کد خبر: ۲۴۰۰۲۱
تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۰

فوتبال ما به ناکجا آباد می‌رود!؟

یک کارشناس فوتبال معتقد است افزایش بی‌رویه قرارداد فوتبالی‌ها و به دنبال آن رواج زیرمیزی، تاثیر منفی روی جامعه به ویژه جوانان گذاشته و به همین دلیل باید مسئولان رده بالا برای برچیده شدن آن ورود کنند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: جلال چراغپور در گفت‌وگو با ایسنا، درباره افزایش نجومی قراردادهای بازیکنان و مربیان فوتبال با توجه به شرایط اقتصادی جامعه و رواج پول‌های زیر میزی و تخلف‌های پشت پرده، اظهار کرد: اگر بخواهیم این موضوع را بررسی کنیم وارد دنیایی می شویم که بسیار گسترده بوده و مانند شبکه است. حال اگر بخواهیم این شبکه را بررسی کنیم دچار مشکل می‌شویم، چرا که این شبکه مثل تور داخل دریا افتاده و هر چقدر تلاش می‌کنیم آن را بیرون بکشیم، می‌بینیم بزرگ‌تر از این حرف‌ها است.

وی اضافه کرد: در اولین گام می گویم روش فعلی پرداخت پول، ضد فوتبال است. یکی از دلایلی که باعث شده فوتبال ما مصنوعی شود، صحنه‌های زیبا کم داشته باشد، تکنیک‌های اساسی و زیبایی‌ها دیده نشود، همین نحوه پرداخت پول به فوتبالی‌هاست. مسائلی اتفاق می‌افتد که دست مربیان را بر روی آماده کردن تیم‌شان می‌بندد. این موضوع جنبه اجتماعی و اقتصادی نیز دارد. اگر تحقیق و جست‌وجو کنیم، شاید به این برسیم که مثلا 100 سال پیش در یکی از کشورهای دور افتاده این چنین به فوتبالیست‌ها پول می‌دادند. اما الان هیچ جای دنیا مثل ایران پول نمی‌دهند. به همین دلیل است که بازیکن برای خودش سبک بازی تعریف می‌کند. مثلا اگر پولش را کامل دریافت کند با استراتژی وارد زمین می‌شود که آسیب نبیند. اگر واقعا بخواهیم آسیب شناسانه بررسی کنیم، یکی از دلایل افت فوتبال ما همین مسائل مالی است. مدام آه می‌کشیم و افسوس می‌خوریم که چرا افتخارات گذشته کسب نمی‌شود و فوتبال مثل قبل نیست؟

کارشناس فوتبال با اشاره به این که مخالف ورود پول به فوتبال نیست، مطرح کرد: صحبت‌های وزیر بهداشت را چند روز پیش می‌شنیدم که می‌گفت پزشکان اعلام کرده‌اند در صورت دریافت چهار میلیون تومان، مطب خود را رها کرده و در بیمارستان‌های دولتی کار می‌کنند. در کنار پزشکان، افراد تحصیل کرده در تخصص‌های عالی بسیاری مثل نفت، راهسازی ، انرژی هسته ای و ... هستند که دریافت زیادی هم ندارند. اصلا اگر این‌ها را هم نادیده بگیریم و بگوییم فوتبالیست‌ها حق دارند به خاطر زحمتی که می‌کشند پول دریافت کنند، اما این روش پرداختی‌ها را قبول نمی‌کنم. یک زمان شما میلیاردر هستی و دوست داری از درآمد خودت به گدای سر کوچه 100 هزار تومان کمک کنی. هیچ کس نمی‌تواند به شما اعتراض کند. اما زمانی به شما پول می‌دهند تا بروید و از بازار خرید کنید. حال اگر این پول را به گدا بدهید، نه منطقی است و نه اخلاقی. در فوتبال هم مدیران می‌توانند از طریق گرفتن اسپانسر، بلیت فروشی، حق پخش و ... درآمدزایی کنند، ولی کار درستی نیست که پول دولتی را به قشر خاصی اختصاص ‌دهیم. کسانی هم که در این زمینه کار می‌کنند، آنقدر سطح پایین حرف می‌زنند که نمی‌توان به صحبت‌هایشان گوش کرد. برخی مدیران فوتبال امروز ما کسانی هستند که تنها وظیفه دریافت و تقسیم پول را دارند. این که مدیریت نیست. شب و روز کاسه گدایی دست‌شان می‌گیرند و ابراز نیاز می‌کنند تا بتوانند منابع مالی دریافت کنند. بعد هم می‌گویند می‌خواهیم هواپیما بخریم و ...

چراغپور در پاسخ به این پرسش که چه راهکاری را پیشنهاد می‌کند، گفت: معتقدم اجرای قانون سقف قرارداد کار اشتباهی بود. چون راه‌های دور زدن زیادی به وجود آمد و به جای دادن پول به بازیکن، زمین، آپارتمان، میلگرد، تعرفه گمرک و خودرو دادند. بازیکن چه درست و چه غلط قیمت یک میلیاردی دارد اما با قانون سقف قرارداد باید به آن سیصد میلیون بدهند. بنابراین قانون سقف قراردادها ساده اندیشی بود. اما باید بگویم برای این که جلوی افزایش بی‌رویه رقم قراردادها و به دنبال آن افزایش تخلف گرفته شود باید عزمی برای برخورد با متخلفان به وجود آید. "نیمار" وقتی به بارسلونا آمد، یک تخلف کوچک در انتقالش صورت گرفت، اما می‌بینیم باشگاه بارسلونا دچار گرفتاری شده است. خبر دیگر درباره برخورد قاطعانه باز هم به بارسلونا مربوط می‌شود. تقریبا یک ماه پیش بود که فیفا به دلیل ابهام در قرارداد چند بازیکن نوجوان بارسلونا، این باشگاه را به مدت دو سال از عقد قراردادهای بین‌المللی محروم کرد. آماری را می خواندم که عنوان می‌کرد، 30 درصد از شادی فوتبال در دنیا از طریق باشگاه بارسلونا ایجاد می‌شود. اما وقتی همین باشگاه مرتکب تخلف کوچک می‌شود، شدیدترین برخوردها را با آن می‌کنند. فکر می‌کنم مشکل ما این است که قدرت برخورد نداریم. می‌توان بهترین قوانین را روی کاغذ نوشت، اما معضل این است که در اجرای قرارداد زورت نمی‌رسد.

سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران در پاسخ به این پرسش که آیا انتشار قراردادها از سوی سازمان لیگ می تواند کارساز باشد، تصریح کرد: فرض کنیم قراردادها منتشر شود. کدام مرجع می‌خواهد مدارک چند 100 بازیکن و مربی را بررسی کند تا تشخیص دهد سند سازی نشده است. برای به دست آوردن ملک و منابع طبیعی سند سازی می‌کنند و زمین خواران کیلومترها زمین صاحب می‌شوند یا دریا را می‌خشکانند. مسیر جاجرود را تغییر داده و هتل ساخته‌اند و حالا بعد از بالا رفتن بیست طبقه یادشان افتاده سند سازی شده است. در چنین شرایطی چه کسی می‌خواهد صحت 700 سند را بررسی کند. مثال خوب در این زمینه ماجرای داوری است که ابتدای فصل مطرح شد اما آیا اتفاقی افتاد؟

وی در بخش دیگری از این گفت و گو با بیان این که باید عزم ملی برای ریشه کن کردن این مسائل به وجود آید به ایسنا، گفت: ابتدا باید به صورت دقیق بررسی کنیم و ببینیم با چه مقوله‌ای روبرو هستیم. باید نگاه کنیم و ببنیم زیر پوست فوتبال چه می‌گذرد؟ هر از چند گاهی یک گوشه از پشت پرده‌ها رو می‌شود. جدیدا شرط بندی شرکت‌های توتو رواج پیدا کرده است. اگر در ایتالیا شرط بندی شود، فرد خاطی را حداقل دو، سه سال محروم می‌کنند. در فوتبال ما هم برخی صحنه‌ها شائبه برانگیز است. توپ‌هایی به گل می‌رود که اصلا باور نمی‌کنیم طبیعی است. ما هنوز نمی دانیم چند درصد از صحنه‌هایی که در محوطه جریمه اتفاق می‌افتد صحیح است. تمام زندگی من فوتبال است و در آن هم کار کرده‌ام. بنابراین به خوبی می‌توانم حرکت یک بازیکن را تشخیص دهم. صحنه‌هایی را می‌بینم که واقعا ایراد دارد. بازیکنی که سابقه نداشته، دریبلی می خورد که عجیب است. شرط بندی، ساخت و پاخت، جابجایی بازیکن، پول‌های بی رویه و مدیران غیر فوتبالی در کنار جذاب بودن فوتبال و خاصیت ایجاد شهرت آن باعث شده فوتبال ما به ناکجا آباد برود. شخصی را تنها دو بنگاه اقتصادی می شناسند اما تا وارد فوتبال می‌شود، شهرت پیدا می‌کند.

کارشناس فوتبال عنوان کرد: تمام مشکلات و ناهنجاری‌هایی که گفتم تنها زمانی از صحنه فوتبال پاک می‌شود که دولت و اداره کنندگان جامعه به این نتیجه‌ برسند که این مشکلات به اجتماع ضربه می‌زند تا اراده کنند و جلویش را بگیرند. تا زمانی که ضررهای ناشی از فوتبال موضعی باشد، وزارت ورزش و جوانان باید ورود کند اما در حال حاضر می‌بینیم ضررهای شدید اجتماعی، جوانان ما را تحت تاثیر قرار داده است. انگیزه تحصیل پایین آمده و جوان‌ها می‌خواهند یک شبه راه صد ساله بروند. بنابراین الان فکر می‌کنم مسئولان بالادستی باید ورود کنند و حساس شوند. گر چه می‌بینیم این غده همه را آزار می‌دهد و بیشتر مسئولان به فکر افتاده‌اند.

این کارشناس همچنین با بیان این که وزارت ورزش و جوانان نمی‌تواند به تنهایی نظارت جامعی روی فوتبال داشته باشد به ایسنا گفت: وزارتخانه، اداره ورزش کشور را بر عهده دارد. به هر حال در وزارت هم یکسری آدم‌هایی هستند که در مکانیزم خاصی، چرخه ورزش را اداره می‌کنند. بنابراین ممکن است پولی که وارد فوتبال می‌شود قوی‌تر از چرخه وزارت باشد. همچنین اگر چرخه فوتبال قدیمی‌تر از چرخه وزارتخانه باشد باید برای رفع نقص‌ها به مراجع بالاتر یعنی قوه قضاییه رجوع کرد. به هر حال وزارت ورزش و جوانان چالش‌های مهم دیگری را هم پیش‌رو دارد و باید تمام رشته‌های ورزشی را پوشش دهد. به همین دلیل معتقدم قدرت وزارت ورزش و جوانان کمتر از فدراسیون فوتبال است!

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین