نماينده پارلمان آلمان در گفت‌وگو با آفتاب
گفت‌وگوي ايران و اروپا كاري بسيار دشوار است
آفتاب‌‌نیوز : 
وايس كرچن اعلام كرد كه سياستمداران آلمان به اين اتفاق‌نظر رسيده‌اند كه بايد از گفت‌وگوهاي ايران و اروپا حمايت كرد و تشريك مساعي داشت. ديپلمات‌هاي ديگر حاضر در كنفرانس نيز اعلام كردند كه كمتر سابقه داشته در حوزه سياست خارجي چنين اتحادي بين احزاب و گروه‌ها رخ دهد كه در مورد پرونده هسته‌اي ايران و گفت‌وگو با اتحاديه اروپا اتفاق افتاده است. مهمترين پرسشي كه از وايس كرچن مي‌پرسم اين است كه چقدر آمريكا را مشتاق به حل ديپلماتيك موضوع هسته‌اي ايران مي‌بيند و او در جواب گفت: «اميدوارم كه آمريكا به اين نقطه از تصميم‌گيري برسد كه تفاهمنامه زيربنايي ايران و اروپا [تفاهمنامه پاريس] را برداشته و راه آن را ادامه دهد چرا كه ما اروپايي‌ها سخت به دنبال آمريكا به‌عنوان قطب نخست قدرت در دنيا هستيم تا با جديت به ايران ثابت كنيم كه وقت تلف نكرده و بازي هم نمي‌كنيم.» اين كه چرا بايد آمريكا به مذاكرات بپيوندد، موضوعي است كه وايس كرچن آن را موضوعي بسيار حساس تلقي كرده و مي‌گويد: «آمريكا در كنار كار با اروپا مي‌تواند به اين نقطه امن برسد كه ايران به‌دنبال سلاح هسته‌اي نيست و در غيراين صورت من فكر نمي‌كنم گزينه ديگري بتواند كارآيي لازم را داشته باشد.
اين در حالي است كه هنوز آمريكا هيچ واكنش مثبتي نشان نداده كه بيانگر اين باشد كه آنها از عملكرد ديپلماتيك اروپا حمايت مي‌كنند. وايس كرچن مي‌گويد: «تا حالا مي‌توانم بگويم كه واشنگتن عملكرد اروپا را قبول كرده ولي هنوز مانند تهران به‌طور جدي به مذاكرات نپيوسته است. واضح است كه اگر آمريكا به مذاكرات نپيوندد، جاي يك «اگر» بزرگ باقي مي‌ماند و طبيعي است كه ايران فكر كند هنوز قضايا تمام نشده است.
حضور آمريكا به اروپا اين قدرت را مي‌دهد كه با تهران به‌طور جدي به تفاهم نهايي برسد.»
هنوز مذاكرات ادامه دارد و هيچ‌كس از دو طرف ايران و اروپا حاضر نيست درباره روند مذاكرات و مقصد آن اعلام‌نظر قطعي داشته باشد ولي واضع است كه تمامي طرف‌ها كار سختي در پيش دارند. هم اتحاديه اروپا، هم ايران و هم آمريكا. از وايس كرچن مي‌پرسم كه بين ايران و آمريكا كدام يك كار سخت‌تري در پيش‌رو دارند و او با ذكر اين كه پرسش فوق‌العاده‌اي است، مي‌گويد: «به‌نظر من و يا تعبير من اين است كه آن طرفي كه بر تمام قضايا مسلط است و مي‌تواند روند گفت‌وگوها را شكل داده و هدايت كند، تهران است. ايران مي‌تواند در يك حركت هم اتحاديه اروپا و هم آمريكا را بلوكه كرده و راه را ببندد. پس انتظار منطقي اين است كه مقامات ايران بدانند كه ما داوطلب شده‌ايم كه تا يك مشكل اساسي را حل كنيم و به‌دنبال يك راه‌حل واقعي هستيم. در مورد آمريكا و اين كه مسأله آنها چيست، بايد بگويم كه به‌نظر من يك مناظره جدي در كابينه جرج واكر بوش جريان دارد و هنوز نمي‌دانيم كه آنها به چه راه‌حلي مي‌رسند هرچند آرزو دارم بوش بداند كه اروپا به دنبال حل اين مسأله است اما بايد گفت كه آنها كار به مراتب سخت‌تري دارند.» اما آمريكايي‌ها هرچند يك‌بار سخني از اقدام نظامي به ميان آورده‌اند و به رسانه‌هاي اروپا اين‌طور تزريق مي‌كنند كه امكان اقدام نظامي هنوز مرتفع نشده است. وايس كرچن اتمسفر جنگ با ايران و يكي بودن سرنوشت ايران و عراق را رد كرده و معتقد است: «صادقانه بگويم، پيام مهم ما اين است: «جنگ چيزي را حل نمي‌كند.» موقعيت ايران و عراق بسيار متفاوت است و عراق از پي با ايران فرق دارد. حتي بين سردمداران دو كشور نيز فرق زيادي است. حتي اگر به اين ادعا گوش دهيم كه در ايران ديكتاتوري يا شبه ديكتاتوري برقرار است، بازهم جنس اين نوع آن با عراق فرق دارد.» در همين راستا از نماينده پارلمان آلمان اين پرسش را مطرح مي‌كنم كه در حال حاضر مهمترين دغدغه اروپا در مذاكرات و جريان داشتن آن چيست؟ و وايس كرچن در جواب مي‌گويد: «متأسفانه در حال حاضر فكر مي‌كنم اين اجماع در ايران وجود دارد كه ايران بايد امكان دسترسي به انرژي هسته‌اي را نه فقط به لحاظ سياسي كه به لحاظ نظامي نيز داشته باشد.» اما آيا نشانه‌اي خاص از ايران ديده شده؟ جواب وايس كرچن منفي است و او مي‌گويد كه رسانه‌ها اين‌گونه مي‌رسانند و از همين‌روست كه او باز بر فعل «فكر مي‌كنم» تأكيد دارد. او معتقد است ايران جمعيت جواني دارد. همچنين در پايان صحبت خود و خطاب به آمريكا مي‌گويد: «تمام صحبت من اين است: واشنگتن، مواظب باش. روند ايران و عراق را از هم جدا كن چرا كه اين دو هيچ تشابهي با هم ندارند.» در پايان وايس كرچن حاضر نشد درباره مذاكرات ايران و اروپا اظهارنظر كند اما گفت كه اگر ايران به روند مذاكرات وفادار بماند و ما نيز بتوانيم به تعامل خود ادامه دهيم، به يك موفقيت بزرگ رسيده‌ايم اما همين‌جا اضافه مي‌كنم كه تمامي نشانه‌هاي حاضر در گفت‌وگوها و مذاكرات و جريان همكاري ايران و اروپا تأكيد دارد كه مسير درستي انتخاب شده و نتيجه نهايي آن بسيار موفق و خوب خواهد بود.»
وايس كرچن اعلام كرد كه سياستمداران آلمان به اين اتفاق‌نظر رسيده‌اند كه بايد از گفت‌وگوهاي ايران و اروپا حمايت كرد و تشريك مساعي داشت. ديپلمات‌هاي ديگر حاضر در كنفرانس نيز اعلام كردند كه كمتر سابقه داشته در حوزه سياست خارجي چنين اتحادي بين احزاب و گروه‌ها رخ دهد كه در مورد پرونده هسته‌اي ايران و گفت‌وگو با اتحاديه اروپا اتفاق افتاده است. مهمترين پرسشي كه از وايس كرچن مي‌پرسم اين است كه چقدر آمريكا را مشتاق به حل ديپلماتيك موضوع هسته‌اي ايران مي‌بيند و او در جواب گفت: «اميدوارم كه آمريكا به اين نقطه از تصميم‌گيري برسد كه تفاهمنامه زيربنايي ايران و اروپا [تفاهمنامه پاريس] را برداشته و راه آن را ادامه دهد چرا كه ما اروپايي‌ها سخت به دنبال آمريكا به‌عنوان قطب نخست قدرت در دنيا هستيم تا با جديت به ايران ثابت كنيم كه وقت تلف نكرده و بازي هم نمي‌كنيم.» اين كه چرا بايد آمريكا به مذاكرات بپيوندد، موضوعي است كه وايس كرچن آن را موضوعي بسيار حساس تلقي كرده و مي‌گويد: «آمريكا در كنار كار با اروپا مي‌تواند به اين نقطه امن برسد كه ايران به‌دنبال سلاح هسته‌اي نيست و در غيراين صورت من فكر نمي‌كنم گزينه ديگري بتواند كارآيي لازم را داشته باشد. اين در حالي است كه هنوز آمريكا هيچ واكنش مثبتي نشان نداده كه بيانگر اين باشد كه آنها از عملكرد ديپلماتيك اروپا حمايت مي‌كنند. وايس كرچن مي‌گويد: «تا حالا مي‌توانم بگويم كه واشنگتن عملكرد اروپا را قبول كرده ولي هنوز مانند تهران به‌طور جدي به مذاكرات نپيوسته است. واضح است كه اگر آمريكا به مذاكرات نپيوندد، جاي يك «اگر» بزرگ باقي مي‌ماند و طبيعي است كه ايران فكر كند هنوز قضايا تمام نشده است.
حضور آمريكا به اروپا اين قدرت را مي‌دهد كه با تهران به‌طور جدي به تفاهم نهايي برسد.»
هنوز مذاكرات ادامه دارد و هيچ‌كس از دو طرف ايران و اروپا حاضر نيست درباره روند مذاكرات و مقصد آن اعلام‌نظر قطعي داشته باشد ولي واضع است كه تمامي طرف‌ها كار سختي در پيش دارند. هم اتحاديه اروپا، هم ايران و هم آمريكا. از وايس كرچن مي‌پرسم كه بين ايران و آمريكا كدام يك كار سخت‌تري در پيش‌رو دارند و او با ذكر اين كه پرسش فوق‌العاده‌اي است، مي‌گويد: «به‌نظر من و يا تعبير من اين است كه آن طرفي كه بر تمام قضايا مسلط است و مي‌تواند روند گفت‌وگوها را شكل داده و هدايت كند، تهران است. ايران مي‌تواند در يك حركت هم اتحاديه اروپا و هم آمريكا را بلوكه كرده و راه را ببندد. پس انتظار منطقي اين است كه مقامات ايران بدانند كه ما داوطلب شده‌ايم كه تا يك مشكل اساسي را حل كنيم و به‌دنبال يك راه‌حل واقعي هستيم. در مورد آمريكا و اين كه مسأله آنها چيست، بايد بگويم كه به‌نظر من يك مناظره جدي در كابينه جرج واكر بوش جريان دارد و هنوز نمي‌دانيم كه آنها به چه راه‌حلي مي‌رسند هرچند آرزو دارم بوش بداند كه اروپا به دنبال حل اين مسأله است اما بايد گفت كه آنها كار به مراتب سخت‌تري دارند.» اما آمريكايي‌ها هرچند يك‌بار سخني از اقدام نظامي به ميان آورده‌اند و به رسانه‌هاي اروپا اين‌طور تزريق مي‌كنند كه امكان اقدام نظامي هنوز مرتفع نشده است. وايس كرچن اتمسفر جنگ با ايران و يكي بودن سرنوشت ايران و عراق را رد كرده و معتقد است: «صادقانه بگويم، پيام مهم ما اين است: «جنگ چيزي را حل نمي‌كند.» موقعيت ايران و عراق بسيار متفاوت است و عراق از پي با ايران فرق دارد. حتي بين سردمداران دو كشور نيز فرق زيادي است. حتي اگر به اين ادعا گوش دهيم كه در ايران ديكتاتوري يا شبه ديكتاتوري برقرار است، بازهم جنس اين نوع آن با عراق فرق دارد.» در همين راستا از نماينده پارلمان آلمان اين پرسش را مطرح مي‌كنم كه در حال حاضر مهمترين دغدغه اروپا در مذاكرات و جريان داشتن آن چيست؟ و وايس كرچن در جواب مي‌گويد: «متأسفانه در حال حاضر فكر مي‌كنم اين اجماع در ايران وجود دارد كه ايران بايد امكان دسترسي به انرژي هسته‌اي را نه فقط به لحاظ سياسي كه به لحاظ نظامي نيز داشته باشد.» اما آيا نشانه‌اي خاص از ايران ديده شده؟ جواب وايس كرچن منفي است و او مي‌گويد كه رسانه‌ها اين‌گونه مي‌رسانند و از همين‌روست كه او باز بر فعل «فكر مي‌كنم» تأكيد دارد. او معتقد است ايران جمعيت جواني دارد. همچنين در پايان صحبت خود و خطاب به آمريكا مي‌گويد: «تمام صحبت من اين است: واشنگتن، مواظب باش. روند ايران و عراق را از هم جدا كن چرا كه اين دو هيچ تشابهي با هم ندارند.» در پايان وايس كرچن حاضر نشد درباره مذاكرات ايران و اروپا اظهارنظر كند اما گفت كه اگر ايران به روند مذاكرات وفادار بماند و ما نيز بتوانيم به تعامل خود ادامه دهيم، به يك موفقيت بزرگ رسيده‌ايم اما همين‌جا اضافه مي‌كنم كه تمامي نشانه‌هاي حاضر در گفت‌وگوها و مذاكرات و جريان همكاري ايران و اروپا تأكيد دارد كه مسير درستي انتخاب شده و نتيجه نهايي آن بسيار موفق و خوب خواهد بود.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید