برلوسکونی: سرو جانم فدای انتخابات
آفتاب‌‌نیوز : 
در یک جا او در کنار جورج بوش رئیس جمهور امریکا ایستاده بود و با افتخار توضیح می داد که چگونه « ایتالیایی ها در کنار امریکا مبارزه می کنند تا مرزهای دمکراسی و آزادی را در جهان به پیش ببرند.» این جملات پیش از این نیز توسط نو محافظه کاران امریکایی مطرح شده بود زیرا آنان قصد داشتند با این کلمات حمله به کشور عراق را توجیه کنند. به طور همزمان وی در تلویزیون ایتالیا به خبرنگاران گفت:« من اصلا اعتقاد ندارم که با زور و یا حمله بتوان دمکراسی را به دیگر کشورها برد.» جالب این جاست که دو سال پیش رهبران فرانسه و آلمان نیز عینا همین جمله را ادا کرده بودند.
برلوسکونی ادامه داد که بارها سعی کرده بوش را از حمله به عراق منصرف کند و حتی از قذافی خواسته که در این رابطه پا در میانی کند. این جملات باعث شدند که خشم مخالفان برلوسکونی برانگیزد و در حالی از گیجی رها شوند.
زیرا تا به امروز مخالفان برلوسکونی مدعی بودند که وی نقش سگ دربار بوش را برعهده دارد. حالتی هواداران برلوسکونی جرات بیشتری یافته اند و به مخالفان خود می گویند« دیدید! سیلویو حتی از قدیم الایام هم مخالف حمله به عراق بود.» از طرف دیگر سیلویو ناگزیر بود رابطه خود و امریکاییان را حفظ کند.
هنوز مشخص نیست که سیلویو برلوسکونی چه موضعی در قبال خودش دراد ولی نکته کاملا مبهم این است که چرا وی باید درست در زمانی که به واشنگتن رفته است، در داخل کشور به بیان تردیدهای جنگی خود بپردازد؟
پاسخ منطقی به این سوال می تواند آن باشد که سیلویو باید در انتخابات آوریل سال آینده شرکت کند و به خوبی می داند که در داخل کشور ایتالیا حمایت از سیاست های امریکا نمی تواند باعث محبوبیت وی شود. اما این تمام داستان نیست.
تا پیش از چرخش ناگهانی موضع برلوسکونی، موضع وی با مواضع اسپانیای پیش از برگزاری انتخابات 2004، یکی بود. در طرف دیگر مخالفان دولت اصرار داشتند که باید هرچه سریع تر نیروهای نظامی را از عراق خارج کرد. اسپانیایی ها هنوز می پندارند که دخالتشان در امور عراق باعث بروز حمله تروریستی 11 مارس 2004 به یک قطار مسافربری شد که 191 کشته بر جای گذاشت. این حمله منجر به روی کار آمدن سوسیالیست ها شد. با تغییر موضع داخلی و نه خارجی، برلوسکونی احتمال بروز چنین حملاتی را کاهش داده و شانس پیروزی خود را در انتخابات پیش رو افزایش داده است. پس از امریکا و انگلیس، ایتالیا بیشترین سرباز را در عراق مستقر کرده است. حال باید دید که آیا برلوسکونی توان آن را دارد که به خاطر انتخابات آینده، سربازان ایتالیایی را از عراق بازگرداند.
احتمال دیگری نیز وجود دارد و آن این که احتمالا برلوسکونی سعی دارد اشتباهات گذشته را به نحوی بپوشاند. اسنادی که نشان می داد عراق سعی در خریدن کیک زرد اورانیم داشته توسط ایتالیا ارایه شده بودند. بعدها مشخص شد که این اسناد جعلی بوده اند و کارشناسان مدعی شدند که ایتالیا با ارائه این اسناد قصد داشته امریکا و انگلیس را گمراه کند. حتی گفته شد که جاسوسان امنیتی ایتالیا سعی کرده بودند که با ارایه این اسناد جعلی نزد برلوسکونی خودشان را عزیز کند تا برلوسکونی نیز بهتر بتواند پیش بوش چاپلوسی کند.
در یک جا او در کنار جورج بوش رئیس جمهور امریکا ایستاده بود و با افتخار توضیح می داد که چگونه « ایتالیایی ها در کنار امریکا مبارزه می کنند تا مرزهای دمکراسی و آزادی را در جهان به پیش ببرند.» این جملات پیش از این نیز توسط نو محافظه کاران امریکایی مطرح شده بود زیرا آنان قصد داشتند با این کلمات حمله به کشور عراق را توجیه کنند. به طور همزمان وی در تلویزیون ایتالیا به خبرنگاران گفت:« من اصلا اعتقاد ندارم که با زور و یا حمله بتوان دمکراسی را به دیگر کشورها برد.» جالب این جاست که دو سال پیش رهبران فرانسه و آلمان نیز عینا همین جمله را ادا کرده بودند. برلوسکونی ادامه داد که بارها سعی کرده بوش را از حمله به عراق منصرف کند و حتی از قذافی خواسته که در این رابطه پا در میانی کند. این جملات باعث شدند که خشم مخالفان برلوسکونی برانگیزد و در حالی از گیجی رها شوند.
زیرا تا به امروز مخالفان برلوسکونی مدعی بودند که وی نقش سگ دربار بوش را برعهده دارد. حالتی هواداران برلوسکونی جرات بیشتری یافته اند و به مخالفان خود می گویند« دیدید! سیلویو حتی از قدیم الایام هم مخالف حمله به عراق بود.» از طرف دیگر سیلویو ناگزیر بود رابطه خود و امریکاییان را حفظ کند.
هنوز مشخص نیست که سیلویو برلوسکونی چه موضعی در قبال خودش دراد ولی نکته کاملا مبهم این است که چرا وی باید درست در زمانی که به واشنگتن رفته است، در داخل کشور به بیان تردیدهای جنگی خود بپردازد؟
پاسخ منطقی به این سوال می تواند آن باشد که سیلویو باید در انتخابات آوریل سال آینده شرکت کند و به خوبی می داند که در داخل کشور ایتالیا حمایت از سیاست های امریکا نمی تواند باعث محبوبیت وی شود. اما این تمام داستان نیست.
تا پیش از چرخش ناگهانی موضع برلوسکونی، موضع وی با مواضع اسپانیای پیش از برگزاری انتخابات 2004، یکی بود. در طرف دیگر مخالفان دولت اصرار داشتند که باید هرچه سریع تر نیروهای نظامی را از عراق خارج کرد. اسپانیایی ها هنوز می پندارند که دخالتشان در امور عراق باعث بروز حمله تروریستی 11 مارس 2004 به یک قطار مسافربری شد که 191 کشته بر جای گذاشت. این حمله منجر به روی کار آمدن سوسیالیست ها شد. با تغییر موضع داخلی و نه خارجی، برلوسکونی احتمال بروز چنین حملاتی را کاهش داده و شانس پیروزی خود را در انتخابات پیش رو افزایش داده است. پس از امریکا و انگلیس، ایتالیا بیشترین سرباز را در عراق مستقر کرده است. حال باید دید که آیا برلوسکونی توان آن را دارد که به خاطر انتخابات آینده، سربازان ایتالیایی را از عراق بازگرداند.
احتمال دیگری نیز وجود دارد و آن این که احتمالا برلوسکونی سعی دارد اشتباهات گذشته را به نحوی بپوشاند. اسنادی که نشان می داد عراق سعی در خریدن کیک زرد اورانیم داشته توسط ایتالیا ارایه شده بودند. بعدها مشخص شد که این اسناد جعلی بوده اند و کارشناسان مدعی شدند که ایتالیا با ارائه این اسناد قصد داشته امریکا و انگلیس را گمراه کند. حتی گفته شد که جاسوسان امنیتی ایتالیا سعی کرده بودند که با ارایه این اسناد جعلی نزد برلوسکونی خودشان را عزیز کند تا برلوسکونی نیز بهتر بتواند پیش بوش چاپلوسی کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید