پازل یک محمود

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: پوریا علیرضا: «شما سکوت را به من نشان دهید، من آن­را خواهم شکست. سکوت کجا بوده؟ من سخنگوی خودم هستم نه سخنگوی دیگران» اینها آخرین و جدیدترین اظهارنظر رئیس جمهور سابق ایران است که مراسم ختم آیت الله ابطهی در دانشگاه امام صادق به زبان آورده است. آنجا که در پاسخ به چرایی سکوت پیشه کردنش، با رویکردی نه چندان متفاوت با گذشته، به استقبال خبرنگاران می­رود و به آنان یادآور می­شود که سکوتی در کار نبوده است و او در مقاطع مختلف، نظرات خود را نسبت به وضعیت کشور منعکس کرده است. اما سوال اینجاست احمدی نژاد به دنبال چیست و پس از کنار رفتن از قدرت، چه در مغز او می­گذرد. برای حصول به پاسخ این سوال، باید ابتدا مروری به واکنش­ها و اظهارنظرهای چند ماهه اخیر او، پس از کنار رفتن از قدرت انجام داد تا شاید دریابیم، سکوتی در کار نبوده است.

آخرین واکنش­های یک رئیس جمهور سابق

سخنانی که احمدی نژاد در حاشیه جشن تولد خیابانی خود طرح کرد، نخستین اظهارات او، پس از چند ماه بی خبری از رئیس جمهور سابق کشور بود. سخنرانی احمدی نژاد در جمع چند ده نفری طرفدارانش، او را دوباره به صدر رسانه ها بازگرداند. بازگشتی که او، دست کم در هشت سال اخیر، از این حضور رسانه­ای، استقبال کرده است. در مراسمی که ظاهرا طرفداران او در نارمک و به مناسبت تولد پنجاه و هفت سالگی رئیس جمهور سابق ترتیب داده بودند، احمدی نژاد، به روی یک خوروی سواری رفته و سخنانی را به زبان آورد که می تواند برای پیش­بینی پازلی که او در ذهن دارد، قابل توجه باشد. «انشاءالله چهار سال دیگر مجددا دعای اللهم عجل لولیک الفرج بالای سایت ریاست جمهوری نقش بربندد. دعا کنید تا چهار سال نشده این شعار را بر بالای سر در کاخ سفید نیز ببینیم.» اظهاراتی از جنس خود احمدی نژاد که در هشت سال اخیر نه تنها در ایران، که در جهان نیز شناخته شده است.

پیشنهاد مناظره با روحانی

اما پس از آن جشن تولد خیابانی، بازهم مدتی از رئیس جمهور سابق خبری در دسترس نبود، تا اینکه او در اعتراض به نطق و گفتگوی تلوزیونی جانشین خود، به او پیشنهاد مناظره داد و در نامه­ای خطاب به حسن روحانی، ضمن این دعوت، از عملکرد هشت ساله دولت خود نیز دفاع کرد. آن نامه دقیقا همانند درخواستی که حسن روحانی در سال 84 برای انجام مناظره از احمدی نژاد انجام داده بود، بی پاسخ ماند. در سال 84 و پس از به قدرت رسیدن احمدی نژاد، او بارها مذاکرات هسته­ای انجام شده در دولت خاتمی را خلاف منافع و مصالح ملی کشور خواند. مسئول اسبق شورای عالی امنیت ملی هم، در پاسخ به این اظهارات احمدی نژاد، ضمن دفاع از عملکرد تیم هسته­ای تحت فرمان خود، به رئیس جمهور پیشنهاد داد تا مناظره­ای در این رابطه، میان آنها صورت بگیرد؛ اتفاقی که هرگز رخ نداد و احمدی نژاد آن پیشنهاد را بی پاسخ گذاشت. به هر ترتیب نامه احمدی نژاد به روحانی سبب گردید که یکی از نخستین واکنش­های رسمی او به دولت تدبیر و امید نقش بندد.

نخستین انتقاد علنی به دولت روحانی

یکی دیگر از جدیدترین حضورهای رسانه­ای احمدی نژاد، به مراسم سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب باز می­گردد. جایی که رئیس جمهور سابق برای تجدید میثاق با آرمان­های امام راحل، به حرم ایشان می­رود. هرچند عموم صحبت­هایی که از او در حرم امام، منتشر شده است، مربوط به اصل انقلاب است و اشاره چندانی به وضعیت کنونی کشور و دولت تدبیر و امید ندارد، اما آن­طور که برخی رسانه­ها مدعی شده­اند، احمدی نژاد در حاشیه این تجدید میثاق، دیداری هم با سید حسن خمینی داشته، دیداری که با حواشی فراوانی هم همراه بوده است. احمدی نژاد ظاهرا در این دیدار، برای نخستین بار انتقادات خود نسبت به عملکرد دولت روحانی را علنی می­کند. هرچند نمی­توان صحت و سقم این دیدار و جزئیاتی که در آن گذشته است، را به طور کامل تایید نمد، اما مطابق آنچه برخی رسانه­ها منتشر کرده­اند، احمدی نژاد در این دیدار اشاره کرده: «خودم شخصا با خیلی‌ها مرتبط هستم. مردم از دولت ناراحت هستند. روحانی برای اصلاح داخلی نگاه به خارج دارد و این جواب نخواهد داد و مردم هم به زودی خواهند فهمید. اما ظاهرا حالا دیگر کشور گل و بلبل شده‌ است و ظاهرا فقط مشکل من بودم!» او همچنین در این دیداری که نه تایید و نه تکذیب شد در خصوص رابطه با آمریکا اظهار می­دارد: «زمان من بهترین موقع برای این کار بود. آن موقع باید نرمش قهرمانانه مطرح می‌شد که نشد! هاشمی الان دور برداشته، آن موقع از من می‌ترسید. روحانی هم با عملکرد بدش کار را به جایی خواهد رساند که مردم به این حرف برسند که اشتباه کرده‌اند که به او رای داده‌اند.» این اظهار نظر، جدیدترین سکانس از پازلی است که احتمالا احمدی نژاد در ذهن دارد و در چند ماه اخیر سعی کرده آن­را بر اساس برنامه از پیش تعیین شده خود پیش ببرد.

صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران و تحلیلگر مسائل سیاسی ایران، قبل از پایان دوران هشت ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد، در توصیف دوران جدید زندگی این دولتمرد، گفته بود: «تصور اینکه احمدی نژاد پس از پایان دوران ریاست جمهوری­اش به راحتی از عرصه کنار می­رود و چون یک استاد ساده، به دانشگاه علم و صنعت باز می­گردد، کاملا ساده­انگارانه است» رصد آنچه او در چند ماه اخیر نیز از خود بروز داده موید همین امر است. از معرفی مشایی به عنوان نامزد مورد حمایت خود گرفته تا شرکت معنادار دیرهنگام در انتخابات 25 خرداد، جملگی نشان از این داشت که او نمی­خواهد به سادگی از قدرت کنار رود.

 با جدی­تر شدن گمانه­زنی­ها پیرامون آرایش احتمالی مجلس آینده، از سوی جریانات مختلف سیاسی، وزرای دولت دهم هم در این حدس و گمان­ها نقش پر رنگی دارند. در بسیاری از تحلیل­ها اخباری مبنی بر آماده سازی دوستان و نزدیکان احمدی نژاد برای رقابت در مجلس آتی به گوش می­رسد. رقابتی که هرچند برای طرفداران احمدی نژاد دست آورد چندانی به همراه نخواهد آورد، اما می­تواند زمینه را برای حضور مجدد در پاستور در سال 96 فراهم گرداند. به نظر می­رسد اخباری که این روزها از دیدارها و رایزنی­های اطرافیان احمدی نژاد برای آمادگی حضور در انتخابات مجلس آینده به گوش می­رسد، به همراه اظهار نظرهایی که به تدریج از زبان احمدی نژاد و یا یاران نزدیکش به گوش می­رسد، می­تواند تکه دیگر این پازل باشد. پازلی که احمدی نژاد سعی دارد آن­را دوباره احیا کند. پازلی که هرچند تکمیل آن (دست کم در شرایط کنونی) چندان قابل حصول به نظر نمی­رسد، اما باید اذعان داشت که تمامی تکه­های این پازل، برگرفته از افکار و عقاید قابل تامل زوج احمدی نژاد - مشایی است و می­توان چنین اشعار داشت که این روزها تکمیل این پازل، بیش از هر مسئله دیگری ذهن محمود را به خود اختصاص داده است.

منبع: خرداد