کشوری که‌تنها یک‌نخست‌وزیر داشته
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: اگر بخواهیم از قدیمی‌ترین نخست وزیر جهان سخن بگوییم یا او را معرفی کنیم، باید به بحرین رفته و سراغ نخست وزیر این کشور را بگیریم که چهار دهه است، این سمت را در اختیار دارد.
نخست وزیر بحرین
نخست وزیر بحرین را آنگونه که در قانون اساسی این کشور آمده است، باید رئیس حکومت این کشور برشمرد و باز بر اساس قانون اساسی این کشور انتخاب وی مستقیما توسط پادشاه بحرین صورت می‌گیرد و پارلمان اجازه دخالت در انتخاب یا عزل و برکناری وی را ندارد.
از زمان استقلال کشور بحرین در سال ۱۹۷۱ تاکنون این کشور تنها روی یک نخست وزیر را به خود دیده است و او کسی نیست جز «خلیفة بن سلمان آل خلیفة» که برادر پادشاه سابق این کشور «عیسى بن سلمان آل خلیفة» و عموی پادشاه کنونی بحرین «حمد بن عیسى آل خلیفة» به شمار می‌آید.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة کیست
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة، نخست وزیر بحرین است که از ۱۵ آگوست ۱۹۷۱ به سمت نخست وزیری بحرین انتخاب شد.
وی متولد ۲۴ نوامبر ۱۹۳۵ است و در حال حاضر ۷۶ سال دارد و ۴۱ سال است که پست نخست وزیری بحرین را در اختیار دارد و از این حیث باید وی را قدیمی‌ترین نخست وزیر جهان برشمرد که در منطقه «المحرق» در بحرین به دنیا آمد.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة دو سال و نیم کوچک‌تر از برادرش «عیسى بن سلمان آل خلیفة»، پادشاه سابق بحرین و پدر پادشاه کنونی این کشور است. وی پس از تحصیل نزد شیوخ وقت بحرین و پایان تحصیلات اولیه در سال ۱۹۵۷ راهی انگلیس شد.
آغاز فعالیت سیاسی
زندگی کاری عیسى بن سلمان آل خلیفة با فعالیت در دیوان پدرش و بازگشت از انگلیس آغاز شد و اکثر فعالیت‌های وی در این دوره بعد اجتماعی و اقتصادی داشت.
در یکم سپتامبر ۱۹۵۴ عیسى بن سلمان آل خلیفة به عضویت کمیسیون مالکیت منازل و اجاره خانه‌ها درآمد که سلمان بن حمد حاکم وقت بحرین برای رسیدگی به وضعیت اجاره بهای منازل تشیکل داد و از جمله آثار اجتماعی و اقتصادی برجای مانده از جنگ جهانی دوم بر بحرین به شمار می‌آمد.
در ۲۲ مارس به عضویت شورای معارف درآمد و رسیدگی به اوضاع آموزشی بحرین و ایجاد تغییر و تحول در آن بر عهده خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة گذاشته شد. وی به این منظور راهی انگلیس شد تا پس از ۶ ماه اقامت و آموزش در این کشور شیوه‌های آموزش غربی در این کشور اسلامی پیاده کند.
در ۱۳ ژانویه ۱۹۵۷ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة ریاست شورای معارف را بر عهده گرفت تا شیوه‌های موزشی غربی را بیش از پیش در این کشور پیاده کند، اما در ۳۰ دسامبر همان سال به سازمان برق نیز راه پیدا کرد تا به اصطلاح با اجرای سیاست‌های اصلاحی خود برق را به سراسر مناطق بحرین برساند.
اینگونه بود که هر روز بر حوزه دخالت خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در امور کشور افزوده شد و از جمله مهم‌ترین مناصبی که در زمان حاکمیت پادشاه سابق بحرین، پدرش برعهده داشت، سردفتری دولت بحرین بود.
از نکات جالب این بود که خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة پس از انتصاب به سمت سر دفتری دولت، یک انگلیسی را به عنوان جانشین خود و برای رسیدگی به امور کشور در زمان عدم حضور و نبود خود در این منصب انتخاب کرد و امور کشور را در زمان عدم حضور خود به وی می‌سپرد.
به این ترتیب وی از آگوست ۱۹۵۸ تا جولای ۱۹۶۴ و در سه دولت مسئولیت سر دفترداری دولت بحرین را برعهده گرفت تا اینکه در ۱۶ نوامبر ۱۹۶۰ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة به سمت رئیس امور دارایی و مالی دولت بحرین انتخاب شد تا سیاست‌های انگلیس در این کشور را پیاده کند که به شدت تحت تاثیر آن بود.
در ۹ آگوست ۱۹۶۵ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة به ریاست کمیته بررسی و تجدید نظر در قضایای مهاجرت و اقامت بیگانگان در بحرین منصوب شد که مهم‌ترین وظیفه آن دادن مجوز ورود هرچه بیشتر به بیگانگان و خارجی‌ها جهت اقامت در کشور برای تغییر ساختار و بافت جمعیتی بحرین بود که اکثر ساکنان آن را شیعیان تشکیل می‌دادند.
در ۲ می۱۹۶۶ به سمت رئیس مجلس اداری بحرین منصوب شد تا این بار خط مشی موسسات و دستگاه‌های اداری دولت را بر حسب دیدگاه‌های خود تغییر دهد و به این ترتیب حتی بر انتخاب کارمندان بخش‌های مختلف دولتی نظارت و اشراف داشته باشد.
و سرانجام اینکه در ۱۹ ژانویه ۱۹۷۰ به سمت نخست وزیری بحرین انتخاب شد تا به این ترتیب دولتی بنابر خواست و میل خود تشکیل دهد و اهداف مورد نظر خود را در بحرین پیاده کند و تنها ساعاتی پی از امضای قرارداد استقلال بحرین در ۱۵ آگوست ۱۹۷۱ و مستقل شدن بحرین به عنوان یک کشور و تغییر نام «شیخ عیسى بن علی آل خلیفة» به پادشاه بحرین؛ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة نیز رسما نخست وزیر بحرین نامیده شد.
در ۸ دسامبر ۱۹۷۳ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة مجلس اعلای دفاع را اعلام کرد تا بر وضعیت نظامی و امنیتی کشور نیز اشراف کامل داشته باشد، این مجلس فرمانده کل قوای بحرین و وزرای دفاع و خارجه و داخلی و دارایی و اقتصاد و امور مجلس وزرا و اطلاع رسانی و گارد سلطنتی و معاون فرمانده نیروهای مسلح بحرین و رئیس ستاد مشترک ارتش را در برمی‌گیرد و وظیفه تدوین سیاست‌های امنیتی و نظامی و دفاعی بحرین را برعهده دارد.
در نوامبر ۱۹۸۰ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة مجلس اعلای نفت بحرین را تاسیس کرد تا علاوه بر حوزه‌های اجتماعی و امنیتی و نظامی حوزه نفت و اقتصاد بحرین را در دست خود گیرد. این مجلس متشکل از وزرای خارجه و نفت و صنعت و دارایی و اقتصاد و اشتغال و کشاورزی است.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در آوریل ۱۹۸۲ دیوان خدمات مدنی و غیرنظامی را تاسیس کرد که مهم‌ترین وظیفه آن استخدام نیروی انسانی مورد نیاز دستگاه‌های دولتی و تامین نیازهای انسانی این دستگاه‌ها و ادارات است که به عبارت بهتر به معنای نظارت و دخالت مستقیم خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در استخدام افراد در دستگاه‌های دولتی و اداری است و وزرای نفت و امور ریاست مجلس وزرا و اطلاع رسانی و آموزش و پرورش و آموزش عالی و بهداشت و دارایی و اقتصاد و کار و امور اجتماعی در آن عضویت دارند.
و سرانجام اینکه نخست وزیر بحرین در ۲ ژوئن سال ۲۰۰۰ مجلس اعلای رشد اقتصادی را با عضویت ولی‌عهد، فرمانده نیروهای مسلح بحرین و وزرای خارجه و ارتباطات و دارایی و اقتصاد و امور ریاست مجلس وزرا و وزیر خارجه و اسکان و کشاورزی و نفت و تجارت و صنعت و شماری از شخصیت‌های اقتصادی کشور تاسیس کرد و مسئولیت برنامه‌ریزی در اجرای امور اقتصادی کشور و اجرای آن‌ها را برعهده دارد.
بروز اختلافات در خاندان آل خلیفه
در ژانویه ۲۰۰۸ اختلافات مخفی اعضای خاندان آل خلیفه آشکار گردید، در این سال شیخ «سلمان بن حمد آل خلیفه» در نامه‌ای رسمی به پادشاه بحرین از وی به دلیل عدم همکاری برخی وزرات‌خانه‌ها با مجلس رشد و توسعه اقتصادی شکایت کرد که ریاست آن را ولی‌عهد بر عهده داشت و این بیانگر گوشه‌ای از اختلافات دیدگاه‌ها و منافع خاندان شیخ حمد با خاندان خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در این کشور بود.
اگر بخواهیم درباره اختلافات میان افراد خاندان حاکم بر بحرین سخن بگوییم، باید تاکید کنیم که اختلافات خاندان آل خلیفه بر عدم چشم پوشی از قدرت و ثروت‌های کشور استوار است. به گونه‌ای که برخی از اسناد به بیرون درز یافته بر این نکته تاکید می‌کند که دو فرزند پادشاه بحرین یعنی شیخ «ناصر بن حمد آل خلیفة» و بردارش شیخ «خالد» با یکدیگر اختلافات ریشه‌ای و عمیق دارند.
از سوی دیگر این منابع تاکید می‌کنند که صرف نظر از اختلاف میان ناصر و خالد، رابطه این دو با برادر دیگرشان «سلمان بن حمد» نیز بر سر برخی از ثروت‌های کشور اختلاف نظر دارند.
این در حالی است که منابع آگاه از وجود اختلافات شدید میان ولی عهد با نخست وزیر بحرین که به هیچ وجه راضی نمی‌شوند، از قدرت کناره‌گیری کنند، سخن می‌گویند که در سطور بالا به نمونه‌ای از آن اشاره شد.
مشارکت نخست وزیر بحرین در سرکوب قیام مردمی بحرین
از جمله جرایم نخست وزیر آل خلیفه را باید در تاکید وی بر محاکمه و بازداشت معارضان بحرینی و بیش از نیمی از مردم این کشور ملاحظه کرد که تنها جرم آن‌ها درخواست آزادی و دموکراسی و انتقال مسالمت‌آمیز قدرت و برکناری وی از قدرتی است که چهار دهه آن را در اختیار دارد.
این در حالی است که اگر جامعه بین المللی خوی و منش جلادگونه خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة، نخست وزیر بحرین را فراموش کرده‌اند، مردم این کشور هیچ‌گاه نمی‌توانند جنایات وی در دهه ۹۰ قرن گذشته را فراموش کنند که شهادت ۴۰ شهروند بی‌گناه بحرینی، بازداشت، مجازات و شکنجه و آزار و اذیت ده‌ها جوان بحرینی که در آن دهه خواستار آزادی شده بودند، به همراه داشته است.
جنایات نخست وزیر بحرین تاکنون و در انقلاب ۱۴ فوریه بحرین نیز به عینه قابل ملاحظه است و دیگر نیازی به توضیح ندارد، فقط همین کافی است که گفته شود، معارضان بحرینی و انقلابیون این کشور با انتشار بیانیه‌ای خواستار برکناری وی از قدرت شوند و او را مسئول تمام نقض حقوق بشر صورت گرفته در این کشور بدانند و خواستار برکناری وی از قدرت شوند.
این در حالی است که نخست وزیر بحرین نیز در پاسخ به این اعتراض‌ها و اینگونه بیانیه‌ها آشکارا مردم این کشور را که خواهان احقاق حقوق بر حق خویش هستند و همچنین رهبران سنی و شیعی معارضان را تهدید کرده است.
به گزارش فارس ،حتی منابع آگاه در بحرین گزارش دادند که پادشاه این کشور با ارسال نامه‌ای به انقلابیون آمادگی خود را برای مذاکرات ملی بر سر تمام درخواست‌های مردم جز کناره‌گیری نخست‌وزیر و استخدام شیعیان در کادرهای نظامی اعلام کرده است.
نخست وزیر بحرین
نخست وزیر بحرین را آنگونه که در قانون اساسی این کشور آمده است، باید رئیس حکومت این کشور برشمرد و باز بر اساس قانون اساسی این کشور انتخاب وی مستقیما توسط پادشاه بحرین صورت می‌گیرد و پارلمان اجازه دخالت در انتخاب یا عزل و برکناری وی را ندارد.
از زمان استقلال کشور بحرین در سال ۱۹۷۱ تاکنون این کشور تنها روی یک نخست وزیر را به خود دیده است و او کسی نیست جز «خلیفة بن سلمان آل خلیفة» که برادر پادشاه سابق این کشور «عیسى بن سلمان آل خلیفة» و عموی پادشاه کنونی بحرین «حمد بن عیسى آل خلیفة» به شمار می‌آید.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة کیست
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة، نخست وزیر بحرین است که از ۱۵ آگوست ۱۹۷۱ به سمت نخست وزیری بحرین انتخاب شد.
وی متولد ۲۴ نوامبر ۱۹۳۵ است و در حال حاضر ۷۶ سال دارد و ۴۱ سال است که پست نخست وزیری بحرین را در اختیار دارد و از این حیث باید وی را قدیمی‌ترین نخست وزیر جهان برشمرد که در منطقه «المحرق» در بحرین به دنیا آمد.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة دو سال و نیم کوچک‌تر از برادرش «عیسى بن سلمان آل خلیفة»، پادشاه سابق بحرین و پدر پادشاه کنونی این کشور است. وی پس از تحصیل نزد شیوخ وقت بحرین و پایان تحصیلات اولیه در سال ۱۹۵۷ راهی انگلیس شد.
آغاز فعالیت سیاسی
زندگی کاری عیسى بن سلمان آل خلیفة با فعالیت در دیوان پدرش و بازگشت از انگلیس آغاز شد و اکثر فعالیت‌های وی در این دوره بعد اجتماعی و اقتصادی داشت.
در یکم سپتامبر ۱۹۵۴ عیسى بن سلمان آل خلیفة به عضویت کمیسیون مالکیت منازل و اجاره خانه‌ها درآمد که سلمان بن حمد حاکم وقت بحرین برای رسیدگی به وضعیت اجاره بهای منازل تشیکل داد و از جمله آثار اجتماعی و اقتصادی برجای مانده از جنگ جهانی دوم بر بحرین به شمار می‌آمد.
در ۲۲ مارس به عضویت شورای معارف درآمد و رسیدگی به اوضاع آموزشی بحرین و ایجاد تغییر و تحول در آن بر عهده خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة گذاشته شد. وی به این منظور راهی انگلیس شد تا پس از ۶ ماه اقامت و آموزش در این کشور شیوه‌های آموزش غربی در این کشور اسلامی پیاده کند.
در ۱۳ ژانویه ۱۹۵۷ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة ریاست شورای معارف را بر عهده گرفت تا شیوه‌های موزشی غربی را بیش از پیش در این کشور پیاده کند، اما در ۳۰ دسامبر همان سال به سازمان برق نیز راه پیدا کرد تا به اصطلاح با اجرای سیاست‌های اصلاحی خود برق را به سراسر مناطق بحرین برساند.
اینگونه بود که هر روز بر حوزه دخالت خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در امور کشور افزوده شد و از جمله مهم‌ترین مناصبی که در زمان حاکمیت پادشاه سابق بحرین، پدرش برعهده داشت، سردفتری دولت بحرین بود.
از نکات جالب این بود که خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة پس از انتصاب به سمت سر دفتری دولت، یک انگلیسی را به عنوان جانشین خود و برای رسیدگی به امور کشور در زمان عدم حضور و نبود خود در این منصب انتخاب کرد و امور کشور را در زمان عدم حضور خود به وی می‌سپرد.
به این ترتیب وی از آگوست ۱۹۵۸ تا جولای ۱۹۶۴ و در سه دولت مسئولیت سر دفترداری دولت بحرین را برعهده گرفت تا اینکه در ۱۶ نوامبر ۱۹۶۰ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة به سمت رئیس امور دارایی و مالی دولت بحرین انتخاب شد تا سیاست‌های انگلیس در این کشور را پیاده کند که به شدت تحت تاثیر آن بود.
در ۹ آگوست ۱۹۶۵ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة به ریاست کمیته بررسی و تجدید نظر در قضایای مهاجرت و اقامت بیگانگان در بحرین منصوب شد که مهم‌ترین وظیفه آن دادن مجوز ورود هرچه بیشتر به بیگانگان و خارجی‌ها جهت اقامت در کشور برای تغییر ساختار و بافت جمعیتی بحرین بود که اکثر ساکنان آن را شیعیان تشکیل می‌دادند.
در ۲ می۱۹۶۶ به سمت رئیس مجلس اداری بحرین منصوب شد تا این بار خط مشی موسسات و دستگاه‌های اداری دولت را بر حسب دیدگاه‌های خود تغییر دهد و به این ترتیب حتی بر انتخاب کارمندان بخش‌های مختلف دولتی نظارت و اشراف داشته باشد.
و سرانجام اینکه در ۱۹ ژانویه ۱۹۷۰ به سمت نخست وزیری بحرین انتخاب شد تا به این ترتیب دولتی بنابر خواست و میل خود تشکیل دهد و اهداف مورد نظر خود را در بحرین پیاده کند و تنها ساعاتی پی از امضای قرارداد استقلال بحرین در ۱۵ آگوست ۱۹۷۱ و مستقل شدن بحرین به عنوان یک کشور و تغییر نام «شیخ عیسى بن علی آل خلیفة» به پادشاه بحرین؛ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة نیز رسما نخست وزیر بحرین نامیده شد.
در ۸ دسامبر ۱۹۷۳ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة مجلس اعلای دفاع را اعلام کرد تا بر وضعیت نظامی و امنیتی کشور نیز اشراف کامل داشته باشد، این مجلس فرمانده کل قوای بحرین و وزرای دفاع و خارجه و داخلی و دارایی و اقتصاد و امور مجلس وزرا و اطلاع رسانی و گارد سلطنتی و معاون فرمانده نیروهای مسلح بحرین و رئیس ستاد مشترک ارتش را در برمی‌گیرد و وظیفه تدوین سیاست‌های امنیتی و نظامی و دفاعی بحرین را برعهده دارد.
در نوامبر ۱۹۸۰ خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة مجلس اعلای نفت بحرین را تاسیس کرد تا علاوه بر حوزه‌های اجتماعی و امنیتی و نظامی حوزه نفت و اقتصاد بحرین را در دست خود گیرد. این مجلس متشکل از وزرای خارجه و نفت و صنعت و دارایی و اقتصاد و اشتغال و کشاورزی است.
خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در آوریل ۱۹۸۲ دیوان خدمات مدنی و غیرنظامی را تاسیس کرد که مهم‌ترین وظیفه آن استخدام نیروی انسانی مورد نیاز دستگاه‌های دولتی و تامین نیازهای انسانی این دستگاه‌ها و ادارات است که به عبارت بهتر به معنای نظارت و دخالت مستقیم خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در استخدام افراد در دستگاه‌های دولتی و اداری است و وزرای نفت و امور ریاست مجلس وزرا و اطلاع رسانی و آموزش و پرورش و آموزش عالی و بهداشت و دارایی و اقتصاد و کار و امور اجتماعی در آن عضویت دارند.
و سرانجام اینکه نخست وزیر بحرین در ۲ ژوئن سال ۲۰۰۰ مجلس اعلای رشد اقتصادی را با عضویت ولی‌عهد، فرمانده نیروهای مسلح بحرین و وزرای خارجه و ارتباطات و دارایی و اقتصاد و امور ریاست مجلس وزرا و وزیر خارجه و اسکان و کشاورزی و نفت و تجارت و صنعت و شماری از شخصیت‌های اقتصادی کشور تاسیس کرد و مسئولیت برنامه‌ریزی در اجرای امور اقتصادی کشور و اجرای آن‌ها را برعهده دارد.
بروز اختلافات در خاندان آل خلیفه
در ژانویه ۲۰۰۸ اختلافات مخفی اعضای خاندان آل خلیفه آشکار گردید، در این سال شیخ «سلمان بن حمد آل خلیفه» در نامه‌ای رسمی به پادشاه بحرین از وی به دلیل عدم همکاری برخی وزرات‌خانه‌ها با مجلس رشد و توسعه اقتصادی شکایت کرد که ریاست آن را ولی‌عهد بر عهده داشت و این بیانگر گوشه‌ای از اختلافات دیدگاه‌ها و منافع خاندان شیخ حمد با خاندان خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة در این کشور بود.
اگر بخواهیم درباره اختلافات میان افراد خاندان حاکم بر بحرین سخن بگوییم، باید تاکید کنیم که اختلافات خاندان آل خلیفه بر عدم چشم پوشی از قدرت و ثروت‌های کشور استوار است. به گونه‌ای که برخی از اسناد به بیرون درز یافته بر این نکته تاکید می‌کند که دو فرزند پادشاه بحرین یعنی شیخ «ناصر بن حمد آل خلیفة» و بردارش شیخ «خالد» با یکدیگر اختلافات ریشه‌ای و عمیق دارند.
از سوی دیگر این منابع تاکید می‌کنند که صرف نظر از اختلاف میان ناصر و خالد، رابطه این دو با برادر دیگرشان «سلمان بن حمد» نیز بر سر برخی از ثروت‌های کشور اختلاف نظر دارند.
این در حالی است که منابع آگاه از وجود اختلافات شدید میان ولی عهد با نخست وزیر بحرین که به هیچ وجه راضی نمی‌شوند، از قدرت کناره‌گیری کنند، سخن می‌گویند که در سطور بالا به نمونه‌ای از آن اشاره شد.
مشارکت نخست وزیر بحرین در سرکوب قیام مردمی بحرین
از جمله جرایم نخست وزیر آل خلیفه را باید در تاکید وی بر محاکمه و بازداشت معارضان بحرینی و بیش از نیمی از مردم این کشور ملاحظه کرد که تنها جرم آن‌ها درخواست آزادی و دموکراسی و انتقال مسالمت‌آمیز قدرت و برکناری وی از قدرتی است که چهار دهه آن را در اختیار دارد.
این در حالی است که اگر جامعه بین المللی خوی و منش جلادگونه خلیفة بن سلمان بن حمد آل خلیفة، نخست وزیر بحرین را فراموش کرده‌اند، مردم این کشور هیچ‌گاه نمی‌توانند جنایات وی در دهه ۹۰ قرن گذشته را فراموش کنند که شهادت ۴۰ شهروند بی‌گناه بحرینی، بازداشت، مجازات و شکنجه و آزار و اذیت ده‌ها جوان بحرینی که در آن دهه خواستار آزادی شده بودند، به همراه داشته است.
جنایات نخست وزیر بحرین تاکنون و در انقلاب ۱۴ فوریه بحرین نیز به عینه قابل ملاحظه است و دیگر نیازی به توضیح ندارد، فقط همین کافی است که گفته شود، معارضان بحرینی و انقلابیون این کشور با انتشار بیانیه‌ای خواستار برکناری وی از قدرت شوند و او را مسئول تمام نقض حقوق بشر صورت گرفته در این کشور بدانند و خواستار برکناری وی از قدرت شوند.
این در حالی است که نخست وزیر بحرین نیز در پاسخ به این اعتراض‌ها و اینگونه بیانیه‌ها آشکارا مردم این کشور را که خواهان احقاق حقوق بر حق خویش هستند و همچنین رهبران سنی و شیعی معارضان را تهدید کرده است.
به گزارش فارس ،حتی منابع آگاه در بحرین گزارش دادند که پادشاه این کشور با ارسال نامه‌ای به انقلابیون آمادگی خود را برای مذاکرات ملی بر سر تمام درخواست‌های مردم جز کناره‌گیری نخست‌وزیر و استخدام شیعیان در کادرهای نظامی اعلام کرده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید