تیم ملی انگلیس که پیشتر صعودش به جام جهانی ۲۰۲۶ را قطعی کرده بود، در آخرین دیدار مرحله انتخابی موفق شد با نتیجه ۲–۰ میزبان خود، آلبانی، را شکست دهد و با حداکثر امتیاز ممکن، ۲۴ امتیاز از هشت مسابقه کسب کند. این پیروزی، نشاندهنده نظم و تجربه شاگردان توماس توخل بود که با صبوری و دقت، بازی پرتنش و پرخطای نیمه اول را به نفع خود تغییر دادند.
نیمه اول با ریتمی آشفته آغاز شد و آلبانی بارها با نفوذ از سمت چپ دفاع انگلیس فشار آورد. حضور کوانسا در نخستین بازی ملیاش و واکنشهای سریع هندرسن، مانع از باز شدن دروازه سهشیرها شد. انگلیس هم با حرکات ترکیبی بلینگام و جرد بوون و تلاش برای نفوذ از عمق، چند فرصت مناسب ساخت، اما نبود دقت کافی در پاس آخر، نیمه اول را بدون گل باقی گذاشت.
در نیمه دوم، توخل با تعویضهای هوشمندانه از جمله ورود فودن، ساکا و رشفورد، ضرباهنگ بازی را افزایش داد و مالکیت توپ را باثبات کرد. فشار مستمر انگلیس سرانجام در دقیقه ۷۴ نتیجه داد؛ کرنر ساکا، ضربه سر ناقض علیجی و هوشیاری هری کین، توپ را از مقابل استراشوشا وارد دروازه کرد. این گل ساده، اما حیاتی، نقطه عطف بازی بود.
آلبانی پس از دریافت گل، تلاش اولیه خود برای بازگرداندن نتیجه را نتوانست ادامه دهد. انگلیس با کنترل توپ و جابهجاییهای پیوسته، دفاع میزبان را تحت فشار نگه داشت و در ادامه، گل دوم از روی ارسال دقیق رشفورد و ضربه سر کین در تیر دوم به ثمر رسید. این گل ورزشگاه را به سکوت کشاند و نیمکت انگلیس را آسوده کرد.
در دقایق پایانی تنها نکته قابل توجه، مصدومیت بروخا و خروج او بود که یادآور خشونت و تلاش آلبانی برای جبران عقبافتادگی بود. با این حال، انگلیس با بلوغ، نظم و دقت، شبی دشوار را پشت سر گذاشت و با پیروزیای شیرین، صدرنشینی گروه و رکورد ۲۴ امتیازی خود را تثبیت کرد.