آفتابنیوز : آفتاب: مدیر
شبکه اول سیما عصر امروز، دوشنبه در جمع خبرنگاران حاضر شد تا به
پرسشهایی دربارهی ویژه برنامههای انتخابات، آخرین وضعیت برنامههای زنده
شبکه اول (برنامههای «یاد خدا» و «پارک ملت») و سریالها و برنامههای
جدید این شبکه پاسخ بگوید.
به گزارش ایسنا، مهدی فرجی، مدیر شبکه
اول در نشست امروز با خبرنگاران دربارهی برگزاری مناظرهی تلویزیونی
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و اینکه آیا چنین ساختاری بار دیگر در
تلویزیون تکرار میشود؟ گفت: اگر تعداد کاندیداها محدود باشد، برگزاری
مناظرهی زنده، شدنی است.
او تاکید کرد: اگر کاندیداها از فیلتر شورای نگهبان رد شوند، آن وقت میتوان به پخش زندهی مناظرههای آنها فکر کرد.
مدیر
شبکه اول در پاسخ به پرسش دیگری دربارهی حضور مجدد فرزاد جمشیدی در
تلویزیون و اینکه مدتی است برنامهی «یاد خدا» با اجرای او متوقف شده است،
گفت: فرزاد جمشیدی میتواند در تلویزیون فعالیت داشته باشد و هیچ حکم قضایی
برای ما نیامده است.
فرجی در پایان تاکید کرد: از نظر من هیچ منعی برای حضور فرزاد جمشیدی در شبکهی اول وجود ندارد.
چرا طوری صحبت می کنی که هیچ شبه ای در کار نیست.پس دادگاه و مابقی ماجرا از کجا تا این حد جلو رفته؟
فراموش نکنیم رسانه ملی را و تاثیر اون در باور سازی اذهان.
اینجا بحثی در مورد یک شخص یا یه مجری نیست. اینجا بحث از مُبلِغ یک اعتقاد است که از زبان رسانه اصلی نظام حرف هایی را برای معتقدین و غیر معتقدین بازگو میکنه.
رعایت اخلاق فردی در یک مبلغ با رعایت اخلاق برای یک روحانی هیچ تفاوتی نمیکنه. افسوس که این مهم را نه که فراموش بلکه به بازی میگیرن.
براستی رفتار چنین افرادی را کدام مکتب اخلاقی تائید میکند؟
در باوری که مرد بداند اختیار همسر دوم ظلم بلا قید و شرط به همسر اول است اگر همه ی زعمای قوم هم جمع شوند و حکم به صحت این خواسته بدهند، باز هم تعدد همسر ظلم به شخص و شلم هم جرم است. حال همین موضوع را هم تعمیم بدهید ببینیم کجای ضلم به باور های جامعه را قانون میتواند پاسخگو باشد.
اصلا دریابیم که قانون فاقد حس و شعور است. ایا افراد جامعه و قانونگذاران هم فاقد این مهمات هستند؟
ایشان یه جرم شخصی مرتکب شده و یه جرم عمومی. جزای جرم شخصی اش به ما ربطی ندارد. آیا جرم عممیش هم بی ربط اجتماع است؟
و اینکه بلیه ای که ایشان به آن مبتلا شد مربوط به باور نداشتن آن چیزهاییست که در باور مردم فرو میکنند.
مسلما دینی که بدرد ندیای آدمها نخورد یا اشکال دارد و یا آدمها با اشکال آنرا دریافته اند.
ممون
مطمئناً بازی روزگار کمتر از بی آبرویی برایش رقم نمیزد.
فکر نمیکنم دیگر حرف های این آقا شنونده ای داشته باشد
طبق قانون عمل و عکس العمل باید ایشون رسوا میشد نه که چون کسی را اذیت کرده بود بلکه چون حرفایی که میزد را خوش باور نداشت.
این مجری درباره کسی حرف میزد که در باورای خودش هرگز نبود یا ضعیف بود. صاحب اون باور ها هم اینو به گوینده و مخاطبینش اثبات کرد