احمد توکلی:8سال پیش احمدی نژاد گفت در کابینه ام ژنرال نمی خواهم
وی ادامه داد: از نظر سیاست داخلی به حمدالله از ثبات برخورداریم، ولی کشمکش‌های سیاسی و بقایای حوادث 88 و نیز مسائل انتخابات جاری دلخوری‌های زیادی را در درون جامعه شکل داده که شاید با تسامح بتوان از آن به گسست یاد کرد.
نماینده مردم تهران،ری و اسلام‌شهر در خانه ملت اظهار داشت: از نظر اجتماعی لااقل گسست بین نسلی، قانون‌شکنی و شکاف طبقاتی با عوارض بیشمار آن پیش چشم ماست. از حیث فرهنگی در کنار توفیقات برجسته علمی، فنی و هنری و نیز جلوه‌های اخلاق و فداکاری رواج ریا، دروغ و تزویر آزاردهنده است.
توکلی خاطرنشان کرد: در عرصه سیاست خارجی مقاومت بر حق مردم و نقش فزاینده ایران در منطقه قابل انکار نیست ولی تحریم‌های ظالمانه عرصه را بر مردم تنگ می سازد البته افراط و تفریط بعضی مسئولان در افزایش هزینه‌های تحریم موثر بوده است.
وی ادامه داد: دیوانسالاری دولتی به دلیل ساختارشکنی‌ها و هنجارشکنی‌های مخرب سال‌های اخیر و رواج فساد سیستمی اداره کشور را دشوار کرده است.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در چنین شرایطی باید به چه کسی رای داد، اظهار داشت: به نامزدی رای دهید که تحلیل درستی از رویکردها و کارکردهای دولت‌های پیش از خود به ویژه دولت فعلی داشته باشد. به عنوان نمونه رویکردهای دولت فعلی از جمله عدالتخواهی، استقلال‌طلبی و مردم‌گرایی همه مطلوب بود، ولی اکثر کارکردها در جهت دیگری سیر کرد و رویکردها در دولت دهم تغییرات منفی داشت.
توکلی خاطرنشان کرد: نامزدها باید با صراحت بگویند با کدام رویکردها و کارکردهای دولت سازندگی اصلاحات و احمدی‌نژاد موافق و با کدام یک مخالفند تا معلوم شود در صورت صدارت با مردم و کشور چه می‌کنند و در این مسیر تعصبات و انصاف نامزدها ارزیابی می‌شود.
وی افزود: رئیس‌جمهور باید صادقانه به نظام وفادار و معتقد به ولایت فقیه و در عین حال صاحب‌نظری با استقلال رای باشد که خود مسئولیت کارهایش را بر عهده بگیرد و باری را که خود باید به دوش بکشد بر گردن رهبری یا دیگر ارکان نظام نیندازد. از سوی دیگر رئیس‌جمهور علاوه بر رجل سیاسی و مذهبی بودن باید فردی مجرب در مدیریت کلان باشد. نامزدهایی که از چنین تجربه‌ای بی‌بهره‌اند یا حتی کسانی که مدیر ستادی بودند و تجربه‌ای از پیچیدگی‌های مدیریت سخت نیندوخته‌اند قادر نخواهند بود کشور را آنهم پس از آسیب سال‌های اخیر اداره کند؛ چه رسد به آنکه تحول ایجاد کند. ما رئیس‌جمهوری را می‌خواهیم که اوضاع را جمع کند و کارنامه‌ای ملموس داشته باشد.
توکلی با بیان اینکه مهمترین دغدغه ملت مشکلات معیشتی است، تصریح کرد: عوامل متعدد و پیچیده‌ای وضع را به اینجا کشیده است، مردم خوب ما در انتهای زنجیره تلخی میوه این فرایند را به شکل از دست دادن قدرت خرید‌شان، کاهش عجیب ارزش پس‌اندازشان، بیکاری جوانان تحصیلکرده و ازدواج آنها، بیکاری نان‌آور خانواده‌شان و فشارهای سخت مسکن و مواردی از این دست می‌چشند. ولی ساده‌انگاری و داده وعده حل مشکلات به شکل ضربتی و سریع یا نشانه فقدان دانش اقتصاد است یا حاکی از سیاسی‌کاری و مردم‌فریبی.
عضو کمیسیون بودجه مجلس اظهار داشت: نامزدهای بی‌تجربه یا کم‌تجربه را به کنار بگذارید، حتی مجربان آنها علامه دهر نیستند و باید گروهی کار کنند. اصل 60 قانون اساسی اعمال قوه مجریه را وظیفه رئیس‌جمهور و وزرا می‌دانند؛ یعنی قوه مجریه به ریاست رئیس‌جمهور با جمعی از سیاست‌مداران مجرب تشکیل می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: در سال 84 به آقای احمدی‌نژاد پیشنهاد دادم که 3 نفر از رقبای باتجربه‌اش را برای عضویت در کابینه دعوت کند ابتدا پذیرفت اما بعد پیغام داد که من در دولت ژنرال نمی‌خواهم و بعد دیدید چه شد. حالا هم باید معلوم شود هر نامزدی با چه کسانی می‌خواهد کشور را اداره کند تا مردم بدانند سکانداران قوه مجریه در کنار ناخدای دولت قرار می‌گیرند چند مرده حلاجند. هر نامزدی باید معاون اول، رئیس کل بانک مرکزی، معاون برنامه‌ریزی، وزیر کشور، وزیر خارجه و وزیر اقتصاد خود را پیش از روز رای‌گیری مشخص و اعلام کنند. اگر نامزدی نتواند 6 همکار خود را پیش از رای‌گیری معرفی کند، باید شک کرد که او قادر به اصلاح امور باشد. چون احتمالا ژنرال و افسر ارشد که هیچ، افسر جزء هم نخواهد داشت باید به درجه‌دار و سرباز تن دهد، چنانکه احمدی‌نژاد چنین کرد.
به گزارش فارس،توکلی اظهار داشت: نامزدها باید به جای ردیف کردن طولانی اهداف خوب در هر حوزه یکی دو دغدغه اصلی خود را مطرح کنند و به صراحت بگویند که با چه راهکارها و سیاستی به دنبال رفع آن دغدغه‌ها خواهد بود. به عنوان نمونه روشن و صریح بگویند که با بازار ارز چه می‌کنند، با نرخ ارز چه طور. هدفمندی را چگونه هدایت می‌کنند؟ با یارانه نقدی چه خواهند کرد؟ تولید را چگونه سر و سامان خواهند داد. در دوران دو سه ساله رکود از مستضعفان جامعه چگونه حمایت می‌کنند. دقیقا با فساد اقتصادی چه برخوردی خواهند کرد که در عرصه سیاسی به روشنی ابراز کنند که با آزادی رسانه‌ها چه می‌کنند؟ نظرشان درباره تحزب چیست؟ یا برای نجات بودجه دولت از نفت چه خواهند کرد.
