پيوند غرور ملي با غني سازي
آفتاب‌‌نیوز : 
پولاك ادامه مي دهد: «كساني كه به دنبال اقدام نظامي عليه ايران هستند همگي خواهان ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت هستند. آنها احساس مي كنند كه شوراي امنيت كار خاصي نخواهد كرد و همين، بهانه لازم براي آغاز جنگ را فراهم مي كند.»
كريم سجادپور از مركز بحران بين الملل بروكسل نيز مي گويد: «اين استراتژي، كاملاً شفاف و واضح است. شما به ايران مشوق هاي اقتصادي ارائه مي دهيد كه اهميت چنداني ندارند. آمريكا مي داند كه ايران، اين پيشنهادات را رد خواهد كرد.»
وي ادامه مي دهد: «آنگاه مي توانيد پرونده ايران را با خيال راحت به شوراي امنيت بفرستيد زيرا اقدام خود را اين گونه توجيه مي كنيد كه شما مشوق ها را ارائه داديد اما ايران آنها را نپذيرفت.»
سجادپور مي افزايد: «بسياري از ايرانيان معتقدند كه آمريكا در پي تغيير حكومت در ايران است. اگر آمريكا واقعاً چنين قصدي داشته باشد، آنگاه ادامه سياست فعلي ايران اهميت زيادي مي يابد.»
به نظر مي رسد ايران انتظار دارد در مقابل كنار گذاشتن برنامه هسته اي، تضميني به دست بياورد و مطمئن شود كه مورد حمله قرار نخواهد گرفت.
جوزف سيرينسيونه رئيس برنامه عدم گسترش در مؤسسه صلح كارنگي هم مي گويد: «برخي از دست اندركاران دولت آمريكا به دنبال تغيير حكومت در ايران هستند. حالا اگر تندروهاي آمريكا بر اين مسأله متمركز شوند و ايرانيان هم بر حق استفاده از انرژي هسته اي تأكيد كنند، مذاكرات به كلي خراب مي شود.»
ناصر هاديان استاد علوم سياسي دانشگاه تهران نيز در اين خصوص مي گويد: «انرژي هسته اي به معني پيشرفت و مدرن شدن است و ما در جهاني زندگي مي كنيم كه توانايي غني سازي، به عنوان يك قدرت و يك عامل بازدارنده شناخته مي شود و براي ما، داشتن اين توانايي خيلي مهمتر و آسان تر از رسيدن به بمب است.»
وي مي افزايد: «ما به NPT پيوستيم تا از مزاياي آن استفاده كنيم و فناوري هسته اي هم جزو اين مزاياست.»
او ادامه مي دهد: «شما نمي توانيد از ايران بخواهيد اين حق را كنار بگذارد و در همان حال، از تحريم و تغيير حكومت و حمله نظامي سخن بگوييد. اصلا معني ندارد.»
هاديان تأكيد مي كند كه هيچ شانسي براي صرف نظر ايران از حق خود وجود ندارد و اما ممكن است راه هايي براي رسيدن به توافق وجود داشته باشد.
وي همچنين در اختيار داشتن سلاح هسته اي را به نفع ايران نمي داند و مي گويد: اين مسأله آسيب پذيري ايران را بالا مي برد و منطقه را به خاطر درگير شدن در رقابت تسليحاتي، بي ثبات مي كند.
در همين حال، سيرينسيونه معتقد است كه ايران تا رسيدن به توانايي هسته اي در غني سازي فاصله زيادي دارد و به همين ترتيب ايران توانايي ساخت بمب هسته اي را ندارد.
او مي گويد: اما اينجا مسأله غرور ملي ايران با مسأله غني سازي اورانيوم پيوند خورده است و مسأله را حساس مي كند.
پولاك ادامه مي دهد: «كساني كه به دنبال اقدام نظامي عليه ايران هستند همگي خواهان ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت هستند. آنها احساس مي كنند كه شوراي امنيت كار خاصي نخواهد كرد و همين، بهانه لازم براي آغاز جنگ را فراهم مي كند.»
كريم سجادپور از مركز بحران بين الملل بروكسل نيز مي گويد: «اين استراتژي، كاملاً شفاف و واضح است. شما به ايران مشوق هاي اقتصادي ارائه مي دهيد كه اهميت چنداني ندارند. آمريكا مي داند كه ايران، اين پيشنهادات را رد خواهد كرد.»
وي ادامه مي دهد: «آنگاه مي توانيد پرونده ايران را با خيال راحت به شوراي امنيت بفرستيد زيرا اقدام خود را اين گونه توجيه مي كنيد كه شما مشوق ها را ارائه داديد اما ايران آنها را نپذيرفت.»
سجادپور مي افزايد: «بسياري از ايرانيان معتقدند كه آمريكا در پي تغيير حكومت در ايران است. اگر آمريكا واقعاً چنين قصدي داشته باشد، آنگاه ادامه سياست فعلي ايران اهميت زيادي مي يابد.»
به نظر مي رسد ايران انتظار دارد در مقابل كنار گذاشتن برنامه هسته اي، تضميني به دست بياورد و مطمئن شود كه مورد حمله قرار نخواهد گرفت.
جوزف سيرينسيونه رئيس برنامه عدم گسترش در مؤسسه صلح كارنگي هم مي گويد: «برخي از دست اندركاران دولت آمريكا به دنبال تغيير حكومت در ايران هستند. حالا اگر تندروهاي آمريكا بر اين مسأله متمركز شوند و ايرانيان هم بر حق استفاده از انرژي هسته اي تأكيد كنند، مذاكرات به كلي خراب مي شود.»
ناصر هاديان استاد علوم سياسي دانشگاه تهران نيز در اين خصوص مي گويد: «انرژي هسته اي به معني پيشرفت و مدرن شدن است و ما در جهاني زندگي مي كنيم كه توانايي غني سازي، به عنوان يك قدرت و يك عامل بازدارنده شناخته مي شود و براي ما، داشتن اين توانايي خيلي مهمتر و آسان تر از رسيدن به بمب است.»
وي مي افزايد: «ما به NPT پيوستيم تا از مزاياي آن استفاده كنيم و فناوري هسته اي هم جزو اين مزاياست.»
او ادامه مي دهد: «شما نمي توانيد از ايران بخواهيد اين حق را كنار بگذارد و در همان حال، از تحريم و تغيير حكومت و حمله نظامي سخن بگوييد. اصلا معني ندارد.»
هاديان تأكيد مي كند كه هيچ شانسي براي صرف نظر ايران از حق خود وجود ندارد و اما ممكن است راه هايي براي رسيدن به توافق وجود داشته باشد.
وي همچنين در اختيار داشتن سلاح هسته اي را به نفع ايران نمي داند و مي گويد: اين مسأله آسيب پذيري ايران را بالا مي برد و منطقه را به خاطر درگير شدن در رقابت تسليحاتي، بي ثبات مي كند.
در همين حال، سيرينسيونه معتقد است كه ايران تا رسيدن به توانايي هسته اي در غني سازي فاصله زيادي دارد و به همين ترتيب ايران توانايي ساخت بمب هسته اي را ندارد.
او مي گويد: اما اينجا مسأله غرور ملي ايران با مسأله غني سازي اورانيوم پيوند خورده است و مسأله را حساس مي كند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید