آفتابنیوز : آفتاب: «حضرت آقای لئونید برژنف، صدر هیأت رئیسه کشور اتحاد جماهیر شوروی»؛ این عنوان مخاطب نامه تشکر روحالله الموسوی الخمینی به برژنف رهبر شوروی در ۲۵ بهمنماه ۱۳۵۹ به سبب پیام تبریک وی برای دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در ایران است، در حالی که شوروی کمونیستی از دو سال پیش از آن به کشور مسلمان افغانستان هم حمله کرده بود.
«حضرت آقای برژنف» در دیگر نامهها و پیامهای امام راحل نیز آمده است ولی متن پیام همواره جایی برای اعلام مواضع رهبری انقلاب اسلامی مردم ایران هم داشته است. امام راحل در همین نامه به برژنف مینویسد: «همانگونه که متذکر شدهاید، ما نیز به سهم خود پیوسته خواهان روابط دوستانه فیمابین همه ملتهای جهان با حفظ استقلال و احترام متقابل بوده و آزادی کامل ملتهای تحت ستم و رنجدیده را از خدای تعالی مسئلت دارم.»
در خرداد همان سال و در جواب تلگراف برژنف برای تبریک شصتمین سالگرد برقراری روابط سیاسی ایران و مسکو، تاکید میشود: «ضمن ابراز احترام متقابل امید است به همانگونه که در پیام خود آرزو کردهاید احترام به حق حاکمیت ملتها و تمامیت ارضی کشورها و عدم مداخله در امور دیگران پیوسته مورد توجه شما و سایر رهبران جهان باشد.»
سی و چند سال بعد از ارائه این الگوی رعایت احترام به مقامات کشورهای دیگر در هنگام اعلام و نوشتن مواضع جمهوری اسلامی توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی، سخنگوی وزارت خارجه ضمن رعایت ادب دیپلماتیک در پاسخ به سوال یک خبرنگار مبنی بر اینکه واکنش دولت ایران در رابطه با تولد فرزند نوه ملکه انگیس و اینکه آیا این میتواند تحولی را در روابط ایران و انگلیس ایجاد کند، پاسخ میدهد که البته ما تبریک میگوییم اما مسائل بین ایران و انگلستان بسیار پیچیدهتر و فراتر از این است که با موارد اینچنینی بتواند حل و فصل شود.
هر خواننده عاقلی میداند که بخش اصلی پاسخ سخنگوی وزارت خارجه این بوده است که «مسائل بین ایران و انگلستان بسیار پیچیدهتر و فراتر از این است که با موارد اینچنینی بتواند حل و فصل شود.»
مجموعهای از موضعگیریهای مخالف علیه سخنگوی وزارت خارجه در رسانهها و نیز از جانب بعضی نمایندگان مجلس بعد از این سخنان صورت گرفته است که مرور آن نشاندهنده دو مشکل است؛ نخست مشکل کسانی است که از سخنگوی وزارت خارجه انتظار دارند به جای لحن مودبانه اما جدی و در چارچوب منافع ملی و سیاستهای نظام، لحنی پرخاشگرانه و خلاف جایگاه کشور داشته باشد. این افراد تقریبا همانهایی هستند که از وزیر خارجه انتظار داشتند با مقامات بحرینی دیدار نکند و یا آنها را به ایران دعوت نکند، غافل از اینکه همین دیدارها معقولترین راه برای تاثیرگذاری بر آنهاست.
به گزارش ایسنا به نقل از تابناک، مشکل دوم و جدیتر از آن کسانی است که از سخنان دیگران تنها بخشی را میشنوند یا تنها بخشی را برای دیگران نقل میکنند که بعضی نمایندگان مجلس و صدا و سیما از این جملهاند. متن سخنان عراقچی نشان میدهد که عراقچی ضمن تبریکی کوتاه و مودبانه، تاکید کرده است که «مسائل بین ایران و انگلستان بسیار پیچیدهتر و فراتر از این است که با موارد اینچنینی بتواند حل و فصل شود.» سوال این است که چند درصد آنهایی که به سخنگوی وزارت خارجه حمله کردند متن کامل پاسخ وی را شنیده بودند؟ متاسفانه اظهار نظرهای زیادی از بعضی مقامات و فعالان سیاسی در مورد مسائل مختلف وجود دارد که نشان میدهد آنها در مورد مسائلی اظهار نظر میکنند که از آن اطلاع دقیقی ندارند!