آفتابنیوز : سرویس سیاسی: نگارنده این مطلب دیالوگی از فیلم مختار نامه را هرگز فراموش نمی کند، آنجایی که فرماندهان سپاه عبدالله بن زبیر تلاش میکردند تا بین مجاهدان عرب و ایرانی سپاه مختار جنگ داخلی به راه بیاندازند، کیان ایرانی با عقیم کردن این نقشه شوم خطاب به سپاهیانش گفت: از این پس هر صدایی که بوی نفاق و اختلاف را میدهد از دشمنان است.
به گزارش آفتاب،اخیرا نشست دست اندر کاران فیلم به اصطلاح "من روحانی هستم" طی یک نشست خبری با حضور در یکی از رسانههای وابسته به همین مجموعه فیلم سازی برگزار شد تا برنامه ها و اهداف ساخت این فیلم اعلام گردد. نشستی که در آن از حضور عکاسان و برخی رسانهها جلوگیری شد و ورود خبرنگاران برخی رسانهها و خبرگزاریها ممنوع گردید.
اما قبل از اینکه دلیل تلاش و تکاپوی این گروه برای زنده نگه داشتن نام این فیلم در رسانهها را بررسی کنیم در طبقه بندی فیلم های مستند باید بگوییم که این نوع فیلم کاملا ویژه و منحصربفرد است اما فیلم های داستانی معمولا حاوی پیام است لذا تفاوت فیلم مستند و فیلم های دیگر همانند تفاوت بین سرمقاله و صفحات خبری روزنامه است به طوری که هر خواننده میداند که سرمقاله بر پایه عقیده نویسنده و همراه با کلیتی نظاممند از باورها و عقاید نوشته میشود اما یک خبر همانند فیلم مستند بر پایه حقیقت و واقعیت بی واسطه شکل می گیرد.
فیلم من روحانی هستم در حالی در روز 9 دی 1392 توسط "سفیر فیلم" منتشر و تدوین شد که سابقه مخالفت این گروه با دولت یازدهم آشکار بود. این فیلم به تعداد اندکی در برخی محافل خصوصی پخش شد و البته علی رغم سرمایه گذاری سازندگان، در ابتدا نتوانست به اهداف پیش بینی شده برسد لذا آرام آرام کلید بزرگ کردن فیلم از طریق شانتاژهای رسانهای آغاز شد و این روند تا جایی پیش رفت که در نهایت رئیس مجلس در واکنش به مفاد این فیلم گفت: سازندگان فیلم به تاریخ هم دروغ میگویند و میخواهند دعوای داخلی ایجاد کنند.
علی رغم تایید کذب بودن فیلم از سوی کارشناسان سیاسی و آگاهان، دولت واکنش رسمی نسبت به این فیلم نشان نداد و تنها قوه قضاییه به عنوان مدعی العموم وارد پرونده شد و محسنی اژهای در نشستی خواستار آن شد که دولت در مورد موارد خلاف واقع این فیلم اعلام موضع کند تا قوه قضاییه این مسئله را به عنوان مدعی العموم پیگیری کند.
اما همه این جنجال ها و اخبار منتشر شده درباره فیلم من روحانی هستم هدفی نبود که سازندگان آن مدنظر داشتند و در حقیقت پیام این فیلم معروف شدن در فضای رسانه ای نبود. نگاهی کوتاه به این فیلم نشان میدهد که در چند بخش اصلی سعی میشود حامیان و طرفداران دولت را از حمایت روحانی منفک کند و در جاها و بخشهای مختلف در لفافه نشان داده می شود که جنس اصلاح طلبان و اعتدال گرایان با آقای روحانی متفاوت است و برای اثبات این ادعای مخفی در بخش های گزینشی از عملکرد روحانی را به صورت گزینشی ارائه می دهد.
اما با ادامه حمایت حامیان از رئیس جمهور، دست اندرکاران فیلم مجبور به نشست خبری شدند تا با توجه به هزینههای زیاد که برای ساخت فیلم صرف کرده بودند با حضور رسانههای گزینشی اهدافی را که قرار بود با این فیلم به مخاطبان القا کنند این بار با زبان خود بگویند!! به طوری که یکی از عوامل سازنده فیلم آرزوهای خود را به این شکل عنوان میکند: جنجال کنندگان و منتقدان این فیلم بزودی شعار عبور از روحانی را سر خواهند داد.
هر چند در بخشهای دیگر فیلم هم تلاش شده تا نقش روحانی را در بسیاری از تصمیم گیریهای کلان در جمهوری اسلامی منفی جلوه دهند اما برای سنجش صحت مطالب عنوان شده کافی است بدانیم در حالی که پیش از این خانم معصومه نبوی به عنوان کارگردان فیلم معرفی شده بود اما در این نشست خبری معلوم شد شخصی با این هویت وجود خارجی نداشته است.
فیلم علاوه بر تحریف تاریخ، به طور ناشیانه ای شبیه فیلمهایی است که در چند سال گذشته در جهت تخریب برخی افراد باب شده و از نمونههای پر سر و صدای فیلم می توان به سی دی "ظهور بسیار نزدیک است" اشاره کرد که در زمان خود به شدت مورد انتقاد مراجع و آیات عظام قرار گرفت.