گردشگری در شرایط کرونائی و پساکرونا
کیومرث افشاریان: صنعت گردشگری و توریسم یکی از حوزه‌های مؤثر در رونق اقتصاد کشور‌ها است. همچنین این صنعت نقش به سزایی در دوستی و آشنایی بینافرهنگی مردم در سطح ملی و بین‌المللی دارد. طبق گزارش سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) گردش مالی این بخش –پیش از کرونا- پس از نفت و پتروشیمی جزء پرسودترین بازار‌ها محسوب می‌شد و چیزی حدود ۹% کل تجارت جهانی را دربر می‌گیرد.
در بسیاری از کشور‌های پیشرفته، گردشگری یک سوم GDP آن‌ها را تشکیل می‌دهد که این امر به ما یادآور می‌شود که در ایران با وجود ظرفیت‌های عظیم در این بخش، راه زیادی برای رشد و شکوفایی این صنعت پیش روی داریم.
کرونا، این میهمان ناخوانده‌ی جهان
حدود دوسال است که بیماری کووید ۱۹ بسیاری از مناسبات و فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی ما را دگرگون کرده است. ظهور این بیماری به بسیاری از کسب و کار‌های رایج که به حضور فیزیکی انسان (به ویژه صنعت گردشگری) نیاز داشت، آسیب‌های جدی رساند. در ابتدای این همه‌گیری برای بسیاری پیش‌بینی شرایط آینده غیرممکن بود. اما اندکی بعد شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی برای ادامه‌ی زیست خود در دوران کرونا ناچار به سازگاری و تطابق امکانات با این شرایط جدید شدند که صنعت گردشگری نیز از این امر مستثنئ نبود.
گردشگری در شرایط کرونائی و پساکرونا
صنعت گردشگری یکی از آن حوزه‌هایی که بیشترین آسیب را از ورود کرونا به کشور تجربه کرد و با تعطیلی‌های گسترده رونق اقتصادی آن به شدت کاسته شد و تا مرز نابودی پیش رفت. اما پس از اینکه انسان توانست تا حدی این بیماری را بشناسد و راهکار‌های مقابله با آن را بیابد، بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی از سرگرفته شد و این صنعت نیز- هرچند نه مثل قبل- دوباره جان گرفت. این بحران در واقع مجالی برای بازاندیشی، بهینه‌سازی و تغییر روش‌های جاری در این حوزه بود. همانطور که می‌دانید با توجه به ماهیت زنجیروار صنعت گردشگری و در هم‌تنیدگی آن با سایر صنایع (از جمله حمل و نقل، صنایع غذایی، هتل‌داری، تفریحات ورزشی و محیط زیست و...) در صورت هرگونه تغییری در فرآیند‌ها و سیاست‌های گردشگری سایر حوزه‌های نیز به سرعت دستخوش تغییر خواهندشد، لذا هرگونه تصمیم‌گیری در این باره باید با ملاحظات بیشتری همراه باشد.
