.
در مجلس هفتم دولت سوء استفاده کرد؛ فکر کرد اگر مجلس سروصدای رسانه ای ایجاد نمی کند مجلس باید تابع دولت باشد. در مجلس هشتم تصمیم گرفته شد که نظارت و تقابل با دولت جدی تر باشد و این فایده اش این بود که دولت و مجلس به یک تعادلی می رسند و هر یک در جای خود قرار می گیرد اما به دلیل آفات اجتماعی بعد از انتخابات 88 ما نیاز به یک آرامش داشتیم تا مملکت به موقعیت تعادلی خود برگردد و کارها جلو رود. این موضوع را رهبری مدیریت می کردند و لازم بود از تقابل های پرسروصدا و کم فایده دوری کنیم ولی دولت این حد را رعایت نکرد و بعضی ها در مجلس نیز این حد را رعایت نکردند.
اینکه کدام عملکرد بهتر است بستگی به فضا و اقتضای زمانی دولت و مجلس دارد اگر بلوغ سیاسی در میان افراد و گروه ها سیاسی ایجاد شود؛ مدیریت مجلس هفتم را می پسندم ولی اگر از خویشتنداری ها سوء استفاده شود مدیریت مجلس هشتم کارآمدتر است.
**شما عضو کمیسیون انرژی مجلس بودید. با توجه به انتقادها و همچنین مشکلات کشور در حوزه نفت، این کمیسیون چه عملکرد شاخصی داشت؟
از مهم ترین قدمهایی که برداشته شد و این موضوع رسانه ای نشد این بود که در بودجه 89 با تعامل سازنده ای که بین وزارت نفت؛ کمیسیون انرژی، مرکز پژوهش های مجلس و دیوان محاسبات صورت گرفت؛ بودجه نفت در بودجه 90 شفاف شد. کسانی که کار کارشناسی می کنند می دانند شفاف شدن بحث نفت چقدر به نفع کشور است. پیگیری قانون نفت و اساسنامه شرکت نفت به طور جدی در کارگروه های متعدد پیگیری شد؛ در حوزه کارشناسی تلاش می شد که اینها پرسروصدا و در سطح رسانه ها مطرح نشود.
**این روزها با تحریم هایی از سوی غرب مواجه هستیم که با اقدام متقابل جمهوری اسلامی مواجه شده است. نظر شما در این باره چیست؟ آیا تحریم ها کارساز خواهد شد؟ وضعیت فعلی صنعت نفت کشور را چگونه می بینید؟
آنهایی که تحریم ها را به ایران اعمال می کردند می خواستند که تحریم ها علیه ایران فلج کننده باشد ولی ما با افتخار اعلام می کنیم که تحریم ها فلج کننده نبوده و موفقیتی که آنان به دنبالش بودند محقق نشده است.
البته تحریم ها برای ما ایجاد زحمت و مزاحت و اشکالاتی را در روابط خارجی ایجاد می کند نکته مهم این است که ما تحریم های مختلفی داشتیم هر جا که موضع گیری صحیحی اتخاذ کردیم تحریم ها که خطر برای کشور محسوب می شود تبدیل به یک فرصت شد.
اگر شرایط را بشناسیم و به ایمان و توانمندی جوانمان اعتقاد داشته باشیم و بتوانیم زیر ساخت ها را فراهم کنیم نه تنها تحریم ها کارایی نخواهد داشت بلکه به فرصتی برای جهش تبدیل می شود در گذشته هم ثابت کردیم این مساله مشروط بر این است که در حوزه های سیاسی و اجتماعی از درگیری های فرسایشی و یقه گیری های پر سروصدا و کم فایده پرهیز کنیم آرامش ایجاد کنیم تا فضای کسب و کار ایجاد شود به تعبیر امام راحل اگر فریادی داریم بر سر آمریکا بزنیم نه این که با دوستانمان که با ما اختلاف سلیقه دارند درگیر شویم.
در حوزه نفت,اروپای غربی حدود 150 هزار تا 200 یا 250 هزار بشکه نفت از ما در یافت می کرد که اگر ما به فرض محال آن را نتوانیم به جای دیگر صادر کنیم -که چنین نیست- هم اکنون مشتریان زیادی در آسیای جنوب شرقی و آسیای میانه داریم به فرض اینکه نتوانیم صادر کنیم باید ظرفیت های خالی پالایشگاهی خود را به سرعت افزایش دهیم تا این محصولات تبدیل به فرآروده شود. به جای خام فروشی می توانیم در آینده نزدیک فرآورده صادر کنیم و این تبدیل شدن تهدید به فرصت است.
**برخی کارشناسان معتقدند که تغییرات مکرر مدیریتی در سطوح بالای وزارت نفت هزینه های سنگینی بر این بخش وارد کرده و موجب از دست رفتن نیروی انسانی آن شده است. نظر شما چیست؟
اساسا تعویض های مکرر و با فاصله کم در هر وزارت خانه و در هر مدیریتی آثار سویی دارد درست است که اگر لازم شد باید در یک نهاد جراحی کنیم ولی این نباید به عنوان فرمول و عادت باشد مثلا در چهار سال چهار تا وزیر داشته باشیم تا وزیر جدید بیاید همکارش را بشناسد و آنان را تایید کند زمان زیادی از دست می رود. این تعویض های متعدد که برخی به این دلیل است که عده ای از بیرون می خواهند در نصب معاونان وزرا دخالت کنند فرصت سوزی است که متاسفانه در چهار یا پنج سال گذشته با این مساله رو به ور بودیم.
**آیا دولت به تعهدات خود در پارس جنوبی عمل کرده است؟ چشم انداز این بخش را چگونه ارزیابی می کنید؟
دولت در حوزه پارس چنوبی تلاش خوبی داشته است مشکل ما سرمایه گذاری در آن جاست ولی دولت و وزرات نفت اقدامات موثری در حد مقدورات انجام داده اند.
**گویا به هنگام تعیین نامزدهای جبهه متحد، اسم شما در ابتدا حذف شده و سپس دوباره وارد می شود، ماجرا چه بود؟ در صورتی که در لیست جبهه متحد قرار نمی گرفتید چکار می کردید؟ به لیست های دیگر می پیوستید یا انصراف می دادید؟
اگر در لیست قرار نمی گرفتم حتما انصراف می دادم به دو دلیل یک: این که من به این لیست تعهد داشتم و دارم و این که در تهران خارج از این لیست بودن رو به روی جریان آب شنا کردن است.
**در انتخابات مجلس نهم شاهد انتشار لیستهای متعددی هستیم. شما از کدام لیست حمایت می کنید؟ چرا؟
بنده صد درصد از لیست جبهه متحد اصولگرایان حمایت می کنم؛ به جز این لیست از لیست دیگری حمایت نمی کنم زیرا رفتار سازمانی به این موضوع ایجاب می کند وقتی در لیست هستم به آن پایبند باشم. کار غیر گروهی و غیرجمعی را در حوزه سیاسی موفق نمی بینم معتقد هستم همه باید به این لیست بصورت یکپارچه رای دهیم. ما باید اخلاقا تعهد داشته باشیم که کار جمعی بکنیم و کار جمعی وقتی ائتلافی است نه وحدت؛ باید به لوازمش تن دهیم.
**برخی خبرها حاکی از هزینه های میلیاردی جریان انحرافی در انتخابات دارد. این پولها از کجا می آید و با چه هدفی هزینه می شود؟
اطلاع دقیقی در این زمینه ندارم ولی اگر بنا شد این مساله پیگیری شود؛ باید یکی از مهم ترین اقدامات مجلس نهم این باشد که اعتبارنامه نمایندگانی که هزینه های بالا مثلا چند صد میلیونی و چند میلیاردی داشتند برخورد بشود تا نقش مراکز قدرت و ثروت کم رنگ بشود و افراد بدانند که مجلس برخورد می کند؛ چرا می گوییم مجلس چون این اتفاقات بعد از تبلیغات می افتد و مجلس می تواند قدرت مانور داشته باشد و اعتبارنامه آنان را رد کند.
** شورای نگهبان در این دوره برخی دانه درشت ها را ردصلاحیت کرد. نظر شما چیست؟
این که صلاحیت دانه درشت ها احراز نشود واینکه هیچ تبغیضی بین افراد قائل نشویم قدم بسیار مهم و رو به جلو است و اطمینان افراد به شورای نگهبان را نشان می دهد.
**به نظر شما رابطه مجلس نهم با دولت چگونه باید باشد؟ با توجه به اینکه برخی مقامات دولت، مجلس را در راس امور نمی دانند پاسخ شما چیست؟
مجلس و دولت باید تعاملشان در فضای توسعه کشور به سمت جهانی شدن باشد؛ این دو باید ظرفیتی داشته باشند تا نقش الگو بودن ما در بیداری اسلامی را فراهم کنند و آن را سکویی برای جهانی شدن ایده های جمهوری اسلامی ایران قرار دهند این برخوردهای بسیاری ضعیف از سوی دولت و مجلس؛ اظهار نظرهای غیر مسئولانه و این که قانون اساسی را نادیده بگیرم نشان می دهد ظرفیت ما ظرفیت فضای فعلی نیست ما باید نمایندگانی انتخاب کنیم که ظرفیت جهانی داشته باشند از جزء نگری و آشوب ها و بلواهای رسانه ای پرهیز کنند.
جهان