آفتابنیوز : آفتاب: به گزارش باشگاه خبرنگاران،"غزل بدیعی" خواهر "عسل بدیعی" یادگاری که از این بازیگر به جای مانده بود برای مردم و هنرمندان در روز تشیع جنازه وی قرائت کرد.
به نام خدا
سال
92 شد و این گذر عمر چیزی است که قسمت همه ما می شود 36 سالمه و 30 دهه
گذشت با گذری بسیار 6 سال در رکود بودم، و من فسفر اما سرخوشم همانگونه که
بودم حال میتوانم مسلط باشم و ضعف درونی ام رنگ گرفته. پسری دارم گنجینه
عشق و خانواده ای مثل گوهرناب و دنیایی که هر روزش واقعه است حال انرژی
خفته ای دارم برای ورود به مرحله دیگر که تمام توانم را امسال برای شگفتی
آفرینی خواهم گذاشت و کاری میکنم که پسرم دانیال، خانواده و دوستانم به
من افتخار کنند میدانم که امسال سال من است و پروژه های بسیاری به من
پیشنهاد خواهد شد.
سال 92 شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا 36 سالم است، دهه 30 هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه 20. شش سال را در ركود بودم. حالا می توانم مسلط باشم. ضعف درونی ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد كردهام. اشتباه زیاد دیدهام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بیارزش كردم اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانوادهای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی كه هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفتهای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است كه شگفتی بیافرینم، شگفتیای كه پسرم "جانیار" و خانوادهام به آن افتخار كنند. من می دانم امسال سال من است.