سفارش ویژه رهبری به عمره‌گزاران دانشجو
* کمی از تاریخچه اعزام دانشگاهیان به عمره بگویید، این مراسم عظیم امروز ابتدا از کجا شکل گرفته است؟
سال 1375 بود که به همت حاج آقای ابوترابی، یک کاروان از دانشگاهیان تهران به مکه و مدینه اعزام شدند، سال بعد دو کاروان از دانشگاه تهران اعزام شدند و در نهایت در سال 78 با استقبال دانشجویان ستادی در نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها برای عمره دانشگاهیان تاسیس شد و چند سال بعد از آن هم ستاد عمره و عتبات دانشگاهیان شکل گرفت.
* آیا از توسعه کمی و کیفی اعزام‌ها راضی بوده‌اید؟
بله، از جهت کمی ما در سال گذشته 240 کاروان دانشجویی را به سفر عمره اعزام کردیم و از جنبه کیفی هم اقداماتی که ستاد برای عمره‌گزارانش انجام می‌دهد هیچ نهاد دیگری انجام نمی‌دهد.
* بیشتر توضیح دهید.
فعالیت‌های اجرایی و اعزام‌ها ربطی به ستاد ندارد، ما در کنار بعثه مقام معظم رهبری طراحی‌های فرهنگی و سامان‌دهی آن را بر عهده داریم. ستاد عمره قبل از سفر، حین و بعد از سفر دانشجویان عمره‌گزار را تغذیه فرهنگی می‌کند و حداقل تا دو سال بعد از سفر با آنها رابطه دارد؛ بعنوان مثال وقتی دانشجویان به شهرشان برگردند جزوه‌هایی را دریافت می‌کنند که پاسخ به شبهات القائی وهابیت در این سفر خواهد بود. با طرح‌ریزی‌های فرهنگی انجام شده سعی می‌کنیم آن حالت روحی و تغییر و تحول ایجاد شده در سفر را برای خودشان حفظ کنند و معنویت زیبایشان را به سادگی از دست ندهند. دانشجویان راه صد ساله را در عمره دانشجویی یک شبه طی می‌کنند.
* آیا روحانی کاروان‌های دانشجویی با سایر کاروان‌های عادی اعزامی به عمره تفاوت دارند؟
بله، روحانیونی که برای این سفر انتخاب می‌شوند که سواد دانشگاهی داشته باشند، حال و حوصله داشته باشند و با جوان‌ها رابطه خوبی داشته باشند. ما با کمک بعثه مقام معظم رهبری از 7000 روحانی در ارتباط با بعثه 500 نفر را انتخاب می‌کنیم که برآورده کننده اهداف و دربردارنده ملاک‌های ما باشند.
* خیلی مشتاقیم که اگر تا بحال رهبری هم صحبت و سفارشی درباره عمره دانشگاهیان داشته‌اند از زبان شما بشنویم.
یک‌بار حاج آقا محمدیان(رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های سراسر کشور) از قول رهبری به من گفتند که «این حرکت نباید کند شود و باید نواقصش برطرف شود»؛ بار دیگر هم با 15-10 نفر از دوستان برای اقامه نماز به امامت معظم له خدمت رهبری رسیدیم، پس از نماز رهبری آمدند و با همه سلام و علیکی کردند، به من که رسیدند گفتم«آقا من خادم دانشجوها هستم در ستاد عمره دانشگاهیان»؛ آقا یک آن سر جایشان ایستادند و بسیار منقلب شدند، سرشان را بالا کردند و سه بار فرمودند «خوشا بحال آنها...خوشا بحال آنها...خوشا بحال آنها» و سپس فرمودند «به دانشجویان بگویید که در این سفر روی خودسازی‌شان کار کنند.»
