حق با دكتر لاريجاني است، اما...
آفتاب‌‌نیوز : 
لاريجاني در روزهاي اخير نيز ضمن محكوم كردن سازمانهاي بين المللي اظهار داشته كه رفتار غربيها با تهران بدتر از كره شمالي بوده است. ايشان به فاشيسمي اشاره مي كند كه پيشرفت فن آوري ايران را ناديده گرفته است. دكتر علي لاريجاني كه در مصاحبه ديگري نيز گفت: «كره شمالي كه گفته مي شود داراي بمبهاي هسته اي است با آژانس بين المللي انرژي اتمي هيچ مشكلي ندارد، در حالي كه ايران هر روز با مشكل جديدي مواجه است» موضوع شگفتي دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان را از رفتارهاي متفاوت آمريكا در قبال پرونده هسته اي ايران، با يكي از كارشناسان سياسي مسائل خاروميانه در ميان گذاشتيم وي در پاسخ به سؤال خبرنگار ما گفت: سخن آقاي لاريجاني، سخن كاملاً درستي است: يعني اكثر تحليل گران نيز بر اين باورند كه منطق قدرتهاي بزرگ در برابر كشورهاي مختلف به صورت دو گانه و حتي چند گانه طراحي مي شود و در شرايط و مقتضيات گوناگون ممكن است متفاوت اقدام نمايند. وي افزود: به عنوان مثال مسئله سلاحهاي هسته اي در اسرائيل و نقض حقوق بشر در اكثر كشورهاي عربي حوزه خليج فارس را ناديده مي گيرند ولي در مورد كشوري چون ايران عكس آن را عمل مي كنند و البته اين تعجب آور نيست؛ زيرا اساساً اين مسئله سياسي است و از ابتدا هم مسئولين نظام متوجه اين موضوع بودند و دقيقاً به همين علت بود كه براي جلوگيري از بحران و كاهش حجم حملات تبليغي گزينه اروپا انتخاب شده بود. اين كارشناس مسائل خاورميانه در ادامه سخنانش درخصوص اين سؤال كه چرا آمريكا در مواجه با ايران بسيار بدتر (به تعبير آقاي لاريجاني) از كره شمالي با ايران برخورد مي كند اظهار داشت: «مقامات آمريكايي همواره كوشيده اند ايران را خطرناك تر از كره شمالي جلوه دهند، بي آنكه بگويند دليل اين امر، موقعيت ويژه ايران در منطقه است كه بيشتر از كره شمالي مي تواند منافع آمريكا را تهديد كند.» وي در ادامه سخانش گفت: «جالب است كه در اين مورد به اظهارات ريچارد آرميتاژ معاون سابق وزير امورخارجه آمريكا اشاره كنم. زيرا وي در يكي از سخنانش در مورد ايران گفته بود: «مقايسه با كره شمالي، متقاعد كردن ايران از طريق مذاكره براي رها كردن برنامه سلاحهاي هسته اي امري بسيار دشوار است. آرميتاژ گفته بود: آرزوي بازيگري و داشتن نقش در صحنه هاي بزرگ بين المللي در فكر اكثر ايرانيان جاي دارد. بنابراين ايرانيها در زمينه از بين بردن برنامه هسته اي خود مردماني سرسخت تر از كره شمالي مي باشند.»
اين كارشناس در ادامه سخنانش به خبرنگار آفتاب گفت: «در حالي كه آمريكاييها از سالها پيش در مذاكرات هسته اي با كره شمالي حضور دارند، ولي از حضور در مذاكرات هسته اي ايران و اروپا اجتناب كرده اند و حتي نومحافظه كاران اميدوار بودند تا زمينه هاي شكست مذاكرات هسته اي ايران و اروپا فراهم شود تا بدين وسيله زمينه براي تهديد جلو دادن ايران براي امنيت بين المللي فراهم شود. چيزي كه به نظر من اين روزها با كم دقتيهاي تيم جديد هسته اي، متأسفانه محقق شده است.»
وي در پاپان گفت: «پرسش اساسي به نظر من اين است كه اگر كره شمالي هم در منطقه حساسي چون خاورميانه قرار داشت، آيا آمريكا باز هم اين گونه با اين كشور برخورد مي كرد؟ واضح است كه يكي از دلايل مداراي آمريكا با كره شمالي اين است كه اين كشور تهديدي براي اسرائيل محسوب نمي شود واين نشان دهنده ي ميزان نفوذ لابي يهودي در تصميمات دستگاه سياستگذاري خارجي در رابطه با فعاليتهاي هسته اي ايران است. بنابراين به اعتقاد بنده با تحليل دقيق تر مسائل پيراموني و مسائل حساس و حياتي كشور، مي توان به ريشه اين تفاوتها پي برد. البته من فكر مي كنم تأكيد زياد روي اين تفاوتها مي تواند مصرف داخلي خوبي داشته باشد، امّا در كار ديپلماسي، چندان نقشي ايفاء نمي كند؛ بلكه مهم آن است كه با درك اين تفاوتها، ما بايد سمت گيرهاي دقيق تري به ديپلماسي خود بدهيم.»
لاريجاني در روزهاي اخير نيز ضمن محكوم كردن سازمانهاي بين المللي اظهار داشته كه رفتار غربيها با تهران بدتر از كره شمالي بوده است. ايشان به فاشيسمي اشاره مي كند كه پيشرفت فن آوري ايران را ناديده گرفته است. دكتر علي لاريجاني كه در مصاحبه ديگري نيز گفت: «كره شمالي كه گفته مي شود داراي بمبهاي هسته اي است با آژانس بين المللي انرژي اتمي هيچ مشكلي ندارد، در حالي كه ايران هر روز با مشكل جديدي مواجه است» موضوع شگفتي دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان را از رفتارهاي متفاوت آمريكا در قبال پرونده هسته اي ايران، با يكي از كارشناسان سياسي مسائل خاروميانه در ميان گذاشتيم وي در پاسخ به سؤال خبرنگار ما گفت: سخن آقاي لاريجاني، سخن كاملاً درستي است: يعني اكثر تحليل گران نيز بر اين باورند كه منطق قدرتهاي بزرگ در برابر كشورهاي مختلف به صورت دو گانه و حتي چند گانه طراحي مي شود و در شرايط و مقتضيات گوناگون ممكن است متفاوت اقدام نمايند. وي افزود: به عنوان مثال مسئله سلاحهاي هسته اي در اسرائيل و نقض حقوق بشر در اكثر كشورهاي عربي حوزه خليج فارس را ناديده مي گيرند ولي در مورد كشوري چون ايران عكس آن را عمل مي كنند و البته اين تعجب آور نيست؛ زيرا اساساً اين مسئله سياسي است و از ابتدا هم مسئولين نظام متوجه اين موضوع بودند و دقيقاً به همين علت بود كه براي جلوگيري از بحران و كاهش حجم حملات تبليغي گزينه اروپا انتخاب شده بود. اين كارشناس مسائل خاورميانه در ادامه سخنانش درخصوص اين سؤال كه چرا آمريكا در مواجه با ايران بسيار بدتر (به تعبير آقاي لاريجاني) از كره شمالي با ايران برخورد مي كند اظهار داشت: «مقامات آمريكايي همواره كوشيده اند ايران را خطرناك تر از كره شمالي جلوه دهند، بي آنكه بگويند دليل اين امر، موقعيت ويژه ايران در منطقه است كه بيشتر از كره شمالي مي تواند منافع آمريكا را تهديد كند.» وي در ادامه سخانش گفت: «جالب است كه در اين مورد به اظهارات ريچارد آرميتاژ معاون سابق وزير امورخارجه آمريكا اشاره كنم. زيرا وي در يكي از سخنانش در مورد ايران گفته بود: «مقايسه با كره شمالي، متقاعد كردن ايران از طريق مذاكره براي رها كردن برنامه سلاحهاي هسته اي امري بسيار دشوار است. آرميتاژ گفته بود: آرزوي بازيگري و داشتن نقش در صحنه هاي بزرگ بين المللي در فكر اكثر ايرانيان جاي دارد. بنابراين ايرانيها در زمينه از بين بردن برنامه هسته اي خود مردماني سرسخت تر از كره شمالي مي باشند.» اين كارشناس در ادامه سخنانش به خبرنگار آفتاب گفت: «در حالي كه آمريكاييها از سالها پيش در مذاكرات هسته اي با كره شمالي حضور دارند، ولي از حضور در مذاكرات هسته اي ايران و اروپا اجتناب كرده اند و حتي نومحافظه كاران اميدوار بودند تا زمينه هاي شكست مذاكرات هسته اي ايران و اروپا فراهم شود تا بدين وسيله زمينه براي تهديد جلو دادن ايران براي امنيت بين المللي فراهم شود. چيزي كه به نظر من اين روزها با كم دقتيهاي تيم جديد هسته اي، متأسفانه محقق شده است.»
وي در پاپان گفت: «پرسش اساسي به نظر من اين است كه اگر كره شمالي هم در منطقه حساسي چون خاورميانه قرار داشت، آيا آمريكا باز هم اين گونه با اين كشور برخورد مي كرد؟ واضح است كه يكي از دلايل مداراي آمريكا با كره شمالي اين است كه اين كشور تهديدي براي اسرائيل محسوب نمي شود واين نشان دهنده ي ميزان نفوذ لابي يهودي در تصميمات دستگاه سياستگذاري خارجي در رابطه با فعاليتهاي هسته اي ايران است. بنابراين به اعتقاد بنده با تحليل دقيق تر مسائل پيراموني و مسائل حساس و حياتي كشور، مي توان به ريشه اين تفاوتها پي برد. البته من فكر مي كنم تأكيد زياد روي اين تفاوتها مي تواند مصرف داخلي خوبي داشته باشد، امّا در كار ديپلماسي، چندان نقشي ايفاء نمي كند؛ بلكه مهم آن است كه با درك اين تفاوتها، ما بايد سمت گيرهاي دقيق تري به ديپلماسي خود بدهيم.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید