وارث سیمین دانشور مشخص شد
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: علی خلاقی در نکوداشت سیمین داشنور در سرای اهل قلم گفت: دانشور پیش از مرگ خود در وصیتنامه‌ای سرپرستی انتشار تمام آثارش را به همسر من که فرزند خوانده او و جلال به شمار می‌رود، سپرده است.
به گزارش مهر، نشست نکوداشت سیمین دانشور با حضور غلامرضا امامی، علی خلاقی و سعید محبی، صبح امروز جمعه 22 اردیبهشت در سرای اهل قلم نمایشگاه بین‌المللی کتاب برگزار شد.
در ابتدای این نشست علی خلاقی که همسر فرزندخوانده سیمین دانشور به شمار می‌رود در سخنانی با اشاره به اینکه وی سابقه آشنایی مستقیم با جلال‌آل احمد را نداشته است، گفت: من پیش از اینکه جلال مرحوم بشود، با آثار او آشنا بودم و این آشنایی به دلیل فعالیت من در نهضت مقاومت ملی بود.
وی افزود: من در سال 60 در حاشیه برگزاری نشست یادبودی برای سیمین دانشور به منزل وی رفتم و این رفت و آمد ادامه یافت، تا اینکه در سال 62 او مسبب ازدواج من با فرزندخوانده‌اش شد.
او در ادامه با اشاره به ماجرای ازدواج دانشور و آل‌احمد گفت: آل‌احمد در سال 1320 از حزب توده جدا شد و به حزب زحمتکشان و پس از آن نیروی سوم پیوست، اما پس از کودتای 28 مرداد بود که کلاً سیاست را کنار گذاشت و به ادبیات به صورت جدی روی آورد.
خلاقی افزود: منزل این دو، خانه عشق بود. سیمین به من گفته بود که روزی که جلال مطمئن شد بچه‌دار نمی‌شود به او گفته بود که می‌تواند زندگی با او را ترک کند و با فرد دیگری ازدواج کند، اما وفاداری سیمین به جلال تا اندازه‌ای بود که تا لحظه فوتش حلقه ازدواج خود و جلال را در انگشتش با خود داشت.
وی همچنین گفت: خانه سیمین دانشور و جلال الان مخروبه شده است و میراث فرهنگی برای بازسازی آن حتی یک قدم هم برنداشته است. باید قدمی برداشت تا این خانه دوباره بازسازی شود و به روی نسل جدید گشوده شود. خانه‌ای که قبل و بعد از انقلاب محل آمد و شد بسیاری از بزرگان سیاست و فرهنگ بوده که تا همین اواخر هم ادامه داشت، خانه‌ای که همه در آن گرد هم می‌آمدند و داستان می‌خواندند.
خلاقی همچنین افزود: دانشور در آخرین وصیتنامه خود لیلی همسر مرا وصی خود قرار داده تا ترتیبی اتخاذ کند تا آثار وی در ایران و خارج از ایران تجدید چاپ شود و در ازای آن ثلث اموال وی را نیز دریافت کند.
در ادامه این نشست نیز سعید محبی دیگر سخنران این مراسم، بخش عمده فعالیت دانشور را دفاع از آزادی عنوان کرد و گفت: مهم‌ترین کار دانشور که سووشون است نیز یکسره در ستایش آزادی نوشته شده است.
وی افزود: دانشور یکی از بزرگترین عناصر ادبیات پسامشروطه در ایران است و کتاب سووشون وی نیز کالبد شکافی فرهنگ ما در مواجهه با خارجیان است که از نظر تکنیک و شخصیت‌سازی یکی از قوی‌ترین آثار ادبیات معاصر ایران به شمار می‌رود.
محبی افزود: سووشون در سال 1348 منتشر می‌شود. سالی که ایران و مردم ایران به شدت متاثر از سیاست بود و در عین حال سرشار از امید و آزادی. او با شامه قوی خود نوید آزادی را به ما می‌دهد و به عقیده من این رمان بهترین مکان برای دیدن روحیه تعالی جوی وی به شمار می‌رود.
این نویسنده همچنین با اشاره به دو رمان جزیره سرگردانی و ساربان سرگردان گفت: این دو کتاب ترکیبی است از خاطره‌نویسی و روایتگری که در آنها سیمین بر خلاف عرف موجود ترجیح داده به معاصرنویسی در رمان بپردازد و در عین حال ذهن خود را از پیش‌داوری‌هایی دور می‌کند. دنیای این دو رمان را در واقع باید دنیای آرمانی دانست که او در سووشون به تصویر می‌کشد.
به گزارش مهر، نشست نکوداشت سیمین دانشور با حضور غلامرضا امامی، علی خلاقی و سعید محبی، صبح امروز جمعه 22 اردیبهشت در سرای اهل قلم نمایشگاه بین‌المللی کتاب برگزار شد.
در ابتدای این نشست علی خلاقی که همسر فرزندخوانده سیمین دانشور به شمار می‌رود در سخنانی با اشاره به اینکه وی سابقه آشنایی مستقیم با جلال‌آل احمد را نداشته است، گفت: من پیش از اینکه جلال مرحوم بشود، با آثار او آشنا بودم و این آشنایی به دلیل فعالیت من در نهضت مقاومت ملی بود.
وی افزود: من در سال 60 در حاشیه برگزاری نشست یادبودی برای سیمین دانشور به منزل وی رفتم و این رفت و آمد ادامه یافت، تا اینکه در سال 62 او مسبب ازدواج من با فرزندخوانده‌اش شد.
او در ادامه با اشاره به ماجرای ازدواج دانشور و آل‌احمد گفت: آل‌احمد در سال 1320 از حزب توده جدا شد و به حزب زحمتکشان و پس از آن نیروی سوم پیوست، اما پس از کودتای 28 مرداد بود که کلاً سیاست را کنار گذاشت و به ادبیات به صورت جدی روی آورد.
خلاقی افزود: منزل این دو، خانه عشق بود. سیمین به من گفته بود که روزی که جلال مطمئن شد بچه‌دار نمی‌شود به او گفته بود که می‌تواند زندگی با او را ترک کند و با فرد دیگری ازدواج کند، اما وفاداری سیمین به جلال تا اندازه‌ای بود که تا لحظه فوتش حلقه ازدواج خود و جلال را در انگشتش با خود داشت.
وی همچنین گفت: خانه سیمین دانشور و جلال الان مخروبه شده است و میراث فرهنگی برای بازسازی آن حتی یک قدم هم برنداشته است. باید قدمی برداشت تا این خانه دوباره بازسازی شود و به روی نسل جدید گشوده شود. خانه‌ای که قبل و بعد از انقلاب محل آمد و شد بسیاری از بزرگان سیاست و فرهنگ بوده که تا همین اواخر هم ادامه داشت، خانه‌ای که همه در آن گرد هم می‌آمدند و داستان می‌خواندند.
خلاقی همچنین افزود: دانشور در آخرین وصیتنامه خود لیلی همسر مرا وصی خود قرار داده تا ترتیبی اتخاذ کند تا آثار وی در ایران و خارج از ایران تجدید چاپ شود و در ازای آن ثلث اموال وی را نیز دریافت کند.
در ادامه این نشست نیز سعید محبی دیگر سخنران این مراسم، بخش عمده فعالیت دانشور را دفاع از آزادی عنوان کرد و گفت: مهم‌ترین کار دانشور که سووشون است نیز یکسره در ستایش آزادی نوشته شده است.
وی افزود: دانشور یکی از بزرگترین عناصر ادبیات پسامشروطه در ایران است و کتاب سووشون وی نیز کالبد شکافی فرهنگ ما در مواجهه با خارجیان است که از نظر تکنیک و شخصیت‌سازی یکی از قوی‌ترین آثار ادبیات معاصر ایران به شمار می‌رود.
محبی افزود: سووشون در سال 1348 منتشر می‌شود. سالی که ایران و مردم ایران به شدت متاثر از سیاست بود و در عین حال سرشار از امید و آزادی. او با شامه قوی خود نوید آزادی را به ما می‌دهد و به عقیده من این رمان بهترین مکان برای دیدن روحیه تعالی جوی وی به شمار می‌رود.
این نویسنده همچنین با اشاره به دو رمان جزیره سرگردانی و ساربان سرگردان گفت: این دو کتاب ترکیبی است از خاطره‌نویسی و روایتگری که در آنها سیمین بر خلاف عرف موجود ترجیح داده به معاصرنویسی در رمان بپردازد و در عین حال ذهن خود را از پیش‌داوری‌هایی دور می‌کند. دنیای این دو رمان را در واقع باید دنیای آرمانی دانست که او در سووشون به تصویر می‌کشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید