چگونه از ديوار 7 متري بپريم؟+عکس

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: ورزشكاران حرفه‌اي رشته‌هايي مانند اسكيت، اسنوبورد و اسكي علاوه بر مهارت فني قادر هستند برخي حركات آكروبات را انجام دهند. اين حركات معمولا به اين شكل انجام مي‌شود كه ورزشكار با سرعت زياد از لبه ديواره‌اي جدا شده و در هوا معلق مي‌شود در اين شرايط ورزشكار مي‌تواند بسته به ميزان انعطاف و مهارت شخصي حركات آكروبات را در فاصله‌اي كه در هوا قرار گرفته و نيرويي از زمين به او وارد نمي‌شود، حركات آكروبات را انجام دهد. اما نكته‌اي كه برخي ورزشكاران را از ديگران متمايز مي‌سازد اين است كه گاهي اين حركت بدون جدا شدن از ديواره انجام مي‌شود!

كلارك قبل از به دست آوردن پنجمين عنوان قهرماني خود براي دوربين هايك حركت را انجام داد. اين تكنيك كلا 2 ثانيه طول كشيد و دوربين‌هاي 23 فريم را ضبط كرده‌اند. در سه دهه اخير طراحي خواص اسنوبردها و يك سري تمرين‌ها خواص بدني توسط مهندسين مكانيك اين امكان را به ورزشكاران در اين رشته مي‌دهد تا در ارتفاع بالاتري بپرند و سريع‌تر از آنچه كه فكر مي‌شود بچرخند. به كمك مباني علم فيزيك حركت كلارك به آساني قابل توجيه است.

1) نزدك شدن (رسيدن): در اين پيست‌هاي دايروي ورزشكاران مي‌توانند با سرعتي در حدود 55 كيلومتر بر ساعت حركت كنند اما مجبورند در مقابل تمامي نيروهايي كه كاهنده سرعت‌شان هستند بجنگند. هنگامي كه كلارك در امتداد و قوس و كمان حركت مي‌كند و زماني كه از محل تحت صاف به ديوار عمودي مي‌رسد يك نيروي مايل به مركز او را به سمت پايين مي‌كشد. اين نيرو جسم را به مركز متمايل مي‌كنند. همچنين سرعت را هم افزايش مي‌دهد اما اگر او به بدنش حالت قلاب بدهد، انرژي جنبشي وابسته به نيروي محركه را جذب خود مي‌كند و سرعت را كم مي‌كند. زماني كه او به ديواره پيست مي‌رسد ـ دقيقا همان مكاني كه انرژي مايل به مركز بسيار زيادي دارد ـ در اين زمان است كه كلارك پاهاي خود را خالي مي‌كند (اصطلاح ورزشي پمپ مي‌كند) ـ اين كار بدن او را سخت‌تر و سخت‌تر مي‌كند و باعث مي‌شود نيروي بر زمين اعمال كند كه اين نيرو طبق قانون سوم حركت نيوتن عكس‌العمل نشان مي‌دهد و باعث مي‌شود در همان لحظه سرعت او افزايش پيدا كند.

2) پرتاب: "جان تورن بال" مدير اجراي برنامه‌هاي زمستاني در آكادمي ورزشي نيوزلند مي‌گويد: يكي از بزرگ‌ترين تصورات غلط مردم اين است كه فكر مي‌كنند اين يك پرش عمودي است. او مي‌گويد: اگر ورزشكاران اسنوبورد همانند بازيكنان بسكتبال بپرند به جاي آنكه به بالاي لبه بپرند و جلو روند از لبه جدا شده و به وسط پيست پرتاب مي‌شوند. كلارك خودش ارتفاعش بالا مي‌برد و اين كار را هم به اين شكل انجام مي‌دهد كه زماني كه به لبه مي‌رسد سعي مي‌كند بدن خود را بچرخاند كه اين كار باعث مي‌شود به او شتاب عمودي بدهد و همزمان در هوا دستان خود را به بدنش نزديك مي‌كند و سعي مي‌كند چرخش خود را افزايش دهد و سعي در آن دارد تا فضا را براي خود همانند يك سيال بسيار روان كند تا كنترل حركت را در دست بگيرد. او مي‌گويد: هر چقدر بدن خود را جمع و جورتر كنم (متراكم‌تر كنم) مي‌توانم با سرعت بيشتري بچرخم.

سينماتيك يك پرش

3) فرود آمدن: كلارك نقاط فرود آمدن خود را با يك تكنيك ديگر مشخص مي‌كند ـ كلارك مي‌گويد: در هنگام فرود آمدن بايد تا جايي كه مي‌توانيد بدن خود را باز و پهن كنيد تا سرعت چرخش بدن خود را پايين آوريد ـ اما همه ماجرا اين نيست و او بايد براي حركت بعدي خود هم كمي سرعت خود را نگه دارد ـ او دوباره پيسترا تا جايي كه مي‌تواند بالا مي‌برد و سعي دارد در همين حال كه به تخته اسكي مي‌دهد تا از شيب 18 درجه‌اي اين تخت استفاده كند. وقتي كه فرود مي‌آيد بايد بدن خود را بسيار سخت و محكم كند، چرا كه اگر زانوهايش را خم كند انرژي در بدن او جذب و به همين دليل سرعتش كاسته خواهد شد. او سعي مي‌كند انرژي پتانسيل گرانشي را نگه دارد و به انرژي نيروي محركه و انرژي جنبشي تبديل كند تا در طول پرش و حركت خود از آن استفاده كند.

تخته اسكي: زماني تخت اسكي فقط تكه‌اي تخته‌اي زمخت و سفت و بي‌طرح بود اما تدريجا پيشرفت كرد و به ابزاري مهندسي شده امروزي تبديل شد. براي آنكه اين تخته قدرت و انعطاف زيادي داشته باشد هسته اصلي اين تخته از رشته‌هاي چوبي تهيه مي‌شود .به خاطر آنكه چوب داراي انعطاف و قابليت خم شدن خاصي را دارد و با همه اين شرايط قدرت خود را نگه مي‌دارد در مركز اين چوب رشته‌هاي خاصي وجود دارد كه اين امكان را به ورزشكاران اسنوبورد مي‌دهد تا به عقب و جلو در حال سوار بودن روي اين تخته حركت كنند. الياف‌هاي كربني به قدرت و انعطاف اين برد كمك مي‌كند اما يك لايه تفلون هم براي كاهش اصطكاك روي اين برد به كار رفته است. براي نگه داري لبه‌ها و سطح اين برد از روش‌هاي مختلفي استفاده مي‌شود در لبه‌هاي آن از موم خاصي استفاده مي‌شود در روزهاي سرد و خشك كه برف يخي است موم سخت‌تري را به آن سطح آغشته مي‌كنند و وقتي هوا گرم است يك نوع موم نرم‌تري را براي حفظ بافت برد به آن آغشته مي‌كنند. كلارك مي‌گويد: ماده‌ي اصلي تشكيل دهنده تخته خاصيت جذب كننده دارد و هرچه بيشتر به موم آغشته شده باشد سريع‌تر حركت مي‌كند.

پيست: نخستين پيست‌هاي نيمه حلقوي در اواخر دهه 75 ساخته شد ـ دقيقا در زماني كه سواركاران شروع به برف‌روبي كردند، اما با اختراع پيست‌هاي دراگون ـ همانند يك بازوي قوس‌دار كه قابليت حفاري دارد ـ در سال 1996 ايجاد انحنا در پيست‌هاي يونيفرم بسيار راحت‌تر شد ـ به همان ميزاني كه ورزشكاران شروع به پرش‌هاي بلند كردند كاوشگران و حفر كننده‌ها هم شروع به ساخت پيست‌هاي بزرگتري كردند .ارتفاع اين ديواره‌ها از 10 فوت به 12 فوت رسيد و پس از آن به 22 فوت (6 متر و 70 سانتي متر) رسيده است.

به گزارش ایسنا،پيست‌هاي 22 فوتي شيب تندتري دارند كه به ورزشكاران در ورزش اسنوبرد اجازه مي‌دهد تا سرعت خود را فوق‌العاده بالا ببرند. كلارك مي‌گويد «ديگر به هيچ وجه به پرش روي ديواره‌هاي 18 فوتي فكر نمي‌كند!» {$old_album_155916}