سرویس سیاسی - با توجه به اصل 26 قانون اساسی فعالیت احزاب سیاسی، گروهها، جمعیتها، انجمنهای اسلامی یا اقلیت های دینی مشروط به این که اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند پذیرفته شده است اما در دهه اخیر تشكیل یك كابینه بر آمده از تفکرات حاکم بر یک حزب فراگیر در کشور برای بسیاری، بعید جلوه می کرد. این در حالی است که بررسی دلایل رفتار موفقیت آمیز چهرههای سیاسی در اکثر کشورهای دنیا حتی در داخل کشور نشان می دهد که وابستگی به اندیشه حزبی از دلایل موفقیت مسئولین بوده است حتی به باور بسیاری از کارشناسان سیاسی، شركت در انتخابات بزرگ از قبیل، به صورت مستقل از هر حزبی كفایت نمی كند چرا که یك نماینده منفرد در مجلسی كه احزاب و گروه های سیاسی می توانند بیشترین تاثیر را داشته باشند چگونه می تواند موثر واقع شود؟
البته فراموش نكنیم این اكثریت مردم هستند كه یك حزب را برای در اختیار گرفتن اكثریت مجلس یا هیئت دولت انتخاب می كنند و این انتخاب از روی آگاهی به راهبرد و تفکرات حزب مذكور و برنامه های پیشنهادی آن صورت می پذیرد و عموما هر حزبی دارا ی یك ارگان رسانه ای است كه در آن افكار و برنامه های خود را به مردم معرفی می كند و مردم به برنامه های مشخص شده رای می دهند نه اشخاص.
لذا اهمیت حضور و فعالیت حزبی آنچنان بالا است که جزو اصول اساسی قانون اساسی محسوب شده است و همین تاسیس، تشکیل و فعالیت احزاب گوناگون با عنوان های مختلف بود که در نهایت باعث تشکیل خانه احزاب شد به طوری که در بدو تاسیس این خانه جریان های اصلی سیاسی کشور در آن حضور داشتند البته در مقطعی در زمان، منازعات سیاسی افزایش پیدا کرد و پس از مدتی به علت رویکرد دولتهای نهم و دهم در مورد فعالیت احزاب به تعطیلی کشانده شد و علی رغم اینکه مجلسی ها طرحی را به مدت یکسال برای ساماندهی احزاب تدارک دیده بودند ولی دولت های نهم و دهم فعالیت حزبی را به دلایل نا مشخصی نفی کرد.
این در حالی است که مهمترین نکته در فعالیت حزبی این است که ما احزاب دولت ساز یا احزاب نماینده ساز تشکیل بدهیم نه اینکه دولتهای احزاب ساز یا نماینده های حزب ساز که در این صورت حزب نه تنها کار آمدی خود را از دست می دهد بلکه ملعبه دست افراد و اشخاص قرار می گیرد و منافع شخصی بر منافع حزبی و ملی ترجیح داده خواهد شد.
در همین راستا چندی پیش وزیر کشور نشستی با حضور 15 تشکل از فعالان حزبی از جناح های مختلف برای بازگشایی خانه احزاب برگزار کرد که توجه به این امر از سوی کابینه یازدهم نشان داد دولت نوپای تدبیر و امید علی رغم اینکه زمان زیادی از فعالیت آن نمی گذرد فعالیت حزبی را با چشم یک اولویت می بیند و برنامههایی را نیز در راستای پشتیبانی صحیح از احزاب و تشکلها تدارک دیده است.
اما در مورد فعالیت احزاب باید این نکته را در نظر بگیریم که علی رغم اینکه هر جریان سیاسی روش ها و تاکتیک های متفاوتی برای اداره کشو دارد و اختلاف نظر و اختلاف دیدگاه در مسائل اجرایی و مدیریتی امری طبیعی است ولی تجربه گذشته نشان میدهد که نباید فعالیت حزبی خدشه ای به وحدت ملی ایجاد کند.
نکته دیگر اینکه با بازگشایی خانه احزاب افراد و گروه ها و جریان های سیاسی می توانند مدلهای خود را بصورت علنی و شناسنامه دار در اختیار مردم بگذارند که این امر ضمن اینکه آمادگی ذهنی مردم از برنامه های حزب را فراهم می کند بلکه به طور مشخص می تواند تنازع درونی بین احزاب فعال را کم کند و درنهایت احزاب می توانند در شرایط برابر رقابت کنند.
در هرصورت احیای خانه احزاب در آینده نزدیک علاوه بر اینکه در پاسخگو بودن مسئولین برخاسته از احزاب کمک شایانی خواهد کرد بلکه فعالیت حزبی جزو روش های نوین، علمی و نسبتا موفق اداره کشور محسوب می شود که تک صدایی را از بین برده و جلوی بسیاری از تند رویها را که یکی از دغدغه اصلی این روزهای مسئولان کشور است می گیرد.
از طرفی چون عمر سیاسی احزاب بر خلاف عمر سیاسی اشخاص نا محدود است پس به طور طبیعی احزاب مجبور می شوند که عملکرد خود را به صورتی تنظیم کنند که بیشترین کارایی را ارائه بدهد در ضمن با پایان دوره فعالیت رسمی منتخبین مردم، با وجود احزاب قوی مردم می توانند مطالبات و یا کمی و کاستی های نماینده یا فرد منتخب مذکور را از حزب مطبوع مطالبه کنند که همین عامل نیز در افزایش بازدهی فرد منتخب تاثیر مستقیم دارد.