آفتابنیوز : آفتاب: به گزارش خبرآنلاین، آیت الله مظاهری در این پیام، اعتدال را اصل تمام تعالیم الهی خواند و گفت: این فضیلت انسان ساز را باید در سه ساحت فکر و اندیشه، احساسات و هیجانات دینی و مذهبی و رفتار و عمل تثبیت نماییم.
پیام حضرت آیت الله مظاهری بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
برگزاری پنجمین همایش ادیان توحیدی در اصفهان، شهر همزیستی و تقریب ادیان آسمانی، مایه خوشوقتی است و اهتمام دبیرخانه ادیان توحیدی و مسئولان محترم آن برای استمرار این نشست سالیانه در دهه فرخنده فجر انقلاب اسلامی، ستودنی و شایسته تقدیر است.
پیامبران الهی- که والاترین راهنمایان راستین بشریت به صلاح و سداد بوده اند با دعوت به نقاط مشترک آیین های توحیدی، همه مومنان به ادیان خداوندی را به سوی وحدت کلمه و اتحاد و انسجام فراخوانده اند و در واقع بر این نکته با اهمیت، انگشت تاکید نهاده اند که متدینان و خداباوران باید در اهداف مشترک خود، متحد گردند و آن را پایه ای برای پیشبرد سایر آرمان های همگانی انسانی و اجتماعی قرار دهند.
بی شک این جهت گیری مقدس و همراه با تاکید انبیا الهی، وقتی تحقق خواهد یافت که فضای دینی و رویکرد مومنان بر پایه اعتدال استوار گردد، چرا که بزرگترین آسیب وحدت و موثرترین مانع انسجام، افراط گرایی و روحیه تعصب خشک دینی است.
اعتدال که موضوع نشست حاضر است، اصل محیط بر تمام تعالیم الهی است و از این جهت یک اصل مشترک بین الادیانی به شمار می رود.
پشتوانه این اصل اساسی، هم دین و تعلیمات رهبران دینی یعنی پیامبران عظیم القدر است و هم عقل که پیامبر درونی یکایک انسان هاست، بر این اصل با اهمیت دلالت می نماید.
امام علی بن ابی طالب«سلام الله علیه» که بیان بلند و سخن پر آوازه او برای همه دین باوران، شنیدنی و آموزنده است تصریح می فرماید: اعتدال و راه میانه، مسیر مستقیمی است که کتاب مقدس خداوند و آثار نبوت بر این راه بی انحراف، پرتوافکن شده است و افراط و تفریط، عین گمراهی و ضلالت است: «الیمینُ و الشمالُ مضلهُ وَ الطریقُ هِیَ الجادةَ علیها باقی الکِتاب و آثارُ النبوة» چنانچه خود آن بزرگوار در کلام بلند دیگری به پشتوانه عقلی اعتدال نیز تصریح کرده و چنین می فرماید: «لا تریَ الجاهلَ إلا مفرطاً أو مفرَطاً» این سخن والا نشان می دهد که ریشه اعتدال در عقل و عقلانیت است و افراط گرایی و تفریط گرایی، از نقطه مقابل آن یعنی جهل و جهالت ، نشات گرفته و نشانه ی بارز سفاهت و بی خردی است.
اکنون مهم آن است که بدانیم برای رسیدن به اعتدال چه باید کرد و راه دستیابی به این فضیلت مهم کانون توجه مشترک همه پیام آوران و نقطه التقاء ادیان توحیدی است، چیست؟
بی شک برای نهادینه شدن واقعی این فضیلت انسان ساز، باید آن را در سه ساحت با اهمیت، تثبیت نماییم:
ساحت نخست، فکر و اندیشه است، باید پیش از هر چیز، اعتدال را از حیث نظری بپذیریم و نظراً بدان معتقد باشیم. بسیاری از معضلات کنونی متدینان در مقام عمل، خصوصاً مشکلات و آسیب های اجتماعی و ملی، ریشه در اشکالات نظری و فکری ما دارد و تا این جهت، اصلاح نشود امید اصلاح در مقام عمل بیهوده است. ما باید اولاً و به طور حقیقی از منظر فکری و عقیدتی، به اعتدال معتقد باشیم تا سپس بتوانیم عملکرد خود را بر اساس این رویکرد تنظیم نماییم.
ساحت دوم، احساسات و عواطف و هیجانات دینی و مذهبی است که باید فضیلت اعتدال بر آن محیط و حاکم شود. امروز برخی از تعصبات بی جا و سفیهانه که به نام ادیان و مذاهب، توجیه و تحکیم می شود، بلای جان انسان های بی پناه شده است. نمونه آن رفتارهای نفرت انگیز تکفیری ها و همچنین خشونت های تمام نشدنی صهیونیست ها ست که دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد. عرصه عواطف و احساسات، خصوصاً هیجانات سیاسی باید به وسیله فضیلت اعتدال تنظیم شود تا از مسیر صحیح، به راه گمراهی منحرف نگردد.
و بالاخره سومین ساحت، ساحت عمل و رفتار ماست که باید به زیور فضیلت اعتدال، مزین گردد تا بشریت را به سوی خود جذب نماید.
بی شک، نقش رهبران و عالمان ادیان برای تثبیت این فضیلت حیات بخش در همه این ساحت های سه گانه، نقشی کاملا موثر و حتی بی بدیل است. باید همت و اهتمام امروز پیشروان ادیان، مصروف تحکیم نظری و عملی اعتدال گرایی شود تا بشریت، طعم شیرین زندگی همرا با مسالمت و امنیت و امید و آزادی و صلح را بچشد و در سایه سار ادیان توحیدی به سر منزل سعادت نایل گردد. به امید آن روز. توفیقات شما عزیزان را خواستارم و از تلاش های شما برای تقریب ادیان توحیدی سپاس گذاری می کنم.