شکستن آیینه شب های برره خطاست
آفتاب‌‌نیوز : 
این سریال عمده تلاش را بر نقد عادت هایی متمرکز کرده که به غلط «سنت» خوانده می شوند و چون از هیچ بنیان اعتقادی و اصول اخلاقی روشن برخوردار نیستند، در بازار مکاره عافیت طلبی های روزمره، به راحتی معامله می شوند.
در این حال تبعات تأکید بر استمرار چنین عادت هایی موجب شده، برخی افراد برای عبور از سختی های زندگی به ریا کاری ها، دروغگویی ها و زیر پا گذاشتن بسیاری از اصول اعتقادی خود تن دهند. در واقع عادت های غلط و بی جراتی در دفع آنها بسیاری از ما را در چرخه یی از رفتار شبیه به هم (اگر چه با رنگ و لعاب های متفاوت) گرفتار دایم کرده است.
رفتار مردم روستای «برره» به تعبیری بازتابی از رفتاری است که ما هر روز شاهدش هستیم و بسا بارها و بارها مرتکب آن می شویم و حالا که آن را در قالب طنز می بینیم، گل خنده بر لبهایمان می شکفد و بی انصافی است اگر نگوییم ممکن است بعضی اوقات خود را شبیه مردمانش ببینیم.
پخش سریال «شب های برره» در نوع خود اقدامی جسورانه است که رسانه ملی بنا بر وظیفه اش که همان آموزش رفتار عمومی است، به آن دست زده و باید که مورد تقدیر قرار گیرد؛ همچنانکه دست اندرکاران این سریال بابت نگاه ژرفشان به اجتماع خود قابل تحسین هستند. اما در این میان آنچه جای نگرانی دارد، برخی کم حوصلگی ها و کم طاقتی ها در انتقاد پذیری است. این امر بویژه هنگامی ملموس تر می شود که هنرمندی، نویسنده یی و خلاصه هر دردمند اجتماعی بخواهد بدون رودربایستی و تعریف و تمجیدهای «پاچه خوارانه» به نقد رفتار مردم جامعه خود همت کند؛ چرا؟ چون عادت کرده ایم که همیشه وقتی از جامعه خود سخن می گوییم «گل و بلبل» یادمان نرود و همه چیز را همانگونه که هست خوب و بی عیب برشمریم. در حالی که هر جامعه یی محتاج نقد است؛ باید زنگارهای نشسته بر رفتارش را که به دلیل عادت ها، پایدار شده بزداید و میان آنچه باید باشد و آنچه هست، تفاوت قایل شود.
کار ویژه سریال « شب های برره» حمله به عادت هایی است که به غلط نزد بسیاری «سنت» خوانده می شود و چه هزینه ها که ممکن است جامعه ما به دلیل استمرار همان عادت ها متحمل شود. سریال برره همانگونه که سازندگانش در بیانیه اخیر خود و در پاسخ به منتقدان گفته اند، تقبیح چاپلوسی و تملق گویی است؛ نهی از دورویی و دوگانگی در رفتار و روابط اجتماعی؛ نفی سودجویی و منفعت طلبی های حرام است؛ تمییز میان سنت و عادت هایی که به نام سنت جعل شده اند، نفی برخی باورهای غلط مثل بسته شدن عقد دختر عمو و پسر عمو در آسمان ها و خلاصه نفی همه عادت هایی است که یک جامعه مستعد برای پیشرفت را دچار ایستایی مزمن می کند.
تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر کاری جز این نباید بکند و چه خوب که این شیوه در قالب طنز پرجاذبه انجام شود. در اینجا ممکن است برخی بگویند که لهجه این سریال با لهجه برخی از مردم عزیز کشورمان نزدیک یا برخی بگویند این سریال دارای بد آموزی هایی است؛ مثل آنچه که این روزها از مدل «دعواهای برره یی» در مدارس دیده شده است.
در پاسخ به این انتقادها، علاوه بر سر تعظیم فرود آوردن مقابل همه مردم ایران باید خاطرنشان کرد که یک رسانه ارتباطی برای دادن پیام خود به مردم، آن هم در قالب طنز از ابزارهای خاص خود بهره می برد؛ ممکن است این ابزار گاهی به من، تو و یا دیگری شبیه باشد، ولی مهم نفس پیام است که همه ما را مخاطب قرار داده است. همچنین بدآموزی های این سریال اگر مثل آن چیزی است که در «دعوای برره یی» نمود یافته، باز ایراد را باید در خودمان جستوجو کنیم که چرا میان این همه پیام سریال طنز پر مخاطب «شب های برره» فقط دعوایشان را به سرعت به عادت هایمان اضافه کرده ایم؟
خوب است در جامعه خود، انتقاد و انتقادپذیری را جایگزین عادتی کنیم که اصرار به سرشار از گل و بلبل نشان دادن همه چیز دارد.
این سریال عمده تلاش را بر نقد عادت هایی متمرکز کرده که به غلط «سنت» خوانده می شوند و چون از هیچ بنیان اعتقادی و اصول اخلاقی روشن برخوردار نیستند، در بازار مکاره عافیت طلبی های روزمره، به راحتی معامله می شوند.در این حال تبعات تأکید بر استمرار چنین عادت هایی موجب شده، برخی افراد برای عبور از سختی های زندگی به ریا کاری ها، دروغگویی ها و زیر پا گذاشتن بسیاری از اصول اعتقادی خود تن دهند. در واقع عادت های غلط و بی جراتی در دفع آنها بسیاری از ما را در چرخه یی از رفتار شبیه به هم (اگر چه با رنگ و لعاب های متفاوت) گرفتار دایم کرده است.
رفتار مردم روستای «برره» به تعبیری بازتابی از رفتاری است که ما هر روز شاهدش هستیم و بسا بارها و بارها مرتکب آن می شویم و حالا که آن را در قالب طنز می بینیم، گل خنده بر لبهایمان می شکفد و بی انصافی است اگر نگوییم ممکن است بعضی اوقات خود را شبیه مردمانش ببینیم.
پخش سریال «شب های برره» در نوع خود اقدامی جسورانه است که رسانه ملی بنا بر وظیفه اش که همان آموزش رفتار عمومی است، به آن دست زده و باید که مورد تقدیر قرار گیرد؛ همچنانکه دست اندرکاران این سریال بابت نگاه ژرفشان به اجتماع خود قابل تحسین هستند. اما در این میان آنچه جای نگرانی دارد، برخی کم حوصلگی ها و کم طاقتی ها در انتقاد پذیری است. این امر بویژه هنگامی ملموس تر می شود که هنرمندی، نویسنده یی و خلاصه هر دردمند اجتماعی بخواهد بدون رودربایستی و تعریف و تمجیدهای «پاچه خوارانه» به نقد رفتار مردم جامعه خود همت کند؛ چرا؟ چون عادت کرده ایم که همیشه وقتی از جامعه خود سخن می گوییم «گل و بلبل» یادمان نرود و همه چیز را همانگونه که هست خوب و بی عیب برشمریم. در حالی که هر جامعه یی محتاج نقد است؛ باید زنگارهای نشسته بر رفتارش را که به دلیل عادت ها، پایدار شده بزداید و میان آنچه باید باشد و آنچه هست، تفاوت قایل شود.
کار ویژه سریال « شب های برره» حمله به عادت هایی است که به غلط نزد بسیاری «سنت» خوانده می شود و چه هزینه ها که ممکن است جامعه ما به دلیل استمرار همان عادت ها متحمل شود. سریال برره همانگونه که سازندگانش در بیانیه اخیر خود و در پاسخ به منتقدان گفته اند، تقبیح چاپلوسی و تملق گویی است؛ نهی از دورویی و دوگانگی در رفتار و روابط اجتماعی؛ نفی سودجویی و منفعت طلبی های حرام است؛ تمییز میان سنت و عادت هایی که به نام سنت جعل شده اند، نفی برخی باورهای غلط مثل بسته شدن عقد دختر عمو و پسر عمو در آسمان ها و خلاصه نفی همه عادت هایی است که یک جامعه مستعد برای پیشرفت را دچار ایستایی مزمن می کند.
تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر کاری جز این نباید بکند و چه خوب که این شیوه در قالب طنز پرجاذبه انجام شود. در اینجا ممکن است برخی بگویند که لهجه این سریال با لهجه برخی از مردم عزیز کشورمان نزدیک یا برخی بگویند این سریال دارای بد آموزی هایی است؛ مثل آنچه که این روزها از مدل «دعواهای برره یی» در مدارس دیده شده است.
در پاسخ به این انتقادها، علاوه بر سر تعظیم فرود آوردن مقابل همه مردم ایران باید خاطرنشان کرد که یک رسانه ارتباطی برای دادن پیام خود به مردم، آن هم در قالب طنز از ابزارهای خاص خود بهره می برد؛ ممکن است این ابزار گاهی به من، تو و یا دیگری شبیه باشد، ولی مهم نفس پیام است که همه ما را مخاطب قرار داده است. همچنین بدآموزی های این سریال اگر مثل آن چیزی است که در «دعوای برره یی» نمود یافته، باز ایراد را باید در خودمان جستوجو کنیم که چرا میان این همه پیام سریال طنز پر مخاطب «شب های برره» فقط دعوایشان را به سرعت به عادت هایمان اضافه کرده ایم؟
خوب است در جامعه خود، انتقاد و انتقادپذیری را جایگزین عادتی کنیم که اصرار به سرشار از گل و بلبل نشان دادن همه چیز دارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید